De regenboog rondom de troon

„En een regenboog was rondom de troon, in het aanzien de steen Smaragd Openb. 4: 3b gelijk."

at had Johannes niet kunnen denken, dat hij een bük zou mogen slaan in de hemel... Hij zat daar als baUing op een eenzaam eiland, ver van huis, ver van zijn gemeente. Maar hij mocht het ondervinden dat soms in de diepste verdrukkingen de vertroostingen het grootst zijn. Terwijl op aarde vele deuren voor hem dicht gingen mocht hij door een geopende deur in de hemel kijken.

Laten we ons niet blind staren op alles wat in dit leven en in deze wereld gebeurt, op alles wat onze ogen zien. Want de dingen die we zien zijn maar tijdehjk, de dingen die we niet zien zijn eeuwig.

Johannes ziet een troon, en op die troon zit Iemand. Het is alsof de Heere wil zeggen: Denk maar niet dat de duivel het voor het zeggen heeft. IK regeer, Ik zit als Koning op Mijn troon. In Mijn handen is het bestuur van kerk en wereld. Johannes ziet niet veel van de Heere Zelf - dat zou ook niet kunnen! - maar hij ziet wel dat alles om Hem heen fonkelt van heiligheid. En rondom de troon ziet hij een regenboog. Die spreekt ons van:

1. Gods Verbond dat vast is

De regenboog... Een schitterend natuurverschijnsel. Vooral wanneer de regenboog compleet is en aan weerszijden schijnbaar rust op de aarde. We denken dan meteen aan de eerste regenboog, die Noach zag. De boog die herinnert aan de ontzettende watervloed die over de aarde is gegaan, en waarin mens en dier verdronk.

Maar toen heeft de Heere aan Noach beloofd dat de aarde nooit meer door water zal vergaan. En als teken van dat Verbond heeft Hij Zijn boog gegeven in de wolken.

Die boog herinnert ons aan het feit dat de Heere de zonde niet ongestraft laat. Dat er een watervloed van Gods toom is, waarin ik, ellendige zondaar, jammerhjk moet omkomen. Maar in die vloed is HIJ ondergegaan. Die groter is dan Noach, zodat zondaren gered kunnen worden. Want de boog verscheen in de wolken toen Noach het offer bracht, en toen de Heere de hefhjke reuk van het offer rook. Hij, over Wie al Gods baren en golven heengingen, heeft hèt offer gebracht. En als teken dat Zijn offer aanvaard is, staat nu de regenboog rondom de troon. In Christus is de troon van Gods gericht een troon der genade geworden.

Er is aan alle eisen van Gods recht voldaan. De hitte van Gods gramschap is geblust. Het Verbond van Gods genade rust op het offer van Zijn eigen Zoon.

Want dat zal Mij zijn, heeft de Heere Zelf gezegd, als de wateren van Noach, toen Ik zwoer dat de wateren van Noach niet meer over de aarde zouden gaan, alzo heb Ik gezworen dat Ik niet meer op u toornen, noch u schelden zal. Van de regenboog gaat een rijke prediking uit. De regenboog is immers een weerkaatsing van het zonHcht. Was de zon er niet, er zou ook geen regenboog zijn. Als Christus er niet was, de Zon der gerechtigheid, dan was er ook geen Verbond der genade. Alle beloften van het Verbond zijn in Hem ja en amen.

Zoals het hoogste punt van de regenboog ver boven ons is, terwijl de uiteinden de aarde raken, zo is het Verbond hoog boven ons, want de Middelaar is met Zijn bloed het hemelse heiügdom binnengegaan. En tegelijk is het dichtbij: nabij u is het Woord, in uw mond en in uw hart.

De regenboog is niet dikwijls te zien, en meestal maar voor een ogenblik. Maar ook als het lang regent, en we zien de regenboog niet, dan hoeven we nog niet bang te zijn dat het water de overhand zal krijgen. Ook al zijn er veel wolken en is het lang donker, dan nog mogen we weten dat de Heere denkt aan Zijn Verbond. Zo spreekt de regenboog ons van het Verbond dat van geen wankelen weet. Maar de regenboog spreekt ook van:

2. Gods genade die rijk is

De uiteinden van de regenboog zijn vèr van elkaar verwijderd. Het is alsof de boog met z'n reusachtige armen heel de aarde wil omvatten. Alsof ze iedereen een schuilplaats aanbiedt. De regenboog rondom de troon is een uitnodiging om te komen naar de troon der genade. Twee ar- men zijn wijd uitgestrekt naar zondaren en zeggen: Kom maar, er is plaats genoeg. Want het Verbond geldt tot in het duizendste geslacht. En het bloed is overvloedig genoegzaam tot verzoening van alle zonden. De Middelaar van het Verbond nodigt Zelf: wendt u naar Mij toe en wordt behouden, alle gij einden der aarde. Onder die boog is plaats voor blank en bruin. Voor Fihstijnen, TVriërs en Moren. Voor Rachab, de hoer, met haar verzondigde leven. Voor Manasse, die Jeruzalem met zijn gruwelen had vervuld. Voor Saulus van Tarzen die zichzelf de grootste der zondaren wist.

En hoevelen er in de loop der eeuwen ook onder die boog zijn gekomen, nog altijd is er plaats. Bent u ook al gekomen? Want Hij Die op de troon zit zal straks Rechter zijn om te oordelen. En dan is de tijd der genade voorbij. Haast u, om uws levens wil! Jamaar, mag ik wel komen? Want de wet zegt: vervloekt is een ieder die niet bUjft in al wat geschreven is. Ja, maar het einde der wet is Christus.

En zou ik door de gerechtigheid van God niet verteerd worden? Gods toom over de zonde is zo groot... Ja, maar Hij heeft Hem voorgesteld tot een verzoening door het geloof in Zijn bloed. En als ik eens niet uitverkoren ben, is er dan voor mij wel plaats onder die boog? U wordt niet genodigd op grond van Gods verkiezing, maar op grond van Zijn Verbond. De verborgen dingen zijn voor de Heere onze God. Wat Hij geopenbaard heeft is, dat Hij zondaren zahg wil maken. Zijn mijn zonden niet te groot? De Heere zegt: al waren ze als scharlaken, ze zullen wit worden als sneeuw. En zou ik niet dieper aan mijn zonden ontdekt moeten zijn? Zou u dan door een groter zondebesef meer recht hebben om te komen onder deze boog? Alles wat u mist is daar uit genade te krijgen.

De regenboog spreekt ook van:

3- Gods trouw die groot is

De regenboog heeft de kleur van de smaragd. Dat is merkwaardig, want de regenboog geeft één groot kleurenspel te zien. We zeggen weleens, wanneer iemand van kleur verschiet: hij of zij kreeg alle kleuren van de regenboog. Inderdaad bevat de regenboog alle hoofdkleuren met hun schakeringen: rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet.

Maar de regenboog die Johannes ziet heeft maar één kleur, die van de smaragd. Dat is een edelsteen met een hchte, zachtgroene kleur Wijst dat op nieuw, ontluikend leven? Of moeten we denken aan Gods onveranderüjke trouw? Misschien sluit het ene het andere niet uit. Dat God telkens het gelaat van het aardrijk vernieuwt is een teken van Zijn verbondstrouw. Hij is de Onveranderhjke. Die nooit zal herroepen wat Hij eenmaal heeft gesproken.

Wat een tegenstelling met ons, mensen, en met de wereld waarin wij leven. Alles aan ons is veranderhjk en vergankelijk. Onze gedaante verandert en veroudert. En onze opvattingen wijzigen zich soms. We denken soms anders over bepaalde dingen dan vroeger. En we staan soms ineens anders tegenover dezelfde mensen. Zo veranderlijk als het weer, zeggen we dan... En de wereld om ons heen is ook veranderÜjk. Waar we op bouwden en waar we op vertrouwden, het gHpt ons zó door de vingers. Maar de Heere is de Getrouwe, de Onveranderüjke. En dat zegt Hij zo dikwijls met het oog op uw en mijn zaügheid. Hij is trouw aan Zijn Verbond, omdat dat Verbond bevestigd is in bloed. Het Verbond ügt vast in de dood van de Testamentmaker. Waarin God, zegt de Hebreeënbrief, willende de erfgenamen der belofte overvloediger bewijzen de onveranderlijkheid van Zijn Raad, met een eed daartussen is gekomen. Opdat wij door twee onveranderlijke dingen, waarin het onmogelijk is dat God zou liegen, een sterke vertroosting zouden hebben om de voorgestelde hoop vast te houden.

Is dat onze troost, de onveranderlijke trouw van de Heere? Ziende op Hem mogen we zeggen: wat vüed' of bezwijk', getrouw is mijn God... Als u die toevlucht nog niet kent, zou u er niet vandaag nog naar toe vluchten? Straks komt er een vloed over deze wereld, erger dan in de dagen van Noach. Voordat het gericht losbreekt wordt u genodigd te komen onder de boog van Gods Verbond. Jezus, de Middelaar van het Verbond is het. Die ons verlost van de toekomende toorn.

Een rijke vertroosting voor de gemeente van Christus in het strijdperk van dit leven: er is een regenboog rondom de troon. Er kan ziekte in ons leven komen of tegenspoed. We kunnen iemand moeten missen die ons hef was. Onze zaak kan achteruit gaan, we kunnen werkloos worden. Waar moeten we heen met alle zorg en verdriet? Er is maar één weg; naar de troon der genade, onder de regenboog van het Verbond. Naar Hem Die beloofd heeft; wanneer ge zuU gaan door het water, Ik zal bij u zijn, en door de rivieren, ze zullen u niet overstromen.

We kunnen komen in aanvechting en bestrijding. Onder het spervuur van de vorst der duisternis. Ze kunnen van alle kanten roepen: U hebt geen heil bij God. Waar dan heen? Naar de troon der genade, onder de regenboog van het Verbond. Daar is Hij, Die de satan de kop heeft vermorzeld. Die door Zijn dood teniet heeft gedaan die het geweld van de dood had.

We kunnen terechtkomen in eenzaamheid en verlating. De Heere heeft me vergeten en de Heere heeft me verlaten. Waar dan heen? Naar de troon der genade, onder de regenboog van het Verbond. Want daar is Hij Die zegt: Ik zal u niet begeven en Ik zal u niet verlaten. Straks zal er nooit meer een watervloed zijn die ons bedreigt. Daar zullen allen die hier hun toevlucht namen onder de regenboog van het Verbond, staan aan de oevers van de glazen zee. Eeuwig voor de troon van God en onder de regenboog van Zijn trouw. Om Hem te prijzen Die zo getrouw is als sterk. En Die trouw gebleven is, al waren wij nog zoveel keren ontrouw.

Bergambacht

W. van Gorsel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen