Een promotie in Leiden

Hoofdartikel

W. van Gorsel, Bergambacht

Dat was voor het eerst in mijn leven, dat ik een promotie bijwoonde in Leiden. Al vele keren was dat het geval in Utrecht, waar tal van gepruikte hoogleraren uit de 17e en 18e eeuw van de wanden af getuigen zijn van het altijd weer boeiende academisch steekspel. Maar nu waren we op 7 februari naar Lugdunum Batavorum getogen om mee te maken dat Bert de Leede de doctorstitel in ontvangst nam. Jaren geleden, in 1974, zette hij onder mijn leiding in Ridderkerk z'n eerste schreden op het pastorale pad. Zijn weg door de kerk heen was een andere dan de mijne. Na predikant te zijn geweest in Twijzelerheide en in Emmeloord, was hij betrokken bij het vormingswerk van de IZB, en nu is hij alweer sinds 1994 rector van het seminarie. Frequent waren onze contacten niet, maar op hoogtepunten kruisten zich onze wegen. En zo mochten we delen in zijn vreugde bij de verdediging van zijn dissertatie met de uitdagende titel „Streven of sterven".

De promovendus had het zich niet gemakkelijk gemaakt. Zijn studie is een weergave van de theologie van de r.k. Hans Küng, die grote nadruk legt op de moderne mens en zijn mondigheid. Daartegenover laat De Leede de grondtonen van de theologie van de Reformatie horen. De vooruitgangsgedachte van Küng is hem te optimistisch: we worden pas waarachtig mens als gevolg van de herschepping, en niet van de vooruitgang.

Ik laat de inhoud van het proefschrift verder rusten, ook omdat het mijn begrip vèr te boven gaat. Maar een harteUjke gelukwens aan het adres van de jonge doctor en zijn vrouw is op z'n plaats, met de wens dat hij ook bij zijn verantwoordelijke werk als rector van het seminarie zal staan voor de Gereformeerde beginselen.

Een promotie brengt ook altijd mensen bijeen die elkaar normaliter niet ontmoeten. Het was dan ook een bijzonder genoegen tijdens de druk bezochte receptie vele oude bekenden de hand te drukken. Om terug te komen op de plechtigheid zelf, die was toch wel indrukwekkend. Ondanks kleine locale verschillen verliep het geheel ongeveer zoals in Utrecht. Zittend in het Groot Auditorium had ik toch een beetje het gevoel dat de tijd had stilgestaan en gingen de gedachten terug naar meer dan vier eeuwen geleden, toen Leiden als beloning voor het doorstane beleg als eerste stad in de Lage Landen van Willem van Oranje de Universiteit kreeg. „De voornaemste beweghende oorsake was om geleerde en waerdige herders te formeren", zo werd het bij de oprichting in 1575 gezegd. Nu vier eeuwen later alles op de helling staat, moge dat het doel blijven, in universiteitssteden en op Hydepark: geleerde en waardige herders vormen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen