God roept tot een rechtsgeding (2)

MEDITATIE

„Komt dan, en laat ons samen rechten, zegt de HEERE; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw, al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol." Jesaja 1 : 18

Dezelfde kleur rood die beeld is van het schandelijke en gewelddadige en strafwaardige karakter van de zonde, diezelfde kleur rood heeft ook iets te maken met reiniging. Denk maar aan de reinigingsrithen zoals die in de wet van Mozes worden voorgeschreven. Nutneri 19 zegt dat er tot reiniging van de tent der samenkomst bloed gesprenkeld moest worden van een rode koe. Vervolgens moet er reinigingswater worden gemaakt met als ingrediënten de as van de rode koe, cederhout, hysop én... scharlaken. Ook is bekend dat een schuldige die zichzelf verootmoedigde, die de HEE­ RE om verzoening vroeg, ontzondigd werd fnet hysop (Psalm 51!), dat wil zeggen: hij Werd besprenkeld met een hysopbundeltje dat in bloed was gedoopt. Werd een mens met bloed besprenkeld, dan betekende dat altijd twéé dingen: - hij werd daarmee als misdadiger, als bloedschuldige getekend. - hij werd tegelijkertijd door dat bloed bevrijd en gereinigd.

Alleen tegen deze achtergrond is het tekstwoord te verstaan. Hoewel de diepte van het geheim nooit is te bevatten! De HEERE stelt tegenover het schuldig rood het reinigend rood. Daarom: , , al waren uw zonden al scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw, al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol." Of nog letterlijker, nog scherper vertaald uit het hebreeuws: , , indien uw zonden als scharlaken zijn, zij zijn wit als sneeuw; indien ze rood als karmozijn zijn, zij zijn als witte wol." Op hetzelfde moment dat u in dat rechtsgeding inziet én erkent én beweent hoe diep-en hoogrood uw zonden zijn, op datzelfde moment heb Ik ze wit gemaakt, zegt de HEERE. Ik delg uw overtredingen uit als een nevel. Ik zal uw ongerechtigheden nimmermeer gedenken. De Oud-Testamentische gelovigen hebben hierbij gezien op het rode bloed van stieren en bokken en daarbij de Messias verwacht. Bij Nieuw-Testamentisch licht spreekt deze tekst helder en klaar van het scharlakenrode en karmozijnrode bloed van Christus. Hij Die blinkend wit was van reinheid en heiligheid is gemaakt tot een schreeuwend rode vlek van zonde en vloek. De Vader is met de Zoon in het recht gaan treden om gade te slaan de zonden van al de Zijnen. Ach, hoe kon Hij toen bestaan? En daarom mag het nu ZO vrijuit en ruim verkondigd worden:„Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve, en ons reinige van alle ongerechtigheid... En indien iemand gezondigd heeft, wij hebben een Voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige. En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden der gehele wereld.' (1 Joh. 1 : 9; 2 : 1—2). Er is nu een genadeboodschap voor scharlakenrode zondaars Scharlakenrode, karmozijnrode zonden, dat [ zijn uitbrekende zonden, dat zijn boezemzon den, dat zijn zonden die u doet bij uw volle bewustzijn en tegen beter weten in, dat zijn a zonden die haast tot een tweede natuur bij u n zijn geworden. Die zo tot een gewoonte bij u h zijn ingeslepen dat u niet meer merkt dat u ze a doet. Scharlakenrode zonden, dat zijn de zon­ n den waar u van nature het meest voor open s hgt. Bij de één dronkenschap en onmatigheid, bij een tweede ontucht en onreinheid, bij een s derde hebzucht en afgunst, bij een vierde p hoogmoed en eigenwijsheid. U die daaraan ontdekt bent, u gaat eren, uitroepen:, , HEE-RE, nu kan het wél voor anderen, maar niet l voor mij!" Want die buurman van mij of die ) medekerkganger, dat is een lichtrode zondaar. I En die en die, een man die door iederéén ^ wordt nagewezen of een vrouw die in een l kwaad daglicht staat, dat is misschien een gewoon rode zondaar. Maar ik, ik ben een c scharlakenrode zondaar. O, als de mensen ^ eens in mijn hart konden kijken, wat zouden e ze mij verachten; ik mocht 's zondags niet eens l de kerk meer inkomen, de mensen zouden met e zó iemand niet in één en dezelfde bank willen ï zitten. Ik ben een karmozijnrode zondaar, n Maar hoor nu, u die zo spreekt, hoor wat God v zegt. , , Komt dan, en laat ons samen rech-^'a ten, zegt de HEERE; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw, t al waren zij rood als karmozijn, zij zullen wor-s den als witte wol." Want het rood van e Christus' bloed is toch altijd nog dieper dan 3 het rood van uw zonde. Gelooft u dat? Dan wordt het zonde zien en genade geloven. Dan is het: , , ik boog mij en geloofde en mijn God sprak mij voor". Rood op rood maakt bij de HEERE wit. Reinigingsrood op schuldig rood en daardoor sneeuwwit in Christus.

„Zij zullen wit worden als sneeuw... zij zullen worden als witte wol." Met welk een zeggingskracht komt deze grote en rijke belofte van God tót ons! Wat is witter dan „sneeuw die vers op het aardrijk nederviel"? Het kan pijn doen aan de ogen wanneer het sneeuwlandschap door de zon wordt beschenen. Alle vuil, alle modder, alle onreinheid kunnen worden bedekt door een dik sneeuwkleed en wanneer dan dat besneeuwde veld voor ons ligt, met niet één voetspoor daarin, dan heeft het in al zijn ongereptheid iets paradijselijks. Daarnaast noemt onze tekst: witte wol. Een misschien wat minder sterk beeld dan dat van de ineeuw, maar toch veelzeggend. Naast die scharlaken-en karmozijnrood geverfde wol de oorspronkelijke, gewassen witte wol. Op wie can dit beeld nu van toepassing zijn? Wie is zó ein, zó heihg, zó vlekkeloos voor God? Toch lUeen maar Christus! Toch alleen maar Hij )ie blinkend wit is verrezen uit het graf op ie Paasmorgen. Toch alleen maar Hij Die de ^aam draagt: , , de HEERE onze gerechtigieid”?

Ja, maar nu geldt het ook van die scharlaicnrode zondaar die gelovig mag zien op Ilhristus' karmozijnrode bloed! De HEERE ekent de gehoorzaamheid van Christus uit gelade aan die zondaar toe. Iemand heeft tefecht gezegd: deze tekst is , , een Oud-Testanentische beschrijving van de rechtvaardignaking uit louter genade." Het kon een ffoord van Paulus zijn. De goddeloze gerecht-^'aardigd door het geloof!

Maar dan wordt deze uit genade vrijgesproken mens óók geheiligd. Het vernieuwde leven s geen voorwaarde vooraf, wél vrucht. De einheid van het nieuwe leven mag dan altijd pnvolkomen blijven, reken maar dat beleden fonden ook bestreden zonden zullen zijn. En vergeet maar niet dat vergeven zonden ook in principe overwonnen zonden gaan worden. Het gaat in het tekstverband om de ware bekering die gestalte krijgt, die handen en voeten krijgt, in de praktijk van het dagelijks leven. Wie door dit rechtsgeding is heengegaan, wie deze wonderlijke vrijspraak heeft vernomen, diens leven is wéPop een ander spoor gezet. Gewillig en gehoorzaam, niet langer weigerachtig en weerspannig. Wie gewillig is zal het goede van het beloofde land eten, maar wie onwillig blijft zal door het zwaard gegeten worden. Dat zijn dus weer heel duidelijk , , de twee wegen", in de verzen 19 en 20, het onmiddellijke vervolg van de tekst. God roept u tot een rechtsgeding. Wat doet u ermee? Slaat u heden Gods wélgemeende raad in de wind? Laat u de Heere maar wachten? Doe dat niet. Hoor naar Zijn roepstem: , , Kómt dan en laat ons samen rechten, zegt de HEERE; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol”.

V.

J.H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen