De Zaligmaker der wereld

Dit is een getrouw woord, en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om de zondaren zalig te maken, van welke ik dc voornaamste ben. 1 Timotheiis 1:15.

Dit is een getrouw woord. Sommigen beweren, dat het een gangbaar gezegde was onder de christenen van Paulus' tijd. Laat het maar een gevleugeld woord blijven in de kerk des Heeren. Het is vooral en boven alles Góds woord. Wie de woorden God spreekt, , spreekt in ieder geval wijze woorden, zo niet de wijste.

Dit is een getrouw woord. Ik wil het een bazuin noemen, een klaroenstoot.. Het schudt ons wakker, het wekt ons op onze oren te spitsen, onze te ogen te richten op het éne middelpunt. Dat middelpunt is Christus, de verborgenheid der godzaligheid. God geopenbaard in het. vlees.

Het is waardig om aangenomen te worden

Dit, dit... het brandt in zijn hart, het vloeit uit zijn pen, het stroomt Paulus van de lippen. Hij kan het niet binnenhouden. Dit is een getrouw woord.

Paulus is in dankbare stemming. Hij overziet zijn levensloop. Hij bewondert de trouw van God, die hem verkoos tot het eeuwige leven cn... tot het apostelschap.

De liefde Gods schittert tegen 'n schuldig verleden. Hij weet zich gedragen door de golfslag van eeuwige liefde en roemt in de overvloedige genade die er in Christus Jezus is. We hoeven nauwelijks te vragen wat hij met dit getrouwe woord bedoelt. Wat anders dan de hele rijkdom van het evangelie. Wie anders dan het vleesgeworden Woord, Jezus Christus. Verrukking en blijdschap groeit er uit het woordje , , dit". Christus rijst er uit op. Het is een getrouw woord. Betrouwbaar, zodat u er op aan kunt. U kunt er het anker van uw hoop gerust in uitwerpen, het is grond die houdt en houvast biedt. Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar Mijn Woord zal geenszins voorbijgaan.

Er zijn trouwens weinig echte, betrouwbare, geloofwaardige woorden in deze verleugende wereld. Maar op het woord van Gods genade kunt u altijd aan. In leven en in sterven. Bij wie bent u in de leer? Krijgt u nog spraakles van de vader der leugenen? Of leeft in uw hart: Gij, Gij, Heere Jezus, hebt dc woorden van het eeuwige leven? Dit woord geldt en meldt de trouwe barmhartigheid van de Vader van onze Heere Jezus Christus. Hét bewijs voor de waarheid Gods is in vlees en bloed neergelegd in de kribbe van Bethlehem. Het woord door de eeuwen heen gesproken en van eeuwigheid bij de Vader, is Vlees geworden en heeft onder ons gewoond.

Betrouwbaar of getrouw betekent ook dat iemand ten diepste instaat voor de konsekwenties van zijn eigen woorden. Daar mogen wij op zien als we in het geloof het Kind in de kribbe zien, de Man van smarten aan het kruis, de Koning der ere aan Gods rechterhand. Wat God ooit beloofd heeft zal bestaan. Want toen de Heere Adam en Eva beloofde hun Zijn Zoon te geven, heeft het wel lang geduurd, maar nu is Zijn trouw gebleken. Toen kwamen hemelboden in Efratha's velden met het woord: Ik verkondig u grote blijdschap. Daarop gingen de herders naar Bethlehem en zeiden tot elkaar: Laat ons zien het Woord dat er geschied is, en dat de Heere ons heeft verkondigd.

En om nog iets eerder terug te grijpen, we zien Maria, als Gabriël in haar woning verschijnt, het anker van haar ziel werpen in die vaste grond. Zie de dienstmaagd des Heeren, mij geschiede naar Uw woord. En wat zegt u van Zacharias, als het geloof in het woord van God zijn stomme lippen openbreekt? Gelijk Hij gesproken heeft door de mond van Zijn heilige profeten, van het begin der wereld... opdat Hij gedachtig ware aan Zijn heilig verbond, aan de eed die Hij Abraham, onze vader, gezworen heeft.

Hier heet Gods Woord, eed. Gods Woord is eed.. Er gaat één waarlijk ongelofelijk gerucht door deze wereld, waarvan niemand hoeft te vragen is het wel waar.

Het is alle aanneming waardig. Dat is het bericht dat God Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar heeft Hem voor ons allen overgegeven. Het bericht dat God om ons mensen cn om onze zaligheid mens is geworden. Gaat u met de herders mee kijken? Laat ons het geschiede woord gaan zien. Dit maakt voor hem die op het verlossend woord wachten hét Kerstfeest uit.

Dit is een getrouw woord en... alle aanneming waardig. Het verdient aan zichzelf voluit geloofd te worden. Want wat is aannemen anders dan geloven? Ik wil het zeggen met de woorden van Calvijn: „Christus heeft ons een uitnemend bewijs van genade gegeven waaruit alle mensen zouden leren betrouwen, dat hun geen zonden, hoe groot zij ook zijn, de weg naar de zaligheid toesluiten. Behalve... ja, behalve die éne zonde dan: uw ongeloof".

Kan ik, kan ieder dat dit dan zomaar aannemen? Calvijn onderwijst ons dieper in het geheim. „Als Paulus het zó zegt, dan doet hij dat omdat de mensen bij zichzelf altijd twijfelen aan de zaligheid". Begrijpelijk? Jawel. Maar drukt het u ook wel eens neer, hoe beledigend het voor God moet zijn als we dit getrouwe Woord niet aannemen? Bent u wel eens bang dat de Heere dat niet van u neemt? Waarom toch hebben we liever duizend zekerheden die niet meer zijn dan zandgronden dan dit ene getrouwe Woord? U denkt, kon ik nog maar eens een keertje gevoelig door een kiertje in dc staldeur kijken. Maar zonder geloof hielp het ti geen stap verder naar het hart van Immanuël. Kohlbrugge merkt op. „De apostel schrijft niet, ik heb het bevonden en nu weet ik het zeker dat Gods genadewerk in mij is. Hij schrijft dat het Wóórd betrouwbaar is. Het wil geloofd zijn, niet gezien. Eerst — als we dan toch zo graag van eerst onder ons spreken — welnu dan, eerst wil Gods Woord geloofd zijn en in het gelóóf bevindt de ziel het waarachtig. En zelfs mag u zinkend op dit woord zeggen: Heere, als tiw woord vergaat, dan verga ik ook. U werpt mij tegen: dat is maar gemakkelijk. Om het aan te horen misschien. Om het te beoefenen allerminst. Het is je leven verliezen en dan tegen God zeggen: Lieve Heere, hier staat het toch! Ik houd U er aan en ik houd het er op. Ik sla mijn arme lege handen om uw beloften. Ja, zegt. u, maar dat leert ons de Heilige Geest. Wie wil beweren dat het anders is? Wie dit woord aan-

neemt, en het is alle aanneming waardig, valt er boven op dat niemand kan zeggen Jezus de Heere te zijn dan door de Heilige Geest. Intussen houden we elkaar niet langer op. Wat is dan dit getrouwe Woord en waarom is het dan alle aanneming waardig?

Het is machtig om zalig te maken

Het eigene van de Heilige Geest is om het eigenlijke wat Hij zeggen wil zó te zeggen dat in één woord alles gezegd is. Vandaar die sobere maar allerminst sombere woorden: Dat Christus Jezus in de wereld gekomen is. Christus, de Gezalfde des Vaders. Hoogste Profeet, enige Hogepriester, eeuwige Koning. Gezalfd om Zaligmaker te kunnen zijn. Hij heet Christus om Jezus genoemd te kunnen worden. Dat is de verborgenheid der godzaligheid. Ik heb toch Mijn Koning gezalfd over Sion, In de wereld gekomen. Het is meer dan op aarde gekomen. Daar zit immers de gedachte Gods achter. Alzo lief heeft God de wereld gehad. Ook aan dit heilsfeit van Kerstfeest wordt duidelijk wie de Vader is, wie de Zoon is en wie de Heilige Geest is. Want Hij is gezonden en is gekomen. Dat is zo met elk heilsfeit. Hij is overgegeven en heeft Zich overgegeven. Hij is opgewekt en Hij is opgestaan. Hij is opgenomen en Hij is opgevaren. Hier valt de nadruk op het komen. Daartoe was Hij bereid, helemaal vrijwillig. Niets dwong Hem, Zijn eeuwige liefde drong Hem. Zo kwam Hij naar deze schuldige wereld. Zij heeft niet naar Hem gevraagd, noch op Hem gewacht. Want sinds de mens de deur achter zich in het nachtslot liet vallen, toen hij God verliet, was hij zo verduisterd van verstand dat hij God niet meer kende. Toen trad in werking: onbekend maakt onbemind. Er is geen weg van beneden naar Boven. Er is niemand die God zoekt. Dat is de scherpe, zo niet de scherpste kant van het Evangelie. Maar Gods sterkste kant is dat Hij Zijn Zoon zond in de gelijkenis des zondigen vleses en dat voor de zonde. Opdat Hij degenen die onder de wet waren verlossen zou, en opdat wij de aanneming tot kinderen verkrijgen zouden. Hij is gekomen om de zondaren zalig te maken. De zondaren. Dit zet ons allen op onze plaats, in de schuld voor Zijn aangezicht. Het heeft Hem alles gekost. Machtig om zalig te maken. Dat is ons verlossen van het hoogste kwaad en terugbrengen in de levensgemeenschap met de drieënige God. Zondaren wil Hij zalig zien. Mensen die niets meer zijn dan een leeg vat. Kan vuur en stro samengaan? Wij zijn stro en God het vuur. Nu is het voor eeuwig verloren. Neen, dit is een getrouw woord. Christus is gekomen. Hij stelt Zich tussen God en de zondaar, tussen stro en vuur. Dit veegt alle romantiek van de tafel. Het zet ons in de werkelijkheid van het waartoe van Zijn komen. Om de hitte van Gods gramschap te blussen. Hij hoort ze die in de aanvang van de weg des levens roepen: O God, wees met mij de zondaar verzoend. Hij spreekt: heden is dezen huize zaligheid geschied-

Zondaren zalig maken. De zondaren, mij dunkt daar zit de notie in van het persoonlijk zondaar zijn geworden voor God. De zondaar, dat was ook de sprake van de tollenaar uit de gelijkenis. Daar wijst ook Paulus naar toe als Hij zichzelf van al die zondaren de voornaamste noemt. Hij wil ons zalig gemaakt hebben (Kohlbrugge). Zalig voor nu en voor eeuwig. Zo zalig dat we nooit boven het zondaar-zijn-voor-God uitkomen in onszelf. Nochtans zalig. Het is niet te geloven en het is toch eeuwig waar. Eer zullen de hemel en de aarde voorbijgaan dan Mijn Woorden zullen voorbijgaan. Heb er maar c.rediet op, hecht er maar geloof aan, Hij is het eeuwig waard. Daarom, hoe bezwaard iemand is met zijn zonde, dat hij met te groter moed op Christus hope, en steune op dit woord en fluister het stil voor u heen: Niet mijns, maar mijns getrouwen Zaligmaker, Jezus Christus eigen ben. Zo hebt u een gezegend Kerstfeest.

In verootmoediging God groot te maken

Want zo doet de apostel Paulus het, als hij belijdt: Van welke zondaren ik de voornaamste ben. Niets was, maar bèn. Ja, maar Paulus, dat is toch al 29 jaar geleden dat Christus u verloste van uw schuld? Waarom zingt u nu niet: en nu geen zondaar meer? Ook dat is waar, maar weet u hoe? Dat ik in Christus voor God rechtvaardig ben. Maar daarbij blijft ook recht overeind staan, van welke ik de voornaamste ben. Hier laat alle vlees het afweten. Hier kan de godsdienst geen hoogte van halen. Ze gaan je dan ook prompt uit de weg. Want het menselijk verstand rekent dat één plus één twee is. Daar kun je alle kanten mee op. Je kunt zeggen als je een zondaar bent, dan ben je niet gered, en als je gered bent, dan geloof je toch. Geloof in een zakboekje is dat. Het geloof dat knielt bij de kribbe en komt bij het kruis is van gans andere aard. Dat zegt: dit is een getrouw woord, at neem ik aan als het mijne. God heeft ij zalig gesproken, God is het die rechtaardig maakt; wie is het die verdoemt? ochtans buig ik diep, steeds dieper. Hoe eer genade, des te groter zondaar. De groe nood drijft tot. diepe dankbaarheid. Wij etten alles op Naam van dit Kind, wiens aam is Zaligmaker. Zaligmaker niet van halve heiligen, maar van hele zondaars. Wij ijn niet van dat slag die bij al het spreken an „arm-zondaar zijn" zich als heiligen illen handhaven voor God en mensen.

't Ware te wensen dat velen waren wat ze eggen te zijn. Dan zou die Zaligmaker zegen: en zo wil Ik u nu zalig gemaakt zien. alvijn schrijft een wijs woord. Neem het grondig ter harte: „Daarom moet men deze plaats aanmerken, dat een mens, die voor de wereld niet alleen onschuldig is, maar in grote deugden uitnemend is, en een zeer geprezen leven leidt, een van de zwaarste zondaren geacht wordt om de hardnekkigheid van zijn ongeloof, omdat hij nog steeds een vijand van de evangelische leer is."

Paulus' vijandschap daartegen was gebroken op het kruis van de Zoon van Gods liefde. En zo viert u Kerstfeest. Dat ik niet als de voornaamste der heiligen, maar als de voornaamste der zondaren mij gedragen zie door het Woord dat Vlees geworden is. Velen houden zich tevreden dat alle mensen zondaren zijn. Natuurlijk, zeggen zij. Ze vinden het vanzelfsprekend. Wat zegt het zondaar zijn als ge Christus niet hebt Ieren kennen? Schiet u er veel mee op als u zich weet in te schatten als een beginneling, of als een gevorderde, of als een verst gevorderde? Ik weet een andere weg. 'k Schatte mij geheel verloren. En toen... toen... ja, nu mag ik het zingen: U al mijn liefde waardig schatten, wijl Gij, o Kind in de kribbe, o Man van smarten aan het kruis, o Zoon aan Gods rechterhand, mijn rechterhand woudt vatten.

Eens, zo vertelt Luther, heeft de duivel tot mij gezegd: Maarten Luther, gij zijt een groot zondaar, en gij zult verdoemd worden. Wacht even, zei ik. Geen twee dingen gelijk. Ik ben een groot zondaar, dat is zo. Ik erken het, ofschoon gij, duivel, het recht niet hebt om dat mij te zeggen. Maar wat nu verder? Zegt gij dat ik verdoemd zal worden? Dat is geen goede Logica van u, duivel. Het is waar dat ik een groot zondaar ben, maar er is geschreven dat Jezus Christus in de wereld gekomen is om de zondaren zalig te maken. Bijgevolg zal ik zalig worden. Ga nu maar uws w 7 eegs. Alzo zegt Luther, heb ik de duivel verslagen met zijn eigen zwaard en hij ging beschaamd heen, omdat hij mij niet kon neerslaan door mij een zondaar te noemen. Dat is God-verheerlijkende verootmoediging. En we zingen door onze tranen heen bij de kribbe:

Woord van God gegeven, Woord van eeuwig leven, Zalig die U hoort.

K. a. Z. H. V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen