Jezus’ klederen verdeeld

MEDITATIE

„Toen zij nu Hem gekruisigd hadden, verdeelden zijlijn klederen, het lot werpende; opdat vervuld zou worden, hetgeen gezegd is door de profeet: Zij hebben Mijn klederen onder zich verdeeld, en hebben het lot over Mijn kleding geworpen." Matth. 27: 35

(^Y" ^ ^6Z6 meditatie letten we op een bepaald Q^ voorval op Golgotha: de verdeling van Jezus' kleding. Op het eerste gezicht Ujkt het te gaan om een klein detail dat verder niet zo belangrijk is. Maar merkwaardig genoeg wordt het door alle vier de evangelisten beschreven. Dat is al een aanwijzing dat dit gebeuren belangrijker is dan het hjkt. In ieder geval heeft het voor Christus Zelf extra smaad betekend. En het wonder is dat ook in dit onderdeel van het Hjden een rijke zegen Hgt voor Zijn Kerk.

Zojuist is Jezus door de Romeinse soldaten gekruisigd. Een zware foltering die Hij bij het volle bewustzijn heeft ondergaan. Van pijnbestrijding wilde Hij niet weten. Daarom heeft Hij de „edik met gal gemengd" geweigerd (vs. 34). Voorlopig hebben de soldaten even rust. Ze laten zich na hun inspanning op de grond zakken. Het is nu een geschikt moment om de nalatenschap van Jezus te verdelen. Het was gebruikelijk dat de schamele bezittingen van een kruiseling voor de soldaten waren. Een soort fooi zeg maar. Meestal was het niet veel. Bij Jezus zijn het alleen wat kledingstukken. Die zijn Hem dus afgenomen! Wat vernederend. Christus hangt naakt aan het kruis. Dit is mensonterend. Voor een overledene is er nog kleding. Maar Hij is op Golgotha van Zijn kleding beroofd. Ontkleding is iets vernederends. Onwillekeurig denken we aan concentratiekampen waar mensen werden gedwongen om zich uit te kleden. Soms voor het oog van vele anderen. Zulke dingen gebeuren als een mensenleven tot nul komma nul is gereduceerd. Daar komt nog bij dat Jezus voor iedereen te kijk hangt. Over Golgotha loopt een doorgaande weg. Volgens vers 39 is Hij door voorbijgangers gelasterd. Christus geniet geen enkele beschutting.

Hij is aan het einde van een lange weg gekomen. Een weg van vernedering die eigenhjk al begon toen Hij de hemelse heerhjkheid verhet. Toen legde Hij Zijn goddeüjke glans af. Na Zijn geboorte werd Hij in doeken gewikkeld. Later heeft Hij Zich bij de voetwassing van Zijn overkleed ontdaan. En nu aan het kruis is Hem ook Zijn onderkleed afgenomen. Steeds dieper de vernedering in. Een weg die Hij trouwens vrijwillig gekozen heeft. Hij heeft het toegelaten toen ze Hem de kleren van het hjf rukten. Wat is Hij een gewiUige Zahgmaker Die meer aan Zijn volgeüngen denkt dan aan Zichzelf. Hij laat Zich vernederen om in deze weg Zijn Kerk te verhogen. Luther schrijft in dit verband dat Christus wehswaar van Zijn kleding is beroofd, maar dat Hij tegehjk Zijn allerbeste kleding aan heeft, nameHjk het kleed van het geduld, en van de gehoorzaamheid aan Zijn Vader. Dat is volgens Luther Zijn sieraad hoewel Hij voor het oog de Onwaardigste onder de mensen is.

Kijk, daar zitten de soldaten met Jezus' kleding. Volgens Johannes hebben ze vier stapeltjes gemaakt omdat ze met hun vieren zijn (Joh. 19 : 23). En Johannes kan het weten want Hij was een ooggetuige. Naast elkaar Uggen het bovenkleed, de hoofddoek, de sandalen en de gordel. Bovendien is er nog een onderkleed. Dat is eigenhjk het kostbaarste van alles. Johannes weet te vertellen dat dit kleed uit één stuk geweven is, zonder naad. Het is bekend dat de kleding van de priesters op deze wijze geweven werd. Dft ene mooie kledingstuk is dus een priesterhjk gewaad. Treffend, vindt u niet? Het is gedragen door de grote Hogepriester. Terwijl de soldaten zich over Zijn kleding buigen is Hij meer Priester dan ooft tevoren. Hij brengt het grootste offer van alle tijden. En bovendien is Hij het offer. Priester en lam tegehjk. Maar daar hebben die vier soldaten geen enkele notie van. Begerig kijken ze naar Jezus bezittingen. Ze besluiten om het onderkleed heel te laten en te verloten. Eén van hen heeft al een dobbelsteen voor de dag gehaald. Vier paar ogen kijken gespannen toe. Reken maar dat er kreten van vreugde en ook van teleurstelhng khnken aan de voet van het kruis. En zo krijgt ieder zijn deel uit de nalatenschap van Jezus. De erfenis wordt verdeeld. Nu al? Ja maar, de Erflater leeft toch nog! Een erfenis kun je toch pas verdelen na iemands dood! Inderdaad. Dat is het wrange van dit gebeuren. Jezus' klederen worden al verdeeld terwijl Hij Zeff nog met Zijn doodsstrijd bezig is. Hij hoort en ziet de soldaten bezig. Ze beschouwen Hem reeds als een dode. Wat wreed en hardvochtig! Zo zijn de mensen. Zo zijn... wij! Laten we deze soldaten niet te hard vallen. Zijn wij anders? In deze weken worden we in de prediking meegenomen naar Golgotha. De Heihge Geest plaatst ons aan de voet van het kruis. Christus wordt ons voor ogen geschilderd. Maar waar zijn wij ondertussen mee bezig? Misschien ook wel met geld en bezit! De begeerte van de soldaten is zo herkenbaar! De honger naar aardse schatten. Dat kan zelfs op Golgotha! Zolang ons hart niet breekt voor de Ujdende Zoon des mensen kunnen we zo hebzuchtig en inhalerig zijn.

Ondertussen wordt volgens Mattheüs de Schrift vervuld. Psalm 22 om precies te zijn. Onbedoeld werken de soldaten mee aan de uitvoering van Gods raad. Ook deze gebeurtenis heeft een eeuwigheidsachtergrond. Zó moet het gaan. De notie van de schriftvervulÜng zien we trouwens door de hele hjdensgeschiedenis heen. Het is vooral Mattheüs die daar telkens op wijst. Deze evangehst schrijft in het bijzonder voor de Joden en wil vanuit de Schriften laten zien datjezus inderdaad de Beloofde Verlosser is. Het verdelen van Jezus' kleding staat dus op Gods agenda. Waarom? Of hever: waartoe? Nu komen we in de buurt van de diepere betekenis van dft voorval. Jezus ontkleed aan het kruis - om dat te verstaan moeten we terug naar het Paradijs. Wat ontdekten Adam en Eva meteen na hun ongehoorzaamheid? Dat ze naakt waren! Beschaamd verscholen ze zich tussen het struikgewas van de hof terwijl ze voorheen geen schaamte kenden. Toen stonden ze volstrekt zuiver tegenover God en tegenover elkaar Maar dat was voorbij. Sindsdien hebben wij kleding nodig. Eerst behielpen Adam en Eva zich met vijgeboombladeren (Gen. 3:7). Later heeft de Heere Zelf voor kleding gezorgd in de vorm van dierenvellen (Gen. 3 : 21). De zonde heeft blijkbaar iets stukgemaakt. Tlissen God en mens. En ook tussen mensen onderUng. Daar heeft het feit van Jezus' ontkleding mee te maken. We worden herinnerd aan de vloek van de zonde. En het is besüst geen winst als in onze tijd het schaamtegevoel afneemt. Dat is een bewijs dat de Bijbelse noties zoek raken.

En nu de vrucht van dit Hjdensonderdeel. Calvijn zegt het zo: „God wilde dat Zijn Zoon naakt uitgetogen werd, opdat wij met Zijn gerechtigheid bekleed worden." Als gevolg van de zonde missen wij tegenover God het kleed van de gerechtigheid. We zijn geestehjk naakt. Het is mogehjk dat we het zelf niet eens beseffen zoals de gemeente van Laodicea (zie Openb. 3). In het visitatierapport van de verhoogde Christus staat te lezen dat deze gemeenteleden ten onrechte met zichzelf zijn ingenomen, want behalve arm en bhnd zijn ze ook naakt. Naakt voor God. Als ze voor Zijn rechterstoel moeten verschijnen zoals ze nu zijn, wordt het omkomen in het gericht. Dat kan dus! Dat we ongekleed zijn tegenover God zonder het zelf in te zien. Hoe zit het tussen óns en de Heere? Kunnen_wij Hem ontmoeten? Zijn weerop geldeed? Bij wie is deze vraag raak? Wie moet beUjden dat hij het kleed van Gods gerechtigheid mist? En wie vraagt: „hoe kom ik eraan? " In ieder geval niet door zelf iets te willen fabriceren. Door een beetje beter te leven bijvoorbeeld. Of door wat meer te bidden. Vergeet het maar. Met eigengerechtigheid kunnen we onze naaktheid tegenover God niet bedekken. Hoe zegt Jesaja het ook alweer? „Al onze gerechtigheden zijn als een wegwerpehjk kleed" (64 : 6). Doe het maar gauw bij de vodden.

Het kan Gode zij dank anders! De Heilige Geest neemt ons in deze meditatie mee naar Golgotha. Kijk, er worden klederen verdeeld. En deze klederen wijzen heen naar de witte klederen die Johannes in het laatste Bijbelboek heeft gezien, gedragen door een schare die niemand tellen kan. Lange klederen, wit gemaakt in het bloed van het Lam. Deze klederen zijn verworven doordat Christus naakt aan het kruis heeft gehangen. En Hij zegt het: „Ik raad u dat gij van mij koopt witte klederen, opdat gij moogt bekleed worden, en de schande van uw naaktheid niet geopenbaard worde." Hoeveel kost je dat? Niets! En tegeüjk kost het je alles. Dat is het wonderüjke van het evangehe. Het kleed van de gerechtigheid is gratis verkrijgbaar. Voor ieder die tot de Gekruisigde vlucht en zichzelf aan Hem leert overgeven. Dat geeft een diepe bhjdschap. Nog een keer Jesaja: „Ik ben zeer vroUjk in de Heere, mijn ziel verheugt zich in mijn God, want Hij heeft mij bekleed met de klederen des heils, de mantel der gerechtigheid heeft Hij mij omgedaan" (6l: 10). Daar hebt u de erfenis van Jezus. Aan het einde van de Goede Vrijdag gingen de soldaten met Jezus' kleding naar huis. Op zichzelf hadden ze daar niet zoveel aan. Maar zouden ze ook die geestehjke kleding hebben ontvangen? Wie weet! Let eens op vers 54. De hoofdman heeft Jezus di­ rect na Zijn sterven beleden als de Zoon van God. En hij niet aUeen. Ook „die met hem Jezus bewaarden." Dat moeten deze soldaten zijn. We weten natuurUjk niet hoe diep dat gegaan is. Maar zouden ze behalve Jezus' kleding ook de mantel van de gerechtigheid gekregen hebben? Nu, dan zijn ze werkehjk verrijkt teruggekeerd van Golgotha! Met een eeuwige erfenis. Zijn we gaan zien hoeveel zegen ook dit onderdeel van het Hjden bevat? Wat op het eerste gezicht een minder belangrijk detail leek, bhjkt een bron van troost te zijn.

Alblasserdam

J.C. Schuurman

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen