Onze kerk en Rome

Vorige week schreven we in ons artikel „Lijden aan de kerk" ook over hetgeen Ds. F. H. Landsman, secr.-generaal van onze generale synode, in een interview met het Algemeen Handelsblad gezegd heeft over onze kerk die een „open huis" zou moeten zijn voor die priesters uit de rooms-katholieke kerk. die zich daar niet helemaal gelukkig voelen, maar die toch ook riet tot onze kerk willen toetreden. Die priesters zouden dan bij ons pastoraal werk kunnen verrichten en ze zouden later weer naar hun kerk kunnen terugkeren wanneer ze dat te zijner tijd zouden willen.

Van officiële kerkelijke zijde deelt men ons nu mee dat Ds. Landsman in dit interview woorden in de mond gelegd zijn die hij zo helemaal niet heeft gesproken en dat zijn woorden ook verkeerd zijn uitgelegd. We zouden verwacht hebben dat het Algemeen Handelsblad dan ook een rectifactie zou hebben gegeven, maar tot nu toe hebben we daar in dit blad nog niets van gelezen. Als wij Ds. Landsman waren zouden we echter van dit blad eisen om dit alsnog te doen. Het is immers geen geringe zaak dat men in een artikel schrijft wat juist „nadrukkelijk is ontkend". en dat men iemands woorden in de mond legt die totaal verkeerd zijn weergegeven of in een totaal ander verband zijn geuit. Als lezer van het Algemeen Handelsblad voelen we ons helemaal niet gelukkig meer want wat moeten we nu nog geloven van hetgeen deze krant ons meedeelt?

Aan de andere kant weten we nu echter ook niet wat Ds. Landsman dan wel gezegd heeft. Hij staat op een belangrijke plaats in onze kerk en hij heeft grote invloed op de gang van ons kerkelijk leven. Vroegere uitspraken van hem ten aanzien van de rooms-katholieke kerk en de roomse mis zijn bij ons ook reeds gevoelig aangekomen omdat we daarin meenden te proeven dat Ds. Landsman niet meer volkomen staat op het reformatorische standpunt van Calvijn en ook wel bijzonder optimistisch denkt over de ontwikkelingen in de rooms katholieke kerk. Volgens het bovengenoemde interview zou Ds. Landsman ook gezegd hebben:

„Niet alleen in Rome, maar ook in de reformatorische kerken moet veel veranderen. In nauwe samenwerking zullen we naar elkaar gaan toegroeien. Het zal een langdurig proces zijn. Daarom zal in steeds meerdere mate hulp geboden zijn aan uitgetreden priesters. Er is een tijd geweest, dat je als expriesters volkomen outcast was.

Dat is nog niet zo gek lang geleden. Ik kan het daarom vooral de ouderen onder mijn kerkeleden niet kwalijk nemen, dat zij onder invloed van vroegere roomse praktijken nog altijd minder gunstige opvattingen huldigen met betrekking tot de r.k. kerk. Er zijn nog vrij grote kringen in de reformatorische kerken, die niet ten onrechte menen, dat er in wezen in Rome nog niet veel veranderd is. Rome is wat menselijker tegenover ons. wat oecumenische, maar essentieel is er weinig vernieuwing.

De reformatorische kerken in Nederland zullen uitsluitend naar de ontwikkelingen binnen de Nederlandse rooms-katholieke kerkprovincie moeten leren kijken. Laten wij ons niet blindstaren op de kerkelijke situatie in Columbia. Zelfs in Duitsland liggen de oecumene en de herenigingsgedachten mijlenver achter op de situatie in Nederland. Het godsdienstig klimaat hier is rijp voor grote dingen Het is de taak van het Nederlandse episcopaat om op bevredigende wijze Rome in dit proces te betrekken."

Het doet ons in elk geval goed dat Ds. Landsman begrip voor ons heeft. Jammer genoeg kunnen wij dat begrip niet opbrengen voor zijn standpunt. De wijze waarop de Nederlandse kardinaal en zijn bisschoppen ten aanzien van de „oecumenische huwelijkssluitingen" hebben gehandeld en handelen waarbij de huwelijkspartners geheime beloften worden gevraagd ten aanzien van de rooms-katholieke doop en opvoeding van de kinderen, is echt „rooms". Het spijt ons dat we het zo zeggen moeten. In de rubriek Kerknieuws kunt er meer van lezen.

Aan de andere kant doet het ons pijn dat vele hervormden de beginselen van de reformatie hoe langer hoe meer verloochenen. Het humanisme heeft in Rome en in de kerken der reformatie in onze tijd grote invloed. En dat is het ontmoetingspunt van roomsen en protestanten. En dat is juist

het verschrikkelijke van de toestand van vandaag. Want het ontmoetingspunt zou moeten zijn de Heilige Schrift als Gods Woord en de reformatorische belijdenis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen