Het venster in de ark van Noach

MEDITATIE

„En het geschiedde ten einde van veertig dagen, dat Noach het venster van de ark, die hij gemaakt had, opendeed." Genesis 8:11

aar zijn in de Heilige Schrift woorden die meerdere keren daarin voorkomen en soms ook een heel verschillende betekenis hebben. Zo kunnen we denken aan het woord „venster". In wel meer dan twintig teksten verschijnt dat woord. Niet altijd duidt dit letterlijk een venster of een raam aan. Zo spreekt Prediker 12 over de ogen als vensters. Hosea kondigt het oordeel over Efraïm, het tienstammenrijk, aan met het beeld van rook die uit het venster komt en meteen vervluchtigt. De gereformeerde collega W. Kats schreef een mooi bijbelstudieboekje over ., de vensterteksten".

In de komende weken mediteer ik graag met u, waarbij ik rekening houd met het kerkelijk jaar, over enige teksten, waarin van een venster sprake is. En de eerste is die hierboven in het opschrift vermeld staat, waarin het gaat over „Het venster in de ark van Noach".

1. Het venster was gemaakt

Daar dobbert op en over de wateren van de grote vloed die over de aarde kwam als oordeel van God over de zonde een ark met acht mensen daarin en een groot aantal dieren. Ze zijn in de houten ruimte bestreken met pek opgesloten. Het üjkt wel een drijvende doodkist! Maar niet de dood slaat daar toe in deze besloten ruimte maar het leven wordt daarin gevonden en gered.

Op Gods bevel had Noach die ark vervaardigd op het droge land. Het had aan commentaar en spot niet ontbroken bij de omstanders. Maar elke hamerslag op het hout en op de planken van de ark was een appèl op het geweten en op het hart van de mensen die het gevaarte in elkaar zagen gezet. Tevergeefs! De zichtbare prediking had geen uitwerking en allen zijn in de watervloed omgekomen. Maar Noach en de zijnen leven nog. De tekst spreekt ervan dat Noach op zekere dag, nadat een zonnejaar voorbijgegaan is, het venster opent. God had hem opgedragen de ark te bouwen en zorgvuldig had hij het werk volbracht. In de ark waren zekere openingen aangebracht. Zo lezen we in Gen. 6: l6 dat hij gehoorzaam aan Gods bevel een venster aan de ark had gemaakt, een „tsohar" staat er in het Hebreeuws. Dat is wel met „Ucht- of luchtopening" vertaald maar taalkundig onderzoek wijst uit dat deze Stam in de Semitische taalwereld de betekenis van „boven zijn" heeft. Het zou gaan om het deksel van de ark, van een el = 45 cm., aangebracht beneden de bovenkant van de opstaande zijden. In Gen. 8:13 heet het ook „het deksel". Uit Gen. 7:16 bhjkt dat de ark ook een deur had, door God achter Noach, die blijkbaar als laatste de ark was ingegaan, toesloot. Deze deur kon bhjkbaar van binnen niet gesloten worden. En dan is daar tenslotte in de ark ook nog een venster aangebracht. We lezen daarvan in de voorgaande hoofdstukken niets. Het wordt nu eerst van achteren gezien gemeld. Ook daarvan was de ark voorzien.

Er is sprake van een „challoon" - „venster, lichtgat, luik". Wij denken bij een venster altijd aan een raam van glas maar dat kende men in de oudheid zo niet. Maar de opening die hcht doorhet en verse lucht deed binnenstromen was wel bekend.

Hoe ziet ons huis, ons levenshuis er eigenhjk uit? Voelen we ons opgesloten door mensen onbegrepen en door God tekort gedaan? Daar zijn zoveel mensen vastgelopen, zelf, of in huwehjksleven en in het gezin. Het hjkt wel of ze leven in een doodkist! Hoe komt dat? Ligt dat (altijd) aan anderen of aan onszelf? Ontbreekt het aan een venster, waardoor hcht en lucht kunnen binnenkomen? Zijn we verkeerd begonnen?

Hebben we ons huis gehuurd, gekocht of laten bouwen zonder God? En trokken we ons levenshuis op naar ons bestek en bouwden we het op, naar onze gedachten, stevige bouwgrond maar betrokken we God er niet bij? Deelden we met Hem niet de vreugden en vertrouwden we Hem de zorgen niet toe?

Wanneer de Heere met Zijn opzoekende hefde in ons leven komt gaan we ontdekken dat we eigenhjk, geestehjk gesproken, in een door Hem onbewoonbaar pand zitten, een woning zonder hcht van boven en zonder lucht van buiten, omdat er geen venster in zit! Waar zijn we als van Hem afgevallen mensen toch ingekropen? Gelukkig die er aan wordt ontdekt maar ook er door Hem uitgehaald wordt. We worden gebouwd in Zijn huis als een levendgemaakte steen maar leren ook zelf ons huis te bouwen, als de wijze en voorzichtige bouwer uit Mattheüs 7 op de degeüjke rotsgrond, Jezus Christus. En daar komt ook een venster in, een opening naar boven en naar buiten. In dat huis kennen we levenshouvast en stervensuitzicht! En wat kunnen we, van achteren vaak zo goed bezien, dan bewonderen het door God gemaakt bestek van onze levenswoning op aarde, voorzien van een venster Mag dat heten het venster van het geloof?

2. Het venster werd geopend

De ark dobbert intussen niet meer rond op de wateren. Het water van de vloed is aan het zakken. Hoe lang zou het duren eer hij en de zijnen met al de dieren er uit kunnen? „En God gedacht aan Noach en ook aan al de dieren in de ark..." zo vangt hoofdstuk 8 aan van Genesis. De wind breekt los en doet de lucht opklaren door de regenwolken uiteen te drijven. De fonteinen van de afgrond en de sluizen van de hemel sluit Hij toe. De ark komt terecht en rust op de berg Ararat. De bergtoppen steken al boven het water uit.

Veertig dagen gaan voorbij. Zou... zou de ark open kunnen? Zouden ze op de drooggespoelde aarde hun eerste voetstappen kunnen zetten? Noach is voorzichtig. Hij staat bij de lucht- en lichtopening. Noach doet het venster dat hij gemaakt had nu eigenhandig open. Hij laat eerst een raaf en daarna een duif uit om door middel van deze vogels zich ervan te vergewissen hoe de situatie buiten is. De raaf kan zich sneller redden, neerstrijken op en leven van ronddrijvend aas. Voor de duif is het moeihjker. Voor de tweede maal uitgelaten door het venster keert de duif met een afgebroken oUjventak terug en voor de derde keer uitgelaten komt die niet meer terug. Zo wordt door het door Noach geopende venster een teken van nieuw en ontluikend leven binnengebracht en korte tijd later bhjken dood en verderf voorbij te zijn. Dieren melden de boodschap van genade en van verzoening aan de mens. Maar dat gebeurt door het geopende venster!

Wat gelukkig als er een venster in ons huis is, ja wel meer dan één toch? We houden van hcht en van lucht. Vaak gaat het op mooie dagen open. Wat kunnen we ons gelukkig voelen als na zonloze dagen eindehjk zonlicht binnenkomt. Het Hjkt op slag of we in een andere kamer en in een totaal ander huis wonen. Vergenoegd kijken we rond in onze eigen woning. Heerhjk als op een mooie dag de verse lentelucht of kruidige herfstlucht binnenkomt. Daar adem je in op! Maar is ons levenshuis ook voorzien van het venster van het geloof? Eerst dat geeft uitzicht naar boven en naar buiten. ZaHg als hemels hcht van de Zonne der gerechtigheid en zuivere lucht van de Heihge Geest binnenstromen in ons levenshuis.

Maar dat venster moet wel... geopend worden! Ach, hoe vaak zijn bij Gods kind de vensters dicht en de ramen beslagen. Ingezonken keren we in tot onszelf en wroeten we in ervaringen en bevindingen van voorheen. We zijn mistroostig en weigeren ons door de Heere te laten gezeggen en te laten troosten. GemeUjk beschuldigen we Hem van hardheid. De satan heeft een geraakkeüjke aan ons en zet ons tegen God op. Voor medegelovigen en medemensen zijn we ongenietbaar.

Daar is maar één oplossing voor. Het geloofsvenster moet geopend worden. Kunt u dat juist niet? En als de Heere ertoe roept en... de kracht ervoor geeft? Dan kunnen we het onmogelijke in Zijn kracht. In en van onszelf hebben we geen been om op te staan en geen arm of hand om aan het venster te reiken. Maar in Zijn kracht kan het.

Is het geloof in schenking en onderhouding een gave Gods het moet ook beoefend worden. Als u behoefte hebt aan hcht van boven en aan frisse lucht van buiten mag dat toch aan de Heere zijn voorgelegd? Hoe zongen we als kind het ook weer dat versje uit Psalm 81, ja, vers 12: „al wat u ontbreekt / schenk Ik, zo ge 't smeekt / mild en overvloedig"?

Want het venster zit er niet voor niets! Noach opende het. Hij kreeg er de kracht voor. En de God van Noach leeft nog!

Is het venster ook bij u open? Als door licht en lucht het uitzicht u toestraalt wat zal het dan zijn eens wat u nu ziet eeuwig te mogen genieten! Het duurde niet lang meer of Noach stapte rond op een gereinigde aarde.

De nieuwe hemel en de nieuwe aarde hggen in het verschiet voor allen die door genade weten het venster des geloofs in hun levenshuis te hanteren.

Apeldoorn W.Chr Hovius

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen