Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

KLEINE KRONIEK

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

KLEINE KRONIEK

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Samen op Weg

Het weekbulletin van het Persbureau der Hervormde Kerk opende haar editie van 30 september met een uitvoerig bericht over Samen op Weg. Er staat boven: Voorstel: Hervormde Kerk en Gereformeerde Kerken in 1986 „in staat van hereniging".

We laten u eerst meelezen met wat dit bulletin aan informatie verschaft, althans een deel van de informatie.

„Tussen 1984 en 1986 zal in de hervormde gemeenten en de gereformeerde kerken een bezinning op gang moeten komen over de definitieve vormgeving van het samen-op-weg-gaan van de Nederlandse Hervormde Kerk en de Gereformeerde Kerken in Nederland. Deze bezinning zal moeten uitlopen op een definitieve ecclesiologische consensus (een kerkelijke overeenstemming) tussen beide kerken op het gebied van geloofsvragen en kerk-zijn. Eind 1986 zullen beide kerken verklaren dat zij zich „in staat van hereniging" bevinden.

Dit is in .het kort de inhoud van de voorstellen tot besluitvorming die de synodes van de Nederlandse Hervormde Kerk en de Gereformeerde Kerken in Nederland voorgelegd krijgen tijdens hun gemeenschappelijke vergadering op 17 en 18 november.

Deze voorstellen zijn reeds besproken tijdens een aantal regionale vergaderingen die voor de synodeleden op 25 september zijn georganiseerd.

De voorstellen zijn geformuleerd door de werkgroep Kernen van Belijden, een werkgroep van de Raad van Deputaten Samen op Weg. Deze raad houdt zich sedert 1976 bezig met de vraagstukken rond de samenwerkingen en eenwording van hervormden en gereformeerden.

Met opzet heeft de werkgroep gekozen voor de jaartallen 1984 en 1986 omdat in 1834 (150 jaar eerder) de Afscheiding en in 1886 (100 jaar eerder) de Doleantie plaatsvond.

De voorstellen van de werkgroep staan in een aantal vervolgnota's op de studie „Samen kerkzijn in de nabije toekomst", die behandeld werd tijdens de gecombineerde synodevergadering van 1979.

Consultatie

Ten behoeve van de consultatie van het grondvlak van beide kerken zal de werkgroep Kernen van Belijden eind 1984 een ontwerp-ecclesiologische consensus opstellen. In 1985 vindt dan het raadplegen plaats van de plaatselijke kerken en gemeenten, van de classicale en provinciale vergaderingen en van de particuliere synodes. Vervolgens wordt er naar gestreefd dat in de geemenschappelijke vergadering van de hervormde en gereformeerde synodes in 1986 na verwerking van de resultaten van de consultatie van het grondvlak, de definitieve ecclesiologische consensus-en de intentieverklaring worden vastgesteld. Daarmee zullen de beide kerken zich „in staat van hereniging" verklaren.

Intussen dient dan voortgang gemaakt te worden met het gelijktrekken van de grenzen van de classes en de provinciale kerkvergaderingen en particuliere synodes van beide kerken. Ook zullen de organen van bijstand van de Hervormde Kerk en de deputaatschappen van de Gereformeerde Kerken moeten zoeken naar vormen van intensievere samenwerking.

Door deze stappen zullen beide kerken zich zeer sterk aan elkaar binden. Daardoor wordt het ook mogelijk dat er een geleidelijke invulling plaatsvindt van de gezamenlijke (de zogenaamde „tussen-

orde"), waarin al die kcrkordelijke bepalingen en regelingen worden opgenomen die noodzakelijk zijn voor het groeiproces van het samen-op-wegzijn.

Niet meer vrijblijvend

De Raad van Deputaten Samen op Weg heeft in het werkverslag over de periode oktober 1979— juni 1982 dat aan de leden van beide synodes is aangeboden, verklaard dat het samen-op-weg-proces geen vrijblijvende aangelegenheid meer is. „De verklaringen die in de periode van 1984—1986 tot stand komen, zullen de ernst van het herenigingsgebeuren representatief onderstrepen. Binnen het kader van deze verbondenheid tot eenheid is grote ruimte voor een zo evenwichtig mogelijk groeiproces op alle niveaus van het kerkelijk leven", aldus de Raad van Deputaten.

Aan de eenwording van de Hervormde Kerk en de Gereformeerde Kerken zit nog wel het een en ander vast.

Een aantal in het oog springende zaken die opgelost moeten worden, zijn de kwesties rond de classicale grenzen, de hervormde geboorteleden, ^de weerstanden tegen Samen op Weg met name binnen de Hervormde Kerk en het samenvoegen van organen van bijstand en deputaatschappen.

^Het gelijktrekken van classicale grenzen is moeilijk, omdat het hier niet alleen gaat om de vraag welke gemeenten en kerken wel en welke niet bij een bepaalde classis horen, maar vooral om de vraag wat de bevoegdheden en taken van de classicale vergaderingen zijn. Deze bevoegdheden en taken lopen bij hervormden en gereformeerden uiteen, hetgeen ook consequenties heeft voor de samenstelling van de synodes. De afgevaardigden van de hervormde synode worden gekozen vanuit de classicale vergaderingen, de gereformeerde afgevaardigden worden gekozen vanuit de particuliere synodes, die op hun beurt weer vanuit de classes zijn samengesteld.

Met betrekking tot de geboorteleden zal duidelijk gemaakt moeten worden wie wel en wie niet als lid van de kerk beschouwd kunnen worden. De Gereformeerde Kerken kennen geen geboorteleden. Binnen de Hervormde Kerk worden diegenen die uit hervormde ouders geboren zijn, als lid van de Hervormde Kerk beschouwd, ook al zijn zij niet gedoopt."

Tot zover de mededeling in het weekbulletin.

Commentaar (1)

Het is duidelijk wat de tendens is: Samen op Weg moet doorgaan. Of het nu kan of niet, of het door velen gewenst wordt of dat velen nog aarzelen en volop bedenkingen hebben, het moet gewoon gebeuren. Honderd jaar Doleantie is^een pracht gelegenheid om tot deze historische stap te geraken. Men kan zich intussen volop afvragen of zo iets ingrijpends op deze manier af te ronden valt. Ik kan me indenken dat mensen die door het ideaal van Samen op Weg gegrepen zijn 1986 een pracht gelegenheid vinden om tot eenheid en eenwording te geraken. Maar ik ben bang dat het zo eenvoudig niet tot stand zal komen. Bovendien zal blijken dat het met name binnen de Hervormde Kerk veel te gecompliceert ligt, dat de ontwikkelingen in onze eigen kerk, maar niet minder ook in de Gereformeerde Kerken zover zijn gekomen, dat het, confessionele deel in beide kerken helemaal niet zit te springen om deze zo vurig nagejaagde eenwording omdat er gewoon geen geestelijke basis is of althans veel te gering om tot deze ingrijpende stap te komen. Uit het genoemde bulletin citeer ik daarover nog het volgende. Een passage waar boven staat:

Gereformeerde Bond

„In het verslag van de werkgroep Samenwerking Plaatselijk Vlak, eveneens een werkgroep van de Raad van Deputaten, wordt een analyse gegeven van de houding van hervormde gemeenten ten opzichte van Samen op Weg. Ook deze analyse wordt aan de leden van de beide synodes voorgelegd. . '

Volgens de werkgroep zijn er drie typen hervormde gemeenten: die waar geen of vrijwel geen samenwerking is, die waar men vrijwel volledig samenwerkt met de gereformeerden £n die waar men voor een deel en op een aantal terreinen samenwerkt. Over de gemeenten waar geen sprake is van samenwerking, wordt gezegd: „In het algemeen betreft dat gemeenten waar aan hervormde zijde de richting van de Gereformeerde Bond alle of heel veel invloed heeft. Onmiskenbaar is dat de plaatselijke samenwerking in dergelijke situaties te lijden heeft onder de in het algemeen negatieve publiciteit die het samen-op-weg-gebeuren ondervindt in de publikaties vanuit de leiding van de Gereformeerde Bond." De werkgroep zegt hier nauwelijks mogelijkheden te zien om te komen tot verandering van deze situatie en stuit hier ook op „de nogal bittere realiteit" dat een gereformeerde kerk dikwijls goed samen kan werken met een hervormde deelgemeente, terwijl de gemeente van gereformeerde bondssignatuur buiten dit gebeuren blijft.

De werkgroep concludeert dat deze problemen niet binnen korte tijd op te lossen zijn. „Vanuit de landelijke kerken zou er gepleit moeten worden voor een aanvaarden van elkaar, inclusief de verscheidenheden en modaliteiten. Dit aanvaarden behoeft nog geen acceptatie te zijn van datgene waar men grote bezwaren tegen heeft, maar is wel voorwaarde om in het gesprek en het beleid verder te komen", aldus de. werkgroep."

Tot zover het bulletin.

Commentaar (2)

Ik denk dat het niet helemaal waar is dat de geringe bereidheid tot samenwerken in de G.B.gemeenten te wijten is aan de negatieve publiciteit van het Hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond. De kerkeraden zelf zouden zonder enige publiciteit van deze zijde in contacten met Gereformeerden en anders georiënteerde Hervormden vrij gauw ontdekt hebben: ons staan en gaan in de kerk is een gans andere. En daar waar gesprekken geweest zijn, is men vaak ook tot deze conclusie gekomen. Wat een verschillen: in Schriftopvatting, in de beleving en viering van de kerkdienst, in, de geloofsbeleving, in visie op de oecumene, verscheidenheid in de politieke konsekwenties van het geloof, in ethische conclusies. De werkgroep stelt: we moeten elkaar aanvaarden zonder eikaars visies en standpunten te accepteren. Kan dat dan? Wat houdt dat aanvaarden dan concreet nog in? De Schrift zegt: aanvaardt elkander in de Heere! In Hem kan het alleen. Maar dan wel in een Christus zoals de Schriften ons Hem verkondigen.

Intussen blijft het een treurige toestand in ons land: de ontstellende kerkelijke en binnen-kerkelijke verdeeldheid. Niet alleen tussen hen die door vele kloven gescheiden zijn. Maar juist ook onder hen die zeggen te willen staan op dezelfde grondslag: die van Schrift en belijdenis. Ik blijf het een luxe vinden die we ons in het huidig tijdsgewricht niet meer kunnen veroorloven afgezien van het feit dat het zonde voor God is en een overtreden van Zijn Woord: Christus is niet gedeeld.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 oktober 1982

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's

KLEINE KRONIEK

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 oktober 1982

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's