Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

KLEINE KRONIEK

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

KLEINE KRONIEK

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Over rondreizende evangelisten

In de pers is een en ander geschreven over het congres van de rondreizende evangelisten in het RAI-complex in Amsterdam in de afgelopen maand. Mij troffen twee reacties in de kerkelijke pers van de voorbije week. Om te beginnen die van ds. C. Harinck in zijn rubriek 'Commentaar' in 'De Saambinder'. Ik neem zijn reactie bijna geheel over. Ds. Harinck schrijft als volgt: *

„De amerikaanse evangelist Billy Graham pakt alles wat hij doet in het groot aan. 7.0 ook deze bczinrfende bijeenkomsten voor evangelisten uit de gehele wereld.

Uit 175 landen verwachtte men evangelisen, o.a. ook uit Oost Europa. Het was de bedoeling, evenals in 1983, op 19 juli massaal de straat op te gaan om in 60 plaatsen te evangeliseren en, met behulp van de plaatselijke kerken, hetgeen op het congres geleerd is in praktijk te brengen.

De circa 8000 evangelisten uit alle delen van dc wereld, waarvan de meesten afkomstig uit Afrika, zouden dan in ons eens als christenland bekend staand Nederland het evangelie van de gekruisigde en opgestane Jezus verkondigen met het bevel van bekering en geloof.

Naar amerikaanse maatstaven moet ons volk noodzakelijk geëvangeliseerd worden. Hoe we ook over de groot opgezette evangelisatiecampagnes van Billy Graham denken en welke kritische noten anderen en ook ik daarbij zouden willen maken, een feit blijft, dat Nederland object is voor amerikaanse en afrikaanse evangelisatie!

Zo ver is het in ons van ouds als christelijk bekend staand Nederland gekomen, dat vanuit Afrika, waar Nederland vroeger zending bedreef, nu evangelisten komen om ons heidens en onwetend volk met het evangelie van Christus te confronteren.

Hoe beschamend voor ons volk! En hoe beschamend voor de kerken van Nederland! De invloed van de kerken in Nederland is, vooral in de grote steden, zover teruggedrongen, dat zij tot zendingsgebied verklaard zijn door de wereldwijde organisatie van Billy Graham.

Inderdaad, hoe veel kritiek wij ook terecht hebben op de evangelisatiemethoden van Billy Graham c.s., dit gebeuren spreekt van de onmacht en de schuld van de kerken in Nederland. Waar is de werfkracht van de kerk in Nederland gebleven? Hebben wij geen boodschap meer voor de wereld rondom ons? Velen zullen als oorzaak aanwijzen, dat de moderne mens niet meer bereikt kan worden met het aloude evangelie van zonde en genade. De kerken hebben zich niet tijdig aangepast aan de verandering in het denken van de moderne, westerse mens en daardoor is de greep op het volk verloren gegaan.

Ik ben zo vrij te denken, dat juist het omgekeerde het geval is. De aanpassingen aan het moderne denken, de verwatering van de aloude boodschap van Gods toorn over de zonde en Gods vergeving in Christus en het inruilen van dit evangelie voor een holle boodschap van deugd, medemenselijkheid en sociale gerechtigheid hebben de kerken verlamd en krachteloos gemaakt.

Wat de mens van 1986 nodig heeft, heeft de mens altijd nodig gehad, namelijk verzoening met God, Die over de zonde vertoornd is, door de dood van de gekruisigde en opgestane Heere Jezus.

De ontkerstening van Nederland steekt een beschuldigende vinger uit naar Neêrlands kerken. Het predikt onze schuld! En in die schuldprcdiking blijven de kerken van de gereformeerde gezindte niet buiten schot. Hoe machteloos, krachteloos, zoutloos en liefdeloos zijn ook de belijders van de reformatorische waarheid.

Dc nood der kerk, is de nood der prediking! Laat ons vooral op dit terrein onze wegen doorzoeken en wederkeren tot de Heere. De zelfkritiek mag ons bij het lezen hoe de evangelisatie-campagne van Billy Graham over Nederland denkt, niet ontbreken. Maar ook de vraag moet gesteld: Wat kan gedaan worden!

Moeten wij het dan ook zoeken in grote evangelisatiecampagnes? Zeker, wij moeten de hand aan de ploeg slaan cn doen wat onze hand vindt om te doen, maar als ik in het verleden in Amerika en nn in ons land hoor en lees over de miljoenen verslindende campagnes van Billy Graham, moet ik toch altijd denken aan het) woord uit Zacharia 4 : 6: Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest zal het geschieden, zegt de Heere der heirscharen".

De jonge christelijke kerk miste geweldige organisatie, miste de miljoenen om te besteden aan evangelisatiemateriaal en kende geen groots opgezette evangelisatiecampagnes en tóch hebben zij met hun geloof een heidense wereld overwonnen.

Een heidens wijsgeer heeft gezegd, dat het christendom de griekse en romeinse wereld heeft overwonnen, „omdat de christenen de heidenen de baas waren in het denken, het leven en het sterven".

De verovering en terneerwerping van de heidense religies kwam tot stond vanuit het persoonlijk geloof der christenen, dat zij uitdroegen in denken, leven en sterven. Zij waren de heidenen de baas in het denken, want zij hadden een levensbeschouwing in het licht der eeuwigheid.

Zij waren de heidenen de baas in leven, want zij hadden een leven met inhoud en doel in de verwachting van Jezus' komst.

Zij waren de heidenen de baas in sterven, want hun sterven dwong bewondering af. Het was een doorgang tot het eeuwige leven.

Het was alles terug te brengen tot een ware geloofskennis en gemeenschap met Christus, waarvan dc apostel zegt: Die het leven cn dc onverderfelijkheid aan het licht heeft gebracht door het evangelie", 2 Tim. 1 : 10.

Evangelisatie moet bij het lid van de kerk in zijn omgeving beginnen! Dit ontbreekt teveel in de Gereformeerde Gezindte.

Wie zijn we in ons gezin, op ons werk, in de kazerne en op het kantoor? Ik denk in dit verband aan Charles Spurgeon, die ook wel in het klein evangelisatiecampagnes kende en daarvoor eens mensen vroeg. Er kwamen zoveel kerkmensen zich aanmelden, dat Surgeon zich er niet alleen over verbaasde, maar er ook teveel kreeg. Hij begon toen de evangeliesatiedrift van de mensen te verdenken. Er kwam een bakker, die wilde gaan evangeliseren. Hij was bereid naar een vreemde stad te gaan en openlijk voor Christus uit te komen. Spurgeon vroeg hem wat voor werk hij deed. Hij hoorde, dat hij bakker was cn een goed beklante zaak had. Op de vraag of hij wel eens met zijn klanten over Christus en hun ziele* heil sprak, moest hij echter het antwoord schuldig blijven.

Spurgeon zei toen tot de man: „Man, ik kan u niet gebruiken, want God heeft u al een zendingsterrein gegeven. De bakkerij is uw zendingsveld".

Tot een huismoeder zei hij daarna: „Uw gezin is uw zendingsterrein", en tot een werkman: „Uw werkbank is uw evangelisatiegebied".

Zou het hieraan niet schorten ook bij ons? " Tot zover ds. Harinck.

In aansluiting hierop geef ik ook een fragment door van de reactie van prof. Van 't Spijker in 'De Wekker'. Hij schrijft o.a.:

„Een feit is, dat er een organisatie is, die inderdaad organiseren kan. En dat deze organisatie in staat was om in Nederland, waar de kerk met vakantie is, een tafereel te laten zien, dat ons een indruk geeft van overtuiging. Wie met zijn critiek klaar staat, moet het begin van de brief aan de Filippenzen nog maar eens lezen, waar het over Christus gaat die verkondigd wordt, en die desnoods wel een deksel kan oplichten. zou hij er onder verkondigd worden. Ert wie daardoor niet overtuigd zou zijn, mocht zich een woord uit het Oude Testament herinneren, waarin geschreven staat, dat men aan alle wateren moet zaaien. Wanneer dit woord ook niet helpt, dan ben ik — en het is mij volle ernst — geneigd om te denken aan het waarschuwende woord, dat ons er op wijst, dat ons deel van ons wordt weggenomen en aan ónderen gegeven. Men moet eens zien, met wat voor innerlijk plezier een journalist een onderschrift weet te bedenken voor een foto van een evangeliserende zwartman, een onderschrift, waarin hij kennelijk genoegen heeft in de verlegenheid, waarin zo'n zwartman verkeert tegenover een mens, die zich terugtrekt in de toestand vóór dat God genadig zijn schamelheid bedeke. Wij hebben alle verlegenheid over boord gezet, alle schaamte, alle ingetogen heid.

Maar deze rondtrekkende evangelisten geloven in de uiterste verlegenheid, waarin een mens komt te verkeren, wanneer hij eenmaal GOD zal ontmoeten. Wij hebben dit congres in Amsterdam gehad, tot een getuigenis, dat het evangelie doorgaat, al zou heel Nederland er de neus voor ophalen, al zou heel de kerkelijke adel zich theologisch gesoigneerd omdraaien. Het Evangelie gaat door, mogelijk niet meer bij ons, maar bij de anderen, aan wie het gegeven is om te geloven, dat de bijbel waarachtig en betrouwbaar is. Alleen al daarom is het goed, dat ze hier geweest zijn, deze gekleurde evangelisten."

Tot zover prof. Van 't Spijker.

Slot

Vol instemming citeren we deze twee reacties. Want we kunnen wel altijd heel negatief en kritisch doen over dergelijke bijeenkomsten en acties maar wat doen we zelf? Ik kan alleen maar dik onderstrepen wat ds. Harinck schrijft: machteloos, krachteloos, zouteloos en liefdeloos zijn ook de belijders van de reformatorische waarheid. Het is met droefheid dat we het neer schrijven: er gaat nauwelijks iets wervends, iets wat tot

jalouzie verwekt, van ons reformatorisch volksdeel uit. Er wordt slechts krampachtig geconsolideerd en de marges worden al smaller voor wie kennelijk nog bij 'de getrouwen' behoort. En de wereld keert zich schouderophalend of met een 'smile' van ons af met de (aanvechtbare!) conclusie: een uitstervend folkloristisch gekleurd gezelschap. Ds. Harinck verwijst naar de jonge christelijke kerk en in ons blad schrijft dhr. Neven over de eerste christenen en hun stijl van leven en vóór-leven. We kunnen er nog altijd heel wat van leren! Want met een zuivere krant, kerk of school kunnen we toch de Heere voor de voeten lopen en een sta-in-de-weg zijn voor de loop van het Evangelie. Laten we allen vragen: Ben ik het, zijn wij het, Heere? £)an hebben we genoeg aan onszelf. Bij ons nulpunt, ook als kerken en christenen wil de Heere, wellicht ook nog in Nederland, grote daden doen in Christus Zijn Zoon

en onze Heere.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 augustus 1986

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's

KLEINE KRONIEK

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 augustus 1986

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's