Geest en kindschap

Meditatie

„ Want zovelen als er door de Geest Gods geleid worden, die zijn kinderen Gods." Romeinen 8:14

(^n Romeinen 8 spreekt de apostel onnavolg- =i> ^ baar schoon over het werk van de Heihge Geest in het leven der gelovigen. Het volgt op het hoofdsmk met de zo diepe klacht: „Ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde." Wat dat laatste betreft, een kind des Heeren heeft gedurende heel z'n leven op aarde met het vlees te worstelen. Tot z'n grote verdriet moet hij met Paulus zeggen dat hij doet niet wat hij wil maar wat hij juist niet wil. Daar is in z'n leven een strijd ontbrand: de strijd tussen Geest en vlees. Wanneer Gods Geest ons hart tot Zijn woning koos, worden we wel geleid in de rust die voor Gods volk overblijft, maar rustig bÜjft het in ons leven niet. Het vlees met zijn werkingen moet namehjk worden gedood. De Geest neemt geen genoegen met de oude status quo, maar gaat leiden langs een spoor dat ons voordien onbekend was.

Geleid door de Geest

In het eerste deel van de tekst wordt gesproken over een geleid worden door de Heihge Geest: nWant zovelen als er door de Geest Gods geleid worden..."

Velen in onze tijd geven hoog op dat zij door Gods Geest worden geleid. Zij hebben immers allerlei gemoedsbewegingen, allerlei uitzonderhjke geestehjke ervaringen, ja zij spreken zelfs in tongen. Er is in onze tijd een (naar ik meen) overspannen aandacht bij vele christenen voor de bijzondere gaven van de Geest. Om van de Geest en Zijn gaven iets te ervaren denken velen - onder wie ook talrijke kerkmensen - beter terecht te kunnen bij de vrije groepen dan bij de gevestigde kerk. Heeft de apostel aan zulke bijzondere dingen gedacht toen hij onze tekstwoorden aan het heiUg blad toevertrouwde? Dat valt nog te bezien.

Wanneer we het goed zien, gaat het in Romeinen 8:14 niet om allerlei bijzondere openbaringen van de Geest zoals we die kennen uit de tijd van Pinksteren en kort daarna. Het gaat, zo dunkt ons, om iets anders, om besturing, om leiding, om innerhjke heihging, om een wandelen naar de Geest. Dat laatste is, we geven het toe, wel niet zo opzienbarend als „spreken in tongen" e.d. maar zeker niet minder belangrijk. Ja, zonder deze leiding verdwaalt een mens voor eeuwig in de afgrondelijke duistere nacht van zonde en schuld! Gods Kerk heeft in haar leven de leiding nodig van de Trooster. Het vergaat haar net als een kind dat door vader en moeder naar de volwassenheid moet worden geleid. Met vallen en opstaan moet het verder. Lessen moeten worden geleerd, soms zelfs heel pijnhjke lessen. Veel moet worden afgeleerd en veel aangeleerd...

God heeft dus de Heihge Geest uitgestort, opdat Die onze Leidsman zou wezen en ons zou leren hoe wij moeten wandelen. Op het moment dat Gods Geest Zich over ons verloren leven ontfermt, brengt Hij heel ons leven onder Zijn Goddehjke beademing en leiding.

Het gaat in de tekst niet om de inspiratie door de Heihge Geest. Die hebben sommigen ervaren, toen Gods Geest hen aanzette tot het spreken en schrijven van het eeuwige Woord van God. Even greep Hij hen aan, toen was het weer voorbij. Dat hgt hier dus anders. Een kind des Heeren is nooit zonder de Heihge Geest, ook al denkt hij vaak van wel. Altijd is die Geest bezig om hart en leven van Gods uitverkorenen te reinigen en te vernieuwen. Hoe langer hoe meer sterven aan jezelf om voor God te mogen leven. Wat een genade, wanneer Gods Geest ons leven zo onder handen neemt. Allerlei heihge huisjes gaan dan ondersteboven. Als God Zijn beeld in ons hersteU, krijgen wij een vermaak in de Wet van God naar de inwendige mens. Ook al is de oude natuur nog sterk, toch worden wij dan vernieuwd van dag tot dag.

Je laten leiden door Gods Geest: wat een zaligheid. Daar moet de Heihge Geest je hart intussen wel voor inwinnen, want van nature is er alleen maar plaats voor andere geesten... Het „binnenwerk" van de Geest is nodig om je hart te neigen. Hij moet springen over de muur van het hart. Eigenhjk kun je ook zeggen: Gods Geest moet je hart voor Christus inwinnen. Wij mogen de Heihge Geest namehjk nooit en te nimmer losmaken van de Heere Jezus Christus. Wie dat wel doet, komt onherroepehjk in het gevaarhjke vaarwater van de geestdrijverij. Die laat zich leiden door innerlijk licht en leeft bij invallen en openbaringen. Gods Geest spreekt niet van Zichzelf maar van Christus. Daarom spreken wij met twee woorden en zeggen: Woord en Geest! Het Woord werkt door de Geest en de Geest werkt door het Woord. Gods Geest neemt de staf van het Woord en daarmee leidt Hij. In het Woord laat Hij Zich narekenen.

Wanneer wordt men dus geleid door de HeiUge Geest? Nee, niet als men kan verhalen van buitennissige voorvallen en zo, al ontkennen we niet dat God soms op bijzondere manier wil leiden. Het gaat ons om de gewone weg. En dan is het eigenlijk kinderUjk eenvoudig: je wordt door Gods Geest geleid, als je van harte amen zegt op het Woord.

Amen zeggen op het Woord, wat is dat? Dat is het Woord beamen wanneer het je veroordeeU als overtreder van Gods goede Wet en je naar de dood verwijst, maar ook het Woord beamen wanneer het je vrijspreekt op grond van de verdienste van Christus. Zo nu troost, vermaant en leidt de Geest. Langs de weg van het hoge Woord.

Wie het pad van het Woord verlaat, rukt zich los uit de hand van Gods Geest en gaat de duistere dwaalwegen van het ongeloof op, hoe vroom men het ook mag inkleden. En zijn wij van nature niet allen op zulke wegen, omdat we eens ons losrukten van God, in Adam? Maar is het ook na de bekering niet telkens weer een dwalen op wegen buiten God?

Wie zich door Gods Geest leiden laat, wandelt met Christus, Die de goede Herder is. Gods Geest opent voor Hem oog en hart, en zorgt dat aUes wat aan Hem is geheel begeerUjk wordt. Niemand van ons behoeft dus te zoeken naar bijzondere ervaringen om een antwoord te kunnen geven op de vraag: Wordt u al door Gods Geest geleid? Hij onderzoeke zich slechts op het volgende: Geloof ik in de Heere Jezus Christus en bewaar ik Zijn Woord?

Kinderen van God

Er zijn altijd weer mensen die voor zichzelf het kindschap van God opeisen zonder dat zij echt kinderen van God zijn. De schreeuw van de tollenaar uit de diepten van de verlorenheid is hun innerhjk vreemd. Zij weten niet wat het is: voor God verbroken van hart zijn vanwege zonde en schuld. Misschien kunnen zij veel over Christus spreken, echt kennen doen zij Hem toch niet. Niet voor niets het de Heere hierover een waarschuwend woord horen in de Bergrede. Je kunt je ook nog voor eeuwig vergissen! Vandaar de klemmende oproep in de Schrift om onszelf voor God te onderzoeken en oprecht voor Hem te wandelen, want het gaat naar de eeuwigheid toe.

Intussen zijn er ook mensen m wie God een goed werk begon, maar die al zuchtend hun weg gaan. Zij weten het nog niet zo zeker of de Heere ook hun namen heeft geschreven in Zijn boek. Zij zien zoveel in hun leven waarvan ze zich afvragen of dat wel met genade kan bestaan: die vreseüjke gedachten soms, die boze lusten, die uitbarstingen van woede, die... Nee, een kind van God kunnen zij niet zijn, want dan doe je zoiets niet en dan komen zulke gedachten niet in je op. Een kind van God is toch iemand die altijd hoog gestemd is, hoog staat in het geloof?

Het is deze onzekerheid, die verlammend werkt en alle troost en hoop beneemt. Dat geeft intussen groot gewicht aan de vraag hoe men weten kan een kind van God te zijn. Een kille rekensom kan dat niet zijn. Hoe vinden wij op deze levensvraag een verantwoord antwoord? Moeten daarvoor oceanen worden overgestoken? Moet men daarvoor afdalen in het diepst van de aarde of moet men khmmen tot in de hoogste hemel?

Niets van dat alles. Het Woord geeft hier uitkomst. En dat is genoeg. Geen lamp geeft helderder hcht dan het Woord van God. Het laat je een bhk werpen in het hart van God. Het openbaart je de wijsheid van God.

Wie is dan een kind van God? Wie is Zijn erfgenaam en mede-erfgenaam van Christus? Voor wie is straks hemel en aarde? Hij die door de Geest van God geleid wordt, is Gods erfgenaam en mede-erfgenaam van Christus! Onze tekst laat daarover geen enkele onzekerheid bestaan: „Want zovelen als er door de Geest Gods geleid worden, die zijn kinderen Gods."

„Zovelen als..." zegt de apostel. Let daarop. Er is dus geen sprake van een kring van dieper ingeleiden, voor wie deze rijkdom als bijzonder voorrecht zou gelden. Allen die Gods Geest door het Woord heeft wedergeboren tot een levende hoop, zijn kinderen van God. In hen woont Hij, hun leven leidt Hij. Zij allen mogen roepen: Abba, Vader!

Nu is het dus duidelijk: wie door de Geest van God wordt geleid, is kind van de Allerhoogste. Je kunt ook zeggen: het kindschap komt openbaar in het door Gods Geest worden geleid. Het is een leven dat is gebonden aan het Woord. Het is een leven dat geheel en al rust op het volbrachte werk van Christus. Het is een jagen naar heiUgmaking zonder welke niemand de Heere zien zal. Als Gods Geest in ons woont en ons leven leidt, dan betreuren wij onze zonden, we strijden ertegen, Gods wet heeft de hefde van ons hart, en we zetten graag onze voeten op de weg van bekering. We willen dan o zo graag God de Heere behagen en wekken anderen daartoe op. We houden het van harte met de Zoon!

Kent u dit leven met de Heere, dit geleid worden door Gods Geest? Wie het kent, mag zich troosten dat God om Christus' wil zijn genadige God en Vader is en eeuwig büjven zal. En als u het niet kent? Dan reist u nog voor eigen rekening, uw paspoort is nog ongeldig voor de hemel. Dan verzet u zich nog tegen de HeiUge Geest, Die ook de Geest van Christus is. Is het dan niet de hoogste tijd om u tot de Heere te bekeren? Het kan immers nog.

Epe

P. Vermeer

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen