Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Houdt het huwelijk hoog

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Houdt het huwelijk hoog

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

(3)

HET ZEVENDE GEBOD

Het huwelijk staat niet alleen in de lichtkring van de schepping, maar ook in het schemerlicht van de onderhouding.

Bekend is de uitdrukking dat het huwelijk als een bloem is meegekomen uit het verloren paradijs, een roos die niet zonder doornen is — maar toch bijzonder opvalt temidden van alle distels op een gevallen aarde.

Dat in deze wereld het huwelijk gebleven is, is genade. Onderhoudende en bederfwerende genade van God. We zien in Genesis 4 hoe de mens in zijn roes van autonomie (eigen meester/niemands knecht) tot broedermoord komt. Is het dan niet een wonder dat man en vrouw in vrede kunnen samenleven, ja elkaar trouw kunnen helpen en bijstaan in het huwelijksverbond? Ieder gelukkig huwelijk is een blijk van Gods algemene goedheid. Dus ook het huwelijksleven en de trouw van ongelovige mensen is vanuit dit schemerlicht van de onderhouding te verstaan.

De zondeval moest wel een frontale aanval op de ordinantie van het huwelijk betekenen. Op allerlei manieren wordt een caricatuur gemaakt van wat de HEERE als een wonder geschenk had gegeven. Het bederf van het beste is het slechtste. Nu mogen de zonden tegen het zevende gebod niet geisoleerd worden — dat gebeurt immers maar al te dikwijls, zodat het woord 'zonde' in de oren van velen onmiddellijk de associatie met sexualiteit oproept! Maar anderzijds laat de vernietigende kracht van het kwaad zich ook op sexueel terrein gelden efi dan wel op een heel intense wijze. Vanuit de opstand tegen de levende God werd en wordt het huwelijk bedreigd. De genoemde woorden van Christus uit Matth. 19 wijzen daar ook duidelijk op. De spits van wat de Heere daar zegt, is gericht tegen de onbarmhartige echtscheidingspraktijk waarbij de vrouw als een rechteloze werd behandeld. De huwelijksband was dan gedegradeerd tot een soort arbeidscontract dat door de man eenzijdig en op losse gronden kon worden verbroken.

We zien in het Oude Testament hoeveel bedroevende ontwikkelingen zich hebben voorgedaan onder de toelating, maar beslist niet onder de goedkeuring van God. Te noemen is met name de polygamie (veelwijverij), wat begon met de bigamie van de snoevende Lamech met 'zijn Ada en Zilla (Gen. 4) en uitliep op de uitgebreide harem van koning Salomo.

Dan het dubbele moraal waarbij de man zich op sexueel terrein grote vrijheden « kon veroorloven, terwijl de vrouw de doodstraf ontving wanneer zij de strenge regels die haar gesteld waren overtrad.

Israël kreeg te maken met de vergoddelijking van de sexualiteit. Bij de heidense nabuurvolken werden aan de goden en godinnen vruchtbaarheidsfuncties toegekend. Het heilige huwelijk tussen de god en de godin werd. uitgebeeld door als gelovige sexuele omgang te hebben met tempelprostitué's. Uiterst scherp is Israël altijd weer gewaarschuwd tegen deze gewijde ontuchthoeren en 'schandjongens' mochten niet geduld worden in het land en rigoureuze straffen werden ten uitvoer gelegd wanneer mannen en vrouwen hadden bijgedragen tot sexuele verwildering.

Geen nieuws

In het boek Maleachi — dat ons verplaatst in de tijd na de ballingschap — wordt de situatie van het volk Israël dat uit de smeltkroes van Babel was weergekeerd, ook niet bepaald rooskleurige getekend. Uit naam van zijn Zender moet de profeet met name twee misstanden op het terrein van de huwelijksethiek aan de kaak stellen. Het wegzenden van 'de huisvrouw uwer jeugd' en het trouwen van 'de dochter eens vreemden gods' (2 : 14 en 2 : 11). Dus: sraëlitische mannen verstootten hun eigen vrouwen en trokken vervolgens een juk aan met heidinnen. De HEERE doet dan het ernstig waarschuwend en vermanend woord horen: Daarom wacht u met uw geest, en dat niemand trouweloos handele tegen de huisvrouw zijner jeugd. Want de HEERE, de God Israëls, zegt dat Hij het verlaten haat, alhoewel Hij de wrevel bedekt met Zijn kleed zegt de HEERE der Heirscharen — daarom wacht u met uw geest, dat gij niet trouweloos handelt' (2 : 15, 16).

Er is geen nieuws onder de zon. De gemeente van Christus te Korinthe moest haar weg zien te vinden en zuiver te houden temidden van het rose en losse leven van die havenstad — nèt zoals het oude Israël tegenover de cultus van de baals en de astarthes en nét zoals de kerk in 1982, in de steden, maar ook in de dorpen van Nederland waar sex als consumptie-artikel en vluchtige lustbevrediging wordt getolereerd, gepropageerd en geadverteerd. Profeten en apostelen en gaarne getrouwe predikers zetten dan in navolging van Christus Zelf de zaak op scherp. Wie buigt voor Baal en Astarte, de goden van erotiek en ongebreidelde zinnelust, van onstuimige 'liefde' en onblusbare hartstocht, is de HEERE een gruwel. Wie vleselijke gemeenschap heeft met een hoer, kan geen geestelijke gemeenschap hebben met Christus.

Met dankbaarheid mogen we de werkelijkheidszin van het klassieke huwelijksformulier erkennen wanneer daarin als derde reden waarom God de huwelijkse staat heeft ingesteld wordt genoemd: „opdat een iegelijk, alle onkuisheid en boze lusten vermijdende, met een goede en geruste consciëntie

moge leven; want om hoererij te vermijden, zal een iegelijk man zijn eigen vrouw hebben, en een iegelijke vrouw haar eigen man. Alzo dat allen, die tot hun jaren gekomen zijn, en de gave der onthouding niet hebben, naar het bevel van God, verbonden en schuldig zijn zich tot de huwelijken staat ... te begeven."

Ik wil niet beweren dat deze formuleringen boven alle kritiek verheven zijn. Het is zelfs zo dat zij zonder nadere toelichting gemakkelijk bepaalde misverstanden kunnen oproepen. Maar ik ben het beslist niet eens met 'n collega die op dit punt 'roomse smetten in het gereformeerde huwelijksformulier' meende te ontdekken. Het gaat er niet om dat het ongehuwd zijn, de maagdelijkheid, in principe als hoger en heiliger gewaardeerd zou worden dan het huwelijk. Nog minder dat het huwelijk zou worden afgeschilderd als een noodmaatregel, een "remedium concupiscentiae', een medicijn tegen de begeerlijkheid. Maar hier wordt in alle duidelijkheid gesteld dat beleving van de - sexualiteit buiten de trouw om en dan ook buiten het trouwverbond om, hoererij is. Het formulier maakt duidelijk dat coïtus zonder coëxistentie demonisch is, of om het in gewoon nederlands te zeggen: geslachtsgemeenschap is duivels, is niet uit God, ligt onder de toorn van God en vloeit voort uit de zondeval als rebellie tegen God. Het formulier snijdt hier ook in bijbelse nuchterheid de over-geestelijke de pas af die meent dat hij boven 'dat vleselijke gedoe' verheven is. Overgeestelijkheid slaat vaak om in pure vleselijkheid. Paulus ontmoette in Korinthe mensen die zichzelf te geestelijk achtten voor het huwelijk, maar intussen kon een slippertje in één van de toenmalige eroscentra er wel bij door...

En toch

En toch ondanks alle verwildering en verwording — het huwelijk bleef overeind in het schemerlicht van Gods onderhouding. Of dat in het laatste der dagen nog zo zal blijven? De statistiek wijst uit dat het huwelijk als instituut nog een taai leven heeft. Maar inmiddels is de aanval op brede schaal ingezet. Wanneer de vorst der duisternis het huwelijk niet kan ondermijnen en uithollen van binnenuit, dan zal hij het bedreigen van buitenaf. In dat kader dient de driftige propaganda voor alternatieve relatievormen, voor samenleven zonder huwelijk, voor proef - huwelijken, voor communes, voor 'vrije' huwelijken, voor homosexuele verbintenissen, voor losse contacten, enzovoorts, te worden gezien. Eén massale mobilisatie tegen het huwelijk als ordinantie van God.

En toch worden er huwelijken gesloten. En toch geeft de HEERE nog altijd de overheid die het instituut van het huwelijk als Zijn dienares heeft te bewaken en te bewaren. En toch is er de wetgeving die als een noodverband, als een bedijking de ergste excessen bedwingt. Hoe lang nog? De toekomst lijkt donker. Maar ook op weg die - toekomst in schijnt het Woord als een lamp voor onze voet: gij zult niet echtbreken! Houdt het huwelijk hoog!

V.

J. H.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 maart 1982

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's

Houdt het huwelijk hoog

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 maart 1982

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's