Paasverlangen

MEDITATIE

„Opdat ik Hem kenne en de kracht van Zijn opstanding, en de gemeenschap Zijns tijdens. Zijn dood gelijkvormig wordende; of ik enigszins moge komen tot de wederopstanding der doden." Filippenzen 3 : 10—11

En toch Pasen

De gemeente van Christus te Filippi krijgt een brief. Gedateerd 62 na Christus. Afzender Paulus. Poststempel: Rome, huis van bewaring. Gevangenschapsbrief, wordt zij genoemd. Paasbrief is beter, mits hoopvoller. Pasen in de gevangenis. Dat kan. Dertig jaar na datum, de dag dat Jezus uit het graf verrees. Wat is tijd in het licht van de eeuwig Levende? Gods heilsfeiten blijven van kracht. De eeuwen door, tot op vandaag. De toekomst is zeker, 't Gaat er om dat u weet wat Paulus weet en verlangt waar hij naar verlangt. Opdat ik Hem kenne, en de kracht van Zijn opstanding.

Nee, Christus is voor Paulus niet de grote Onbekende. Ooit had hij in zijn leven aan den lijve ervaren dat Hem de macht is, en Hem de kracht is. Omdat Hij dood geweest IS en nu leeft in alle eeuwigheid. Toen had de Paasvorst zijn pad gekruist. Toen bleek hoeveel kracht de opstanding van Christus eigen is. Kracht!, ons woord dynamiet is er van afgeleid. De Levende sprak tot Paulus, Zijn geladen woord werkte als een lading dynamiet en blies de reuzetoren van zelfvoldoening en eigengerechtigheid zomaar de lucht in. Daar lag de verzetsstrijder tegen de macht van Gods genade. Drie dagen en nachten in de veroordeling. Voor zijn eigen leven, voor zijn vorige leven gaf hij nu geen cent meer. Meermalen in zijn leven heeft Paulus dit uur geduid als het uur van sterven. In de geestelijke zin van je leven verliezen.

Toch was dit niet het einde. Op de puinhopen van je bestaan maakt God een nieuw begin. Waar Paulus geen cent meer voor geeft, schade en drek acht, waar de lommerd geen geld voor geeft, geeft Jezus Zijn leven en bloed voor. Hij raapt dit verloren leven op en heelt het, verzoent het. Toen bleek het, niet ten dode werd hij afgesneden van zijn oude bestaan, maar ten leven. De krachtige terneerwerping die uitging van de opgestane Christus, wierp Paulus met één worp in de armen van eeuwige liefde. Hij voelde ze om zich heengeslagen en jubelde in verwondering: Christus is gestorven om onze zonden en opgewekt tot onze rechtvaar digmaking. Toen was het Pasen geworden. De eerste dag van zijn ontijdige geboorte en de dag dat hij met Christus stierf en opstond uit de dood. De dag van het vroUjk levenslicht onder de stralende Paaszon.

Jawel, bij Paulus voltrok zich de kracht van Christus' opstanding op een radicale manier. Dat het ook op een andere manier mogelijk is om Christus en de kracht van Zijn opstanding te leren kennen laat Jezus zien bij de doodsbedroef de Maria Magdalena. Toen fluisterde de Levensvorst zo zacht en teer dat ene woord: Maria! en wierp zij, op het woord van het Leven van ons leven, haar doodskleed af. Kortom Pasen is Christus kennen. Slaat de kracht van Zijn opstanding je neer, dan ben je nergens meer. Haalt de kracht van Zijn opstanding je door je nulpunt heen, dan ben je helemaal nergens meer. Of toch wel ergens? Ja! Waar dan? En in Hem gevonden wordende, niet hebbende mijn gerechtigheid, die uit de > wet is, maar die door het geloof van Christus is, namelijk de rechtvaardigheid, die uit God is, door het geloof (vs. 9).

Dat is Pasen!

Paasverlangen

Deze wetenschap des geloofs maakt van Paulus niet iemand die het heeft, en die het weet, maar iemand die verlangt. Opdat ik Hem kenne en de kracht van Zijn opstanding. Komt Christus in je leven binnen, dan kun je nooit genoeg van Hem krijgen. Wel steeds meer genoegen in Hem vinden.

Ongeveer dertig jaar na zijn bekering zegt Paulus niet: nu ken ik Hem wel voldoende. Paasleven kent geen stilstand. y Paaskinderen zijn, wat Christus betreft, nooit volleerd. Liefde verlangt altijd naar meer liefde. Het is net als in een huwelijk' In een goed huwelijk is je trouwdag onvergetelijk. Maar je hebt je huwelijk nodig om ^ in de liefde te groeien en open te bloeien. Het geestelijk leven komt nooit tot stilstand. Het kwijnt en teert bijkans weg als het alleen maar steunt op vroegere ervaringen en bevindingen. Het geheim van Paasleven is te ontdekken dat er altijd fris water voorhanden is bij de Levensbron.

Bekering is geen diepvriesprodukt. Het Paasleven wil tot bloei komen, ook in uw leven en in het leven van de gemeente. Professor Van Ruler heeft eens gezegd: , , De bekering is geen punt, maar een lijn. Een mens komt nooit klaar met zijn bekering op één punt." Dat komt overeen met de woorden van Jezus: Wie in Mij gelooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Daar sluit het Paasverlangen van Gods Paaskinderen op aan. Brengt Jezus ons vanuit de dood in het leven, dan ben je er nog niet. De kracht van Zijn opstanding houdt de dynamische vaart er in.

Om mijn oog op het doel te richten. Eén ding vergezelt het Paasleven:

Als ik Hem maar kenne. Hem de mijne weet Als mijn hart aan Hem gewenne, Nimmermeer Zijn trouw vergeet.

Mensen leren elkaar het beste kennen in de dieptepunten van het leven. Paulus verkrijgt zijn verlangen langs wonderlijke wegen, diepe wegen, kruiswegen. Opdat ik Hem kenne, meer en meer. Ervaren en bemerken dat Jezus leeft.

Opstandingskracht

Het geheim van Paasleven is blijkens Paulus ervaring verweven met wat een bekend Paaslied zingt:

Leer ons daag'lijks, leer ons duizend werven In Uw kruisdood meegekruisigd sterven

Opdat ik Hem kenne en de gemeenschap van Zijn lijden. Paulus wist wat hij aan Christus had en wat de kracht van Zijn opstanding betekende, op momenten toen hij in de gevangenis zat, toen hij geslagen en gestenigd werd. In verdrukking en noden, door eer en oneer in benauwdheden, door kwaad gerucht en goed gerucht. Daar bewijst Christus hem zijn genade en gaat hij niet als verhezer ten onder, maar jubelt hij: wij zijn meer dan overwinnaars, door Hem, Die ons heeft hefgehad.

In de gemeenschap met Christus' lijden zing je in het dal van de schaduwen van de dood: niets kan ons scheiden van de hef de Gods in Jezus Christus onze Heere. De kracht van Zijn opstanding tilt je er boven uit, zoals die vader die bij het graf van zijn kind verzocht te zingen: Geloofd zij God met diepst ontzag. Zoals die moeder onder dezelfde omstandigheden verzocht te zingen: God zal Zijn waarheid nimmer krenken. Zoals die jonge man van veertig jaar met de dood voor ogen sprak: , , Ik lig met mijn Heve Heiland te praten." Zoals Paulus zelf die in de banden van zijn gevangenschap zich verbonden weet met de liefde van zijn Heere en Heiland. En als ze hem allen aan zijn lot overlaten, zegt hij: De Heere heeft mij bijgestaan. Terwijl de strijd tussen vlees en Geest hem doet verzuchten: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods, dankt hij, dankzij de kracht van Christus' opstanding God, door Jezus Christus onze Heere.

En toch Pasen, in de gevangenis met een doorn in je vlees omdat de levende Christus je verzekert: Mijn genade is u genoeg. De bedoehng van dit lijden dient om aan de dood van Christus gelijkvormig gemaakt te worden. Om met Hem te sterven, zoals Hij stierf. Niet plaatsvervangend, dat niet. Maar wel de doding van Christus in je sterfelijk vlees omdragen. Een kruis dat ons eigen ik dooddrukt. Niet iets, dat aan ons leven als een stukje modevroomheid kan worden vastgehecht, maar waaronder de oude mens dagelijks sterft.

Eraan gaan: die ellendige , , ikkerigheid", dat pronken met je vroomheid, het martelaar spelen, die handige diplomatie om je fouten te , , verklaren" of te excuseren. Dat harde oordeel over anderen en de onbegrensde mildheid voor jezelf. Dat gaat en moet er aan, wil de kracht van Christus' opstanding dynamisch doorwerken. Dan krijgt de liefde van de Heiland, waarmee Hij de dood inging, gestalte in ons. Er geen geloof op nahouden dat geen offers kost. Niet lijden als boosdoeners, maar als weldoeners. Luther zei eens: , , Hoe meer ik mijn handen was, des te vuiler worden ze". Hoe nauwer het in de navolging van Christus luistert, des te meer schuld ik gevoel. Des te meer ik behoefte heb om herboren opgestaan achter Hem aan, te jagen naar het grote doel het einde des geloofs, de zaligheid der zielen. Niet geloven plus kruisdragen, maar geloven onder het kruisdragen. Wie met Christus lijdt en Hem liefheeft, die voelt in de liefde het lijden en in het lijden de liefde groeien, door de kracht van Zijn opstanding. Smartelijke zaligheid en zalige smart, die het heimwee opwekt.

Het doel bereikt

Paulus’ laatste wens is: dat ik enigszins moge komen tot de wederopstanding der doden. Enigszins. U moet hier niet denken aan onzekerheid. Ook niet als ik maar een beetje kom tot de opstanding der doden. Een duidelijker vertaüng is: om hoe dan ook te komen tot de opstanding der doden. Hoe dan ook, al moet het door lijden en smart heen. Als ik straks van tussen de doden, zo staat het er letterlijk, mag opstaan dan zal ik de kracht van Zijn opstanding ding „ ten volle gewaar worden. Zij staat voor niets. Ik krijg een verheerlijkt lichaam, ik word weer wat ik ooit was: compleet mens. Ik zeg het in alle bescheidenheid, en toch twijfel ik er geen moment aan. Het sterven wordt omgezet in erven. Ik sta als volledig verlost zondaar met Hem op, op die grote morgen, die eens komt. Het is nooit een vanzelfsprekende zaak, het blijft een wonder, dankzij de doorwerkende kracht van Christus' opstanding.

Enigszins... Niet onzeker, want... 'k Houd oog en hart geheven, waarheen mijn zuchten zweven, naar Christus, naar mijn leven, verborgen bij mijn God. Mijn lieven en mijn leven, mijn wensen, mijn genot, mijn strijden en mijn streven, mijn lijden en mijn lot... 'k Heb alles Hem gegeven, nu word ik voortgedreven, verlangend naar mijn leven in Christus bij mijn God.

De kracht van Christus' opstanding is als de wind in de zeilen van mijn levensschip, waarmee ik koers zet naar de thuishaven.

H.V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen