Levensvreugde

, , En de nahurinnen gaven hem een naam, zeggende: an Naomi is ee zoon geboren; en zij noemden zijn naam Obed; deze is de vader van Is Davids vader. Ruth 4 : 17

Nee, nieuwsgierigheid hoeft het niet te zijn. Wanneer wij letten op vromen en oprechten. Niet met de bedoeling of we ergens iets op hen kunnen aanmerken, maar om op de uitkomst van hun paden acht te geven. Soms hebben wij daar weinig vertrouwen in. Trouwens zij zelf dikwijls ook niet. Nu zal ik een van deze dagen door Sauls hand omkomen, sprak Naomi's achter achterkleinzoon. Gehoord hebben wij van de verdraagzaamheid van Job en gezien het einde van de Heere. God immers kroont met vree het einde Zijner knechten. Knecht, sla dat woord even op in uw geheugen. Had trouwens de HEERE niet tegen satan en zoveel te meer tegen ons gezegd: „Hebt gij ook acht geslagen op Mijn knecht Job? " Job en Naomi. Hoe vergelijkbaar. Jobs „naakt ter wereld, naakt ter aarde weer" en Naomi's vol toog ik uit, leeg deed mij de HEERE wederkeren. Beiden bezigen de Godsnaam de Almachtige, El Sjaddai. De Almachtige, Die mijner ziele bitterheid heeft aangedaan (Job 27). Gij vernieuwt Uwe getuigen tegenover mij (Job 10). Naomi's woorden waren: De Almachtige heeft mij grote bitterheid aangedaan en de HEERE getuigt tegen mij. Jobs worsteling zo uitvoerig en indrukwekkend onder woorden gebracht, was Naomi's strijd.

Let toch, en zie op vromen en oprechten. In de velden van Moab ten overstaan van Orpa en Ruth had zij reeds vertolkt: Mij is veel bitterder dan u. Toen gebruikte ze al het woord dat in de Schrift gedurig verbonden wordt met smart en rouwbetoon. Maar toen ze dierbaar Bethlehem, waar ze was geboren en getogen, na vele lange dagreizen betraden, Bethlehem waar zeer wel mogelijk haar naam en schoonheid een begrip waren. Toen in na te voelen meewarigheid opklonk: „Is dit Naomi? " werd het al te bitter. Noem me alstublieft niet met die naam, niet Naomi, noem mij Mara. Jullie weten wel van dat bittere, bittere water dat ons voorgeslacht in de woestijn Sur niet drinken kon, hoe dorstig zij ook waren. Mara, want El Sjaddai, de Almachtige, heeft mij bitterheid, grote bitterheid aangedaan. Zo gebeurde onder de vrouwen van Bethlehem, waaronder allicht haar toekomstige buurvrouwen. Nu repten deze vrouwen samen met Naomi zich naar de aanzienlijke woning van rijke Boaz. Om blij te zijn met de blijden. Voor een hartverwarmend kraambezoek. Altijd opnieuw een evenement. Als haar ure is aangebroken heeft zij smarten. Spoedig zijn die vergeten, omdat zodra het kindeke ter wereld komt, de benauwdheid volledig is weggebannen, vanwege de blijdschap dat een mens ter wereld kwam. Een mens, let wel. Blijdschap. Deze verheuging is een van de grootste hoofdstukken van wat op aarde aan levensvreugde te beleven valt.

Vandaar de titel van deze overdenking. Zijn heilig arm wrocht heil na leed. Niets voor de HEERE onmogelijk. Blijdschap naar de dagen waarin wij het kwaad gezien hebben. Ik voelde me enigszins na al de voorgaande geboden aan de keus van opschrift. Er waren er wel tien of meer te noemen. Aan de hand van psalm of ander schriftwoord. Een prijsvraag houden we eigenlijk nooit in ons weekblad. U zou die volgens u de mooiste was mogen insturen en samen zouden we kunnen uitmaken welke de erepalm waard was. Deze nog vanwege de berijmde psalm: Weleer te ras geklaagd: 'k ben afgesneên van Sjaddai's ogen, dan nog wou Hij zich ontfermen.

Gans Bethlehem niet minder ontroerd dan bij Naomi's terugkeer uit Moab. Zij reppen zich naar de woning van Boaz. Ruth, die zoveler harten stal, werd moeder. Hij, Die in al onze benauwdheid mede benauwd wil wezen, schonk blijdschap als vrucht van grote blijdschap, die eens in deze zelfde velden verkondigd zal worden. Een kind geboren, een zoon gegeven.

Gaat heen naar Bethlehem en gaat zien n het woord dat geschied is. Voortsnellend af, naar Boaz' woning bedenken ze hoe snel uiteindelijk deze dingen hun beslag kregen. Liefde opgevat op de akker, verloofd op de dorsvloer, officieel ondertrouwd, zo niet op het stadhuis dan in de stadspoort, verlost van de eerstaanwezende goël en verlost door haar Boaz. En nu deze zegen. Geloofd zij de HEERE. Hetzelfde woord dat eerder tot drie keer toe is vertaald met Gezegend den HEERE. De HEERE, Die niet heeft nagelaten - het Hebr.ww sabbat, rusten, laten ontbreken - Naomi een losser te geven. Heden een losser te geven. De woorden van de trouwe Eliëzer, toen hij Rebekka aantrof bij de put. „Geloofd zij de HEERE, de God van mijn heer Abraham, Die Zijn weldadigheid en waarheid niet nagelaten heeft. Hoogtepunt op kraamvisite even de pasgeborene op schoot te hebben. Schoonmoeder Naomi nam uit de hand van Ruth of van de helpster het kindje en zette dat plechtstatig op haar schoot. Ook zij mocht rechten laten gelden op dit jonge leven. Door haar handeling gaf zij te kennen verplichtingen op zich te nemen ten opzichte van de kleine, die haar meer was dan een kleinzoontje. Intuïtief voelen de buurtjes de draagwijdte van het ontroerend gebeuren. In heilig koor zingen ze als het ware: Naomi is een kind geboren, Naomi werd een zoon gegeven. Over het erfdeel van de verstorvene, over al wat Elimelech bezat en over al wat van Machlon en Chiljon geweest is, werd de naam van de verstorvene verwekt.

Voort leven de namen van Naomi's dierbaren. Het zwagerhuwelijk kreeg een grensoverschrijdende strekking, nu verwant Boaz zich op de plaats van een zwager stelde en nu hij de zwagersplicht verbond met die van een goël, een bloedvriend. Dubbele schande werd uitgewist. Als in koor herkennen zij. Een rijsje uit afgehouwen - afgesneden - tronk. Een van de uitgangen vanouds. Een dag der eeuwigheid; Naomi kreeg dit kind. Naomi's zoon is het. Of ik ook in deze nacht een man had. Zal ik wellust hebben als ik oud ben? Dat zei ze allemaal. De onvruchtbare heeft meer dan zeven gebaard. Reeds

bracht zij in de banden van bittere rouw en smart haar Ruth voort, zoals een Paulus Onesimus teelde. Een dochter in de Heere meer dan zeven zonen. En nu nog deze zoon. Dierbaar kind, stof van vreugd, geschenk van 't Alvermogen. O HEERE, geen van Uw gedachten kan worden afgesneden. In feite, vóór en nè, tweemaal: „Is dit Naomi? " Bij haar terugkeer en nu bij de geboorte van haar kind. Twee momentopnamen. De afgrond van bittere smart roept tot de diepte van ontferming en wijsheid. Neemt de opnamen ter hand en beziet lang en aandachtig. Een dieptepunt en een hoogtepunt. Tranen veranderd in blijde rei. Het wemelt van titels, die als vanzelf naar boven komen. Noem die me, die een mooiste in u opwelt.

Nog even kort lopen we samen na. Lezen we hier aren. Geloofd zij de HEERE. Rees Zijn lof. Zijn Naam moet eeuwig eer ontvangen. Als iets van de HEERE is, kunt u dat altijd weten. Vóór alle dingen stijgt Zijn lof. Het merk van de daden van de Allerhoogste. Het soli Deo gloria is zoveel ouder dan de reformatie. Deze HEE-RE gaf u een kleine losser, een goëltje. Boaz was de verrassende goël, die spontaan naar voren trad op eerste afroep, op eerste smeking of hij de losser wilde wezen. Hij was juridisch en daadwerkelijk een losser. Dit kind is de belichaming, de vleesgeworden losser. Hij is de verwekte naam over de verkochte erfenis. De verlosser, die alles wederbracht, de levende goël. Leven uit de dood. Simeon nam het kindeke in zijn armen, Naomi nam haar losser op haar schoot. Als daad van geloof en toeëigening. Mijn kleine goël. Een kind met vaders aard, een kind met losser saard. Vermaard zij zijn naam. Vermaard in Israël. Aanschouw hoe van kind tot kind de naam steeds meer aan reputatie wint. Boaz ontving als wens: vermaard in Bethlehem, zijn goël-kind in Israël, zijn achterkleinkind David bekend bij de volken rondom en zijn grote Zoon op Wiens hoofd de gloriekroon bloeit een naam van zo verheven vermaardheid, dat die boven alle naam is op aarde en in de hemel. Onder de hemel geen andere Naam, door welke wij moeten zalig worden. Hoort u hoe het aanzwelt, ziet u hoe de ontstane kringen al wijder zich uitbreiden tot de einden der aarde. Van losser-aard en in Israël vermaard. Gebaard heeft hem Ruth, die u beter is dan zeven zonen. Vaders lossers - geaardheid en moeders karaktertrek. Zelfverloochende liefde, trouw tot ouderdom en dood. Weldadigheid. Voorzoveel het vlees aangaat is onze Heere voortgekomen uit Juda's stam en Davids huis. Heeft Hij niet edele eigenschappen geërfd van zijn verkoren voorgeslacht? Alles, behalve de zonde.

Heilige drang om te lossen en lief te hebben met die liefde, die de meeste is van geloof, hoop en liefde. Lossersaard, vermaard in Israël, door Ruth gebaard. Tenslotte. In het evangelie lezen we van een hoofdman, die een knecht had hem zeer waard. Het kind, de zoon, kreeg de naam Obed. Knecht. Was hij dan geen stamvader van het meest doorluchte koninklijk huis? Moet hij dan een zo pretentieloze naam dragen als vermaarde in Israël? Obed is knecht. Hoe eenvoudig. Je zult knecht heten. Begrijp je dat dit ten eerste betekent Obadja, knecht van de HEERE. Dan ook knecht van allen. Luther wijst zo mooi dat Eén, Die is heer van allen en alles, daarin Zijn heerschappij bewijst dat hij een vrije en gewillige dienstknecht is van allen. Jesaja wijdt de zeventien laatste hoofdstukken van zijn profetie aan deze goddelijke Knecht en (Ver)losser. De Knecht des HEEREN, Die door Zijn kennis velen rechtvaardig maakt. Hoezeer heeft Hij Zich volgens de apostel vernederd, aannemende de gestalte van een dienstknecht, Die gehoorzaam was tot de dood van het kruis.

Van Hem is Obed een voorlopertje. Het geheim van het echte heersen is dienen.

Zo kwam Hij niet om gediend te worden, maar om te dienen. Voor Jobs einde des HEEREN was hetzelfde weggelegd. Ik zei u al: sla even op in uw geheugen. Hebt ge gezien Mijn knecht Job. Wanneer in het laatste, dat is het tweeënveertigste hoofdstuk, Job gerechtvaardigd wordt en in ere hersteld, lezen wij hoe ongetwijfeld met stellige herhaling Job tot viermaal toe genaamd wordt door de mond des HEE-REN: Mijn knecht Job. En de HEERE zegende Jobs laatste meer dan zijn eerste. Ook in dat opzicht was er overeenstemming met wat Naomi doorleefde.

Obed. Naomi een knecht haar zeer waard. Want Obed zou haar een verkwikker der ziel wezen en een onderhouder in de ouderdom. In grijze dagen blijft de hulp gewis en de vreugd bestendig. Verkwikker, levendmaker. Zoals de goede herder de ziel verkwikt en zoals - psalm 19 - de wet de ziel bekeert, dat is verkwikt en levend maakt. Een levenslange trooster. Hij verkwikt mijn ziel en leidt mij in het spoor. Naomi voedde mee hem op en ervoer als dank hoe zij bij het klimmen van haar jaren werd gehoed. Het geloof dat eerst woonde in Naomi, daarna in moeder Ruth, mocht wonen ook in Obed. Opvoeden is opvoeden tot geloof. Wie zijn kind verwent kweekt zijn eigen vijand, wie het opvoedt in de vrees en vermaning van de HEERE krijgt een dierbare vriend en verzorger van de ouderdom. Zie het einde van Naomi, dat de HEERE is zeer barmhartig en een Ontfermer. Ik klaagde dat ik was afgesneden en dan nog was Hij Ontfermer.

Naomi zette op haar schoot. Wat is ware Evangelieverkondiging! Bestraffen, vermanen, valse gronden afsnijden, onderwijzen in de weg? Dat alles zeker, maar niet als het wezenlijke. Heeft uw prediker ooit het Kindeke u op de schoot gezet? Uw Obed? Een kind is ons geboren een Zoon ons gegeven. Het loopt naaur Advent. Wijd zijn de vensters uitziende naar Bethlehem opengegooid. Zie, wat dit wordt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen