GENESIS

Oud worden is het eindehjk vermogen ver-af te zijn van plannen en getallen; een eindehjke verheldering van ogen voordat het donker van de nacht gaat vallen,

Het is een opengaan van vergezichten, een bijna van gehavendheid genezen; een aan de rand der tijdeloosheid wezen. Of in de avond gij de zee ziet üchten.

Het is, allengs, een onomstotehjk weten dat gij vernieuwd zuh wezen en herschapen wanneer men van u schrijven zal: „ontslapen", wanneer uw naam op aarde is vergeten.

Ida Gerhardt, Verzamelde gedichten, II, 565

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen