Naomi

BIJBELSE FIGUREN

De geschiedenis van Naomi vindt men in het boekje Ruth. Dit „gouden kleinood", zoals het wel wordt genoemd, dateert volgens vers 1 uit de tijd van de Richter en. Die Richterentijd was een bewogen tijd. Voor Israël een tijd van zorg en druk, bloedvergieten en onrust. De afval van God was groot. Het waren de dagen waarvan gold: , , er was geen koning in Israël: een iegelijk deed wat recht was in zijn ogen." Gods gerichten over de zonden van het volk bleven dan ook niet uit. Telkens beroofden benden het land. Wat nog erger was en bijna onmogelijk scheen: in Efratha (, , vruchtland"), waarin Bethlehem (, , broodhuis", , , korenschuur") lag, heerste hongersnood! Een zware beproeving... ouders moeten machteloos toezien, dat hun kinderen honger lijden. Honger is een scherp zwaard. Zij die de hongerwinter van 1944 nog hebben meegemaakt, weten dat.

In Bethlehem woonden Naomi met haar man EHmelech. Ze hadden twee zonen: achlon en Chiljon. Ook zij leden honger. Zó zelfs, dat Elimelech het echt niet langer kan harden. Het besluit valt, het land te verlaten. Ze gaan emigreren. Het gezin trekt de grensrivier de Jordaan over en komt in de velden van Moab. Aan deze emigratie waren risico's verbonden. Het gevaar dreigde, dat men de invloed zou ondergaan van de afgodendienst. Dat men ingeburgerd zou raken in het heidense Moab. In dat heidense land werden wilde offerfeesten voor de mannelijke god Kamos gehouden, waarbij men, o gruwel, kinderen offerde! Moab... daarop rustte de vloek van God! De Wet van God bepaalde, dat geen Moabiet in de vergadering des Heeren mocht komen, zelfs hun tiende geslacht niet, tot in eeuwigheid! (Deut. 23 : 3—6).

Maar... er is in Moab wél voedsel! Zo geven materiële belangen de doorslag. Men besluit in de velden van Moab te blijven, tot betere tijden terugkeer mogelijk zullen maken.

Het verhaal van Naomi: alzo een verhaal van honger en emigratie, van geestelijke en zedelijke gevaren. In Moab staande blijven zal alleen gaan, als de naam van Elimelech hun tot een prediking wordt. Want Elimelech betekent: , , mijn God is Koning”.

Honger mag er dan in Moab niet zijn, al spoedig treft hen diep verdriet. Want als ze enige tijd in Moab zijn, sterft EHmelech. Een zwarte dag voor Naomi en haar zonen. Het wordt eenzaam voor Naomi... ver van Bethlehem en zonder haar man. Machlon en Chiljon zetten door! Beiden krijgen kennis aan een meisje, uiteraard: heidense meisjes. Na verloop van tijd komt het tot een huwelijk. Machlon huwt Ruth, Chiljon trouwt met Orpa. Het valt Naomi zwaar dit alles te verwerken. Een gevoel van schuld bezwaart haar, omdat ze haar kinderen in dit land gebracht heeft. Zullen de jongens hun vrouwen winnen voor de Heere, of zullen ze zelf hun geloof verliezen? Tien jaar ongeveer duurt het huwelijksgeluk. Dan treft hen nieuwe smart... Machlon en Chiljon sterven. Ze laten hun vrouwen kinderloos achter. Wat worden deze mensen, inzonderheid Naomi, zwaar getroffen! Naomi gevoelt ook hierin de straffende hand des Heeren. Geen nageslacht te hebben, was in Israël een zwaar te dragen kruis.

Door al deze dingen verdiept zich bij Naomi het heimwee naar Bethlehem. En als het gerucht haar bereikt, dat de hongersnood in Efratha voorbij is, besluit ze terug te gaan naar haar geliefd Bethlehem. In Moab is ze omringd door heidenen. In Bethlehem dient het volk dezelfde God, Die zij kent en is blijven aanhangen ook in Moab. Ze ücht haar schoondochters in. Hoezeer de verhouding met Orpa en Ruth er één is van liefde, zij zullen afscheid moeten nemen. Maar zó sterk blijkt die hef deband, dat Ruth en Orpa hun schoonmoeder willen vergezellen naar Bethlehem. Ze laten Naomi niet alleen gaan... ze willen mee naar het voor hen vreemde land.

Naomi is ontroerd en verheugd. De drie weduwen wenen. Maar Naomi kent haar verantwoordelijkheid. Ze beseft, dat alleen liefde voor haar niet voldoende is, om het in Bethlehem uit te houden. Onderweg naar het land Juda, voert zij een ernstig gesprek met de twee vrouwen. Zelf voelt zij zich in haar leed getrokken naar het land van haar jeugd. Maar ze kan zich voorstellen, dat het land Moab voor de jonge weduwen de meeste aantrekkelijkheid zal hebben. Wie weet wat voor mogelijkheden er voor hen in haar eigen vaderland nog zijn weggelegd! , , Keert weder mijne dochters", zo spreekt ze hen aan, , , waarom zoudt gij met mij gaan? " Bewogen omhelst zij hen en wenst hen de liefde van de Heere toe, voor alles wat zij betekend hebben voor hun mannen en voor Naomi zelf. Nog aarzelt Orpa. Maar als Naomi verdere argumenten aanvoert om terug te keren, valt de beslissing. Hoewel onder tranen... Orpa kiest voor Moab. Zij keert naar haar land terug. Zij kan het offer niet brengen. Deze keuze is een levensbeslissing. Door hun huwelijk zijn deze jonge mensen in aanraking gekomen met het geloof in de God van Israël. Ze zijn getuige geweest van het geloof van Naomi, ook toen rampspoed haar woning was binnengetreden door het overlijden van haar man en haar zonen. Op niet opdringende maar bescheiden manier, zal Naomi hen verteld hebben van de Heere en Zijn goede Wetten. Ze heeft getracht hen voor de Heere te winnen. En haar woorden waren geen lege woorden, neen haar daden waren er mee in overeenstemming. En blijkbaar zonder dat er in hun hart een conflict was ontstaan, waren ze meegegaan. Maar door de rampspoed in het famiheleven, worden ze nu voor een persoonlijke keuze geplaatst. Bij de grensrivier de Jordaan valt de besHssing. En dan kiest uiteindelijk Orpa voor Moab en Ruth voor Juda.

Naomi, de Lieflijke. Een vrouw met menselijke zwakheid en kleingeloof. Ze vlucht naar Moab met al de geestelijke en zedelijke gevaren, vooral voor haar jongens. Het hchamelijk welzijn woog zwaarder dan het geestelijk welzijn. Een vrouw ook met een groot schuldgevoel. In wat haar overkomt, ziet zij de straffende hand van de Heere. Zo in de hongersnood in Efratha; in het sterven van EHmelech; in het huwelijk van haar zonen met heidense vrouwen, in de dood van Machlon en Chiljon, alsook in het gegeven, dat beider huwelijk kinderloos bleef.

Naomi... vrouw ook van grote wijsheid en tact. We zien dat in haar omgaan met haar schoondochters. In veel gevallen is de verhouding schoonmoeder-schoondochter verre van ideaal. Het kUkt soms van geen kant. Heel anders was dit tussen Naomi en Orpa en Ruth. Hoe gemakkelijk had er tussen Naomi enerzijds en de jonge vrouwen anderzijds, een vijandige sfeer kunnen zijn ontstaan. Maar Naomi heeft hen vriendelijk en liefdevol behandeld. Op tactvolle wijze heeft ze getracht hen voor de Heere te winnen. Zo was er een band van liefde ontstaan. Een liefde die Orpa en Ruth ertoe bracht, met hun schoonmoeder te willen meereizen naar Bethlehem. En ook dan zoekt Naomi zichzelf niet. In grote onbaatzuchtigheid wijst ze haar schoondochters op de bezwaren die ervoor hen aan verbonden zijn. Ze cijfert zichzelf weg in het belang van de jonge vrouwen. Ze denkt niet aan zichzelf, maar heeft voor alles het geluk van anderen op het oog.

Zo staat Naomi voor ons als een, zoals iemand het heeft uitgedrukt, : , , uitnemend Evangeliste" en , , ideale schoonmoeder". Een Hchtend voorbeeld voor schoonmoeders. Een Hchtend voorbeeld voor allen, die het verhaal over Naomi meelazen.

B.

H.H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen