Het gebed (2)*

GELOOFSLEVEN

De gouden sleutel

Het zal u inmiddels duidelijk zijn dat wij niet met onszelf komen. Hoe zou dat ooit kunnen? Wij komen tot God in Jezus' naam. Hij heeft het immers Zelf gezegd: , Voorwaar, voorwaar. Ik zeg u, al wat gij de Vader zult bidden in Mijn naam, dat zal Hij u geven. Tot nu toe hebt gij niet om iets gebeden in mijn naam; bidt en gij zult ontvangen, opdat uw blijdschap vervuld zij" (Joh. 16 : 23, 24). Is dat niet het diepe van die paar woordjes waarmee wij zo vaak (en soms zo ondoordacht) ons gebed besluiten? Om Jezus' wil. In Christus' naam. Dat is de enige sleutel die ons de deur van het hemelrijk ontsluit, zodat wij met vertrouwen voor Gods aangezicht kunnen verschijnen (Calvijn). Bidden in Jezus' naam betekent: e Heere Jezus staat achter ons als wij onze gebeden opzenden tot God. In ons gebed mogen wij ons helemaal , , gedekt" weten door Jezus Zelf. Dat geeft ons tegelijk vrijmoedigheid. Wij hoeven niets achter te houden. Kinderlijk eerlijk mogen wij ons voor God uitspreken. Alles tot Hem zeggen. Vrijmoedigheid... Hoe vaak komen wij dit woord niet tegen in de Bijbel? Johannes schrijft in zijn brief: , Geliefden, als ons hart ons niet veroordeelt, zo hebben wij vrijmoedigheid tot God. En zo wat wij bid­ den, ontvangen wij van Hem, daar wij zijn geboden bewaren en doen hetgeen behagelijk is voor Hem" (1 Joh. 3 : 21, 22). En de schrijver van de Hebreënbrief zegt: , Laten wij daarom met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen en genade vinden om geholpen te worden ter bekwamer tijd" (Hebr. 4 : 16). De vrijmoedigheid is een recht dat alle gelovigen onder alle omstandigheden toekomt (J.P. Versteeg). Een recht door God geschonken! Men kan aan dit recht voorbijgaan en in dit opzicht niet uit het geloof leven. Vandaar de waarschuwing gehoord kan worden om de vrijmoedigheid niet prijs te geven (Hebr. 10 : 35). Ons uitspreken zonder vrees en schrik, maar in blij vertrouwen, ja dat kan en mag. Jezus Zelf heeft de toegang tot Gods troon ontsloten. Hij is onze Voorbidder bij God, onze Voorspraak, die achter onze zo vaak zwakke en kwetsbare gebed staat. Ons bidden komt voor God als het ware uit Zijn mond.

Alles wat wij nodig hebben

Vol vertrouwen mogen wij binnentreden in het paleis daarboven en alles zeggen. Alles wat wij nodig hebben mogen wij de Hee- re voorleggen. Dat laatste is heel breed. Het kan inderdaad weleens een vraag zijn: oever mag ik gaan, waar mag ik God om bidden? Is het niet wat erg gewoon om met de dingen van iedere dag aan te komen? In de Catechismus van Heidelberg wordt gevraagd: at heeft God ons geboden van Hem te vragen? Het antwoord is dan: l onze geestelijke en lichamelijke behoeften. Dat is kort en krachtig. Daaronder valt het gebed van David: Schep mij een rein hart, o God" (Ps. 51 : 12). Het gebed om de vernieuwing door de Heilige Geest. Maar ook een werkkring, waardoor ik mijn gezin kan onderhouden en mijn talenten kan besteden. Een uitkering als ik buiten het arbeidsproces ben geraakt, die handicap waardoor ik al langere tijd wordt gehinderd, het probleem van het alleen zijn... Wij mogen de Heer e alles voorleggen. Alles wat wij naar lichaam en ziel nodig hebben. Zeker ook de dagelijkse zorgen. Wij zijn geen engelen. Wij moeten leven om God te kunnen dienen. Daarom mogen wij voor alles bij Hem aankloppen.

Heeft onze Meester ons niet een voorbeeld gegeven in het , , onze Vader"? In dat gebed dat Hij aan Zijn discipelen geleerd heeft, geeft Hij ons aan om welke zaken wij behoren te bidden en in welke volgorde. Jezus zegt daarin: , , laat de heiliging van Gods naam en de komst van Zijn koninkrijk en het doen van Gods wil maar voorop gaan in uw gebed. Dat bewaart ons voor egoïstisch bidden; het vragen waarbij alles cirkelt om onze eigen zaken. Is dat niet het gevaar dat ons steeds bedreigt? Maar zo'n op onszelf gericht gebed is de naam gebed niet waard.

Volharding

Wat is het belangrijk dat wij niet verslappen, maar volharden. Dat wij doorgaan, ook al lijkt alles tegen. Wij geven het zo gauw op, of wij laten het afhangen van onze behoefte. Het is niet voor niets dat Jezus speciaal een gelijkenis heeft verteld om de noodzaak van de volharding in het gebed te onderstrepen: e gelijkenis van de onrechtvaardige rechter. De bedoeling wordt in het eerste vers als volgt aangegeven: ij sprak een gelijkenis tot hen met het oog daarop, dat zij altijd moesten bidden en niet vertragen (Luc. 18 : 1). Uit het boek Handelingen blijkt, dat in de eerste christengemeente niet slechts gebeden, maar ook volhardend gebeden werd. En in de brieven van Paulus komen wij de oproep tot het volhardend gebed telkens weer tegen. Volhardt in het gebed (Rom. 12 : 12; Kol. 4:2). Het werkwoord dat met , , volharden" vertaald is, kan ook worden weergegeven met , , een rite trouw in acht nemen". Het zou kunnen slaan op de Joodse gewoonte om driemaal per dag te bidden. Ik zou inderdaad willen pleiten voor discipline. Slordigheid leidt gemakkelijk tot verachtering. De kracht Hgt in de regelmaat. Wie God alleen zoekt als hij er behoefte aan heeft zal Hem steeds minder zoeken. Waar we ook zijn, hoe druk we het ook hebben, laat er maar regel zijn. Sprak Jezus niet over de binnenkamer? , , Maar wanneer gij bidt, gaat in uw binnenkamer en uw deur gesloten hebbende bidt uw Vader..." (Mat. 6 : 6). Dat betekent stil worden voor God. Maar wij moeten wel de tijd nemen om stil te worden. En dan tegelijk in praktijk brengen waar de dichter van Psalm 1 ons toe aanspoort: ods woord overdenken dag en nacht. Wij hebben het vaak zo razend druk met het zeggen dat wij het zo razend druk hebben. Maar alleen als wij stil zijn en luisteren, kan de Heere tot ons spreken. Zo is er de omgang met God.

Het gebed is wel genèemd de sleutel van de ochtend en de grendel van de avond. Om te onthouden; om in praktijk te brengen. Volharden, persoonlijk in de binnenkamer en samen en als gemeente. Volharden in de lofprijzing en de aanbidding (want dat is het belangrijkste van ons gebed) in het smeken en bidden. En dan mogen wij ook zeker zijn van de verhoring. God antwoordt, maar op Zijn wijze, op Zijn tijd, gericht op Zijn bedoeUng. Verhoring betekent niet dat God ja zegt op al onze wensen en beden. Verhoring betekent dat God reageert, in ieder geval reageert op onze gebeden, en dat Hij verhoring schenkt in de lijn en in de richting van Zijn verlossende plannen met ons. Deze Vader kan nee zeggen. Gelukkig maar. Maar Hij is niet doof als de afgoden. Hij doet terdege wat. Altijd! Maar niet wat ons „goed-dunkt", maar wat Hem het beste dunkt. En het beste van Hem is beter dan ons „goede". In dat vertrouwen leggen we alles in de handen van onze hemelse Vader. Straks zullen wij begrijpen wat nu nog een raadsel voor ons is. Zo roepen we Hem aan, in Jezus' naam. En we zeggen amen; want mijn gebed wordt veel zekerder door God verhoord dan ik in mijn hart gevoel, dat ik dit van Hem begeer.

Rijssen

Dr. G. van den End

* Slot van de radiolezing uitgesproken voor de EO microfoon op zondagavond in de serie Theologische verkenningen. Het eerste deel verscheen op 11 juli 1997.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen