Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hoe nu verder?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hoe nu verder?

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Heel ons volk was zaterdag opgelucht toen de berichten doorkwamen dat de gegijzelden in de trein bij' De Punt en de school in Boven Smilde bevrijd waren. De spanning onder ons volk was ook zo groot gewrorden en de gijzelingen waren zo uitzichtloos doordat de jonge kapers en overvallers een steeds harder standpunt gingen innemen, dat er wel met geweld moest worden ingegrepen. Diep te betreuren is het dat daarbij doden zijn gevallen. Zelfs twee doden onder de gegijzelden, die volkomen onschuldig in die afschuwelijke situatie terechtgekomen waren. De beslissing om met geweld de gegijzelden te bevrijden moet de regering zwaar gevallen zijn. Maar het kon niet anders. Deze verschrikkelijke weg moest wel gekozen worden. En het is te hopen dat van de zijde van de Molukkers alles zal worden gedaan om dergelijke zinloze gewelddadige acties in de toekomst te voorkomen. Dit kan niet meer en dit mag niet meer!
Daarmee willen we niet zeggen dat hier geen problemen liggen. De Molukse gemeenschap in ons land koestert nog steeds het ideaal dat ze eens in een vrij vaderland zullen kunnen leven. Ze horen hier eigenlijk niet thuis. Hun hart ligt elders, op Ambon en de andere eilanden van de Molukkengroep. Maar hun vaderland wordt beheerst door de machthebbers van de republiek Indonesia. Zal de vrijheid voor hen nog wel eens ooit dagen?
Ons volk is bitter gestemd tegenover allen die deze gijzelingen op touw hebben gezet en allen die achter het geweld van de jonge terroristen hebben gestaan. En daar kunnen we goed inkomen. Deze weg moet beslist veroordeeld worden en kan in een geordende rechtsstaat niet getolereerd worden. En het Zuid-Molukse volk moet dat des te beter weten omdat dit volk voor een groot deel het christelijk geloof belijdt. Men heeft ons in de verschrikkelijke dagen die achter ons liggen meer dan eens gevraagd hoe dit toch mogelijk was „omdat de Ambonezen toch christenen waren".
Maar laten we dan niet vergeten dat de Nederlandse regering zich elders overal gesteld heeft achter het geweld van de zogenaamde bevrijdingsbewegingen, die ook veel onschuldige mensen gevangen nemen en zelfs doden om hun (meestal communistische) idealen te bereiken. Miljoenen guldens gaan naar Cuba, het land dat een grote legermacht naar Angola heeft gezonden om daar het communisme te doen zegevieren. Wij steunen Cuba met miljoenen guldens omdat het zo arm is en die steun zo nodig heeft. En ook de Wereldraad van Kerken heeft zich achter het geweld van die bevrijdingsbewegingen gesteld. Dat de kerken op deze wijze het geweld aanmoedigen is niet zo onbegrijpelijk meer, omdat ze ook de zogenaamde „theologie van de revolutie" aanhangen. Men steunt die bevrijdingsbewegingen met hun geweld daarom door het kerkegeld. En ieder die meedoet aan het zogenaamde fonds tot bestrijding van het racisme helpt mee aan het geweld. Dat het moderamen van de hervormde synode zich ook achter dit geweld stelt door een aanbeveling voor dit fonds aan de hervormde gemeenten te schrijven is ook een afschuwelijke zaak. Is het wonder dat in deze sfeer van aanmoediging van het geweld door de overheid en de kerken ook in de kring van de Ambonezen het geweld een plaats vindt om hun revolutie te doen slagen en hun vaderland te bevrijden?
Daarom kunnen we op de oude weg niet verder gaan. Volk en kerk zullen zich moeten bekeren. De kerk van Nederland zal terug moeten keren tot de gehoorzaamheid aan Gods Woord. Opdat ze dat volle en rijke V/oord van Christus zal prediken in het midden van ons volk. Opdat ons volk zal wederkeren tot de Heere en tot de gehoorzaamheid aan een wandel in Zijn geboden en inzettingen. Daar kan kracht uitgaan van een kerk die het Woord Gods recht snijdt en het evangelie der verzoening predikt. Zo alleen kunnen we verder. In de weg van verzoening met God en met elkaar.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 juni 1977

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's

Hoe nu verder?

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 juni 1977

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's