De stamboom

MEDITATIE

Het boek van het geslacht van Jezus Christus, de Zoon van David, de Zoon van Abraham. Mattheüs 1 : 1

Het Nieuwe Testament begint met een ^Pi stamboom, een geslachtsregister. En er zijn veel mensen die daar interesse voor hebben, die daar hun hobby van maken, het uitzoeken van hun stamboom. Een boeiend werk, maar ook een tijdrovend werk. Vele uren besteden ze aan het napluizen van de burgerlijke stand, aan het doorsnuffelen van oude doop-en trouwboeken.

Soms stuiten ze bij zo'n onderzoek op moeilijkheden. Dan is er ineens een hiaat, waardoor ze niet verder kunnen. Maar soms komen ze ook voor verrassingen te staan. Wanneer bijvoorbeeld blijkt dat hun familie verwant is met een andere familie, of dat ze in hun voorgeslacht beroemde mannen hebben gehad.

Daar zijn we toch altijd wat gevoehg voor. Dat we kunnen zeggen: ik ben in de verte nog familie van... En dan een bekende of beroemde naam te kunnen invullen.

Nu ligt de stamboom voor ons, niet van een mens, maar van de Godmens, Jezus Christus. De evangelist valt zomaar met de deur in huis. Het boek van het geslacht van Jezus Christus. Hij wil immers de joden er­ van overtuigen dat deze Jezus de Beloofde aan de vaderen is? Wel, dan moeten zijn lezers toch eerst weten Wie Hij is en waar Hij vandaan komt?

In die stamboom zien we:

1. onze diepe verdorvenheid

Op het eerste gezicht heeft een stamboom iets droogs, iets saais. Namen en nogeens namen. Natuurlijk, achter al die namen zit een verhaal, een geschiedenis. Al die mensen zijn eenmaal geboren, hebben geleefd en gewerkt, een gezin gesticht. Ze hadden hun vreugde en hun verdriet. En tenslotte zijn ze gestorven. Maar dat verhaal van hun leven is van die stamboom niet af te lezen. Alleen hun namen zijn bewaard, en wat zegt nu een naam?

Zo is het ook met de stamboom van Christus. Namen en nogeens namen. Veelal van onbekende grootheden, die nauwelijks betekenis hebben gehad.

Wat doe je ermee, met al die namen? Aan tafel slaan we ze dikwijls maar over. En toch... Al wat geschreven is is tot onze lering geschreven.

Dat blijkt al meteen uit het woord dat Mattheüs gebruikt. Het boek van de Genesis van Jezus Christus. Zo heet ook het eerste bijbelboek: Genesis, ontstaan, wording.

Dus op de eerste bladzijde van het Oude Testament vinden we het ontstaan, de wording van hemel en aarde. En op de eerste bladzijde van het Nieuwe Testament vinden we de wording van Jezus Christus. Het Oude Testament begint met de schepping, het Nieuwe met de herschepping.

Daar ligt iets tussen... De schepping die zo schoon uit Gods handen is gekomen, is gevallen. De eerste Adam heeft God niet in erkentenis gehouden. Die heeft heel Gods goede schepping meegesleurd in zijn val. Alles prijsgegeven aan verderf en ondergang. En daarom was er een Herschepper nodig. Iemand Die de schepping weer tot z'n doel, tot z'n bestemming zou brengen. Dat is de tweede Adam. Hij is gekomen om te herstellen wat de eerste Adam heeft stukgemaakt. Jezus, Hij Die zaligmaakt en van de zonde verlost.

Met Zijn Naam begint het eerste hoofdstuk van Mattheüs. Het boek van de wording van Jezus Christus. En met Zijn Naam eindigt ook dit eerste hoofdstuk. Hij, Jozef, noemde Zijn Naam Jezus.

Nu gaat de evangelist eerst de vraag beantwoorden: Waar kwam Die Middelaar, Die Herschepper vandaan? En dan stuiten we meteen op een probleem. Want straks eindigt de stamboom met Jozef. En het gaat toch om Maria? Jozef is niet de vader, maar Maria is wel de moeder van het Kind. Wat voor belang hebben we dan bij de stamboom van Jozef?

Dan moeten we wel bedenken dat Jozef niet de vader is, maar wel als de vader wordt beschouwd. Trouwens, ook voor de Heere geldt Jozef als vader naar de wet. Bovendien - het is niet alleen de stamboom van Jozef, maar ook die van Maria. Ze zijn uit het huis en geslacht van David.

Het is opvallend, Mattheüs gaat niet verder terug dan Abraham. Dat klopt ook, want hij schrijft voor de joden. Hij heeft zich tot taak gesteld te bewijzen dat Jezus de ware Zoon van Abraham is.

Lukas, die ook een stamboom geeft, gaat verder. Lukas schrijft voor de heidenen en moet bewijzen dat Jezus de Zaligmaker is van het menselijk geslacht. Daarom gaat Lukas helemaal terug tot Adam. Zonder de eerste Adam is de tweede Adam niet te verstaan.

Maar Mattheüs begint pas bij Abraham. En dat is een groot en geweldig begin. Abraham, de vader van alle gelovigen. De joden beriepen zich er graag op dat ze kinderen van Abraham waren.

Maar zo mooi blijft het niet... Want aan Jezus is immers geen gedaante of heerlijkheid? Dat blijkt al uit Zijn stamboom!

Want Juda gewon Fares en Zara bij Thamar... Maar Thamar was niet de vrouw van Juda, maar zijn schoondochter. Daar gaat al een wereld van ongerechtigheid open.

Maar we zijn er nog niet. Want Salmon gewon Boaz bij Rachab. En Rachab kennen we. Jawel, een vrouw met een groot geloof, maar ook met een duister verleden. Onomwonden wordt zij genoemd: Rachab, de hoer.

En dan nogeens: Boaz gewon Obed bij Ruth. En van Ruth is niets schandelijks te vertellen, maar zij was wel een Moabietische. Uit haar volk mocht zelfs het tiende geslacht niet komen in de vergadering des Heer en.

En nog zijn we niet aan het einde. David, de koning, gewon Salomo bij haar die Uria's vrouw was geweest. Haar naam wordt niet eens genoemd. Maar we kennen haar van die donkere bladzijde uit het levensboek van David.

Waarom moesten uitgerekend deze namen in het geslachtsregister van Christus worden opgenomen? Sara wordt niet vermeld, Rebekka ook niet. Lea evenmin. Wèl deze vier, op wie van alles aan te merken is.

Zouden wij het leuk vinden wanneer het zwart op wit stond voor heel de wereld dat we zulke mensen in ons voorgeslacht hadden?

Er is trouwens nog wel meer te onthullen. Want het zijn niet alleen vrouwen, op wier leven nogal wat te zeggen valt. Vele mannen in dit register hebben het er niet beter afgebracht. Joram bijvoorbeeld, die al zijn broers liet ombrengen toen hij aan de regering kwam. En Achaz die zo goddeloos was dat hij de tempel liet sluiten. En Manasse die Jeruzalem met zijn gruwelen vervuld heeft...

Dat zijn nu allemaal stamvaders en stammoeders van de Heere Jezus. Was het niet beter geweest wanneer Mattheüs al deze schandalen maar verzwegen had? Maar dan moeten we zeggen: wat is de bijbel eerlijk! Hij verhult niets en hij verbergt niets. Want die stamboom van Christus, dat is uw stamboom en die van mij. Het is het geslachtsregister van Adam. En aan een verdorven boom kunnen toch geen goede vruchten groeien?

De mensen zeggen soms: hij heeft een aardje naar zijn vaartje... Nu, dat hebben we allemaal. We hebben het niet van een vreemde. We lijken als twee druppels water op onze stamvader Adam. Door en door verdorven. Tot alle boosheid in staat. Wie zal een reine geven uit een onreine? Niet één!

Zeker, het is aanstotelijk voor nette, fatsoenlijke mensen. Soms zeggen we het, en anders denken we het wel: zoiets zou ik nooit doen. Maar dan kennen we onszelf niet. Want wanneer de Heilige Geest Zijn hcht over ons leven laat vallen, dan stemmen we het toe. Ik ben een kind van mijn vader, 't Is niet alleen dit kwaad dat roept om straf, nee, 'k ben in ongerechtigheid geboren.

Zijn we het ermee eens? Dat is nu onze familie, een geslacht van zondaren en zondaressen. Met niet één uitzondering op de regel. De heilige hnie, de gouden draad van Gods verlossingsplan, loopt door ongekende diepten van zonde en schuld.

Maar in de stamboom van Christus zien we ook:

2. Zijn diepe vernedering

Hier kunnen we alleen maar verwonderd zijn. Want Hij schaamt Zich niet om zulke verdorven en onreine mensen Zijn broeders te noemen. Uit zo'n verdorven geslacht wilde Hij geboren worden.

Het is immers het boek van Zijn wording? En Paulus zal later zeggen: Hij is geworden uit een vrouw. Geworden uit vrouwen, uit mannen. Niet met een mooie staat van dienst en een schitterende reputatie. Maar met zoveel zwarte bladzijden.

Het is waar wat Paulus zegt: Hij is gekomen in de gelijkheid van ons zondig vlees. Daarmee heeft Hij erkend: Ik ben lid van die verdorven familie. Hij Die God in alles gelijk is, ja Zelf God boven alles te prijzen in der eeuwigheid. Hij erkent hiermee: Adam is Mijn vader en Eva Mijn moeder.

Nu valt er toch hemels licht over deze donkere bladzijde. Want het is het boek van de wording van Jezus. Hij Die redt, Hij Die verlost, Hij Die in de ruimte stelt.

En die Naam heeft Hij niet van beneden. Jawel, duizenden joodse mannen en jongens droegen die naam. Maar die hadden hun ouders hen gegeven. HIJ heeft Zijn Naam niet van mensen gekregen. Hij heeft die Naam uit de hemel meegebracht. Gij zult Zijn Naam heten Jezus...

Maar Hij is ook Christus. De Gezalfde van de Vader, tot onze hoogste Profeet, onze enige Hogepriester en onze eeuwige Koning.

Hij is geworden als Eén van ons. En alleen al Zijn stamboom zegt ons dat er bij Hem genade is voor de grootste der zondaren.

Er staat trouwens nog méér in de aanhef van deze stamboom. De Zoon van David, de Zoon van Abraham. Dat wil zeggen: Hij is de Beloofde aan de vaderen. Tegen Abraham had de Heer e gezegd: in u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden. En aan David was beloofd: uit de vrucht van uw lendenen zal Ik op uw troon zetten.

En de armen en ellendigen in de dagen van Zijn omwandehng op aarde hebben Hem zó gezien. Ze hebben geroepen: Zoon van David, ontferm U over ons.

Zo verkondigt dit geslachtsregister, deze schijnbaar dorre opsomming van namen, ons niet alleen de diepte van onze zonde, maar ook de rijkdom van Zijn genade. Deze donkere bladzijde, met alle schandalen van mensen, dit zwart register van duizend zonden, wordt overstraald door het Hcht van de Zon der Gerechtigheid, Die opgegaan is over een duistere wereld.

Al hadden we ons schuldig gemaakt aan alle zonden, van Adam af, Zijn bloed wist alle zonden uit. Nu is er hoop voor de allerslechtste, redding voor de meest diepgezonkene.

Wij moeten ons schamen voor onze afkomst. Kinderen van Adam, in zonden ontvangen en in ongerechtigheid geboren. Maar voor Hem hoeven we ons niet te schamen. Zijn Naam is Jezus. En toen God Hem aan ons gaf, wist Hij wel dat wij zondaren waren.

Nu is het niet de vraag hoe onze stamboom eruit ziet. Het is wel de vraag of onze naam voorkomt in het boek des levens van het Lam. In dat boek krijgen we hier geen inzage. Maar wel in dit geslachtsregister, en daar komen we niet op uitgekeken... Want het wordt omspannen door die wonderlijke Naam van Hem Die gekomen is om te zoeken en zahg te maken wat verloren was. Om zondaren zalig te maken van wie ik de voornaamste ben.

Dieper gezonken dan wie ook in dit geslachtsregister. Maar opgehaald uit de afgronden van zonde en ellende. En uit genade tot kinderen Gods aangenomen.

Dat hebben we te danken aan Hem Die ons in alles gelijk werd, uitgenomen de zonde. Lof zij U, Christus, geworden uit een vrouw, uit een geslacht van zondaren. En tegelijk de Koning, ons van Israels God gegeven.

W.v.G.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen