De promotie van ds. W. van Vlastuin

CTU EEL

door P. de Vries, Elspeet

Vrijdag 11 januari jl. vond de promotie tot doctor in de theologie plaats van ds. Van Vlastuin. Hij schreef een boek over de theologie van de Amerikaanse theoloog Jonathan Edwards. Zijn proefschrift draagt als titel De Geest van opwekking. Over het werk van de Heilige Geest in opwekkingen heeft Edwards namelijk meerdere werken geschreven. Ds. Van Vlastuin, die zich nu doctor Van Vlastuin mag noemen, geeft dat in zijn proefschrift allemaal weer en analyseert ook Edwards inzichten. Wie daarover meer wil weten, moet het proefschrift maar kopen.

Ik wil mijn vriend en collega van harte gelukwensen met deze bekroning van zijn studie. We leerden elkaar kennen toen ik predikant was in Opheusden en student Van Vlastuin, die na een paar jaar in Delft te hebben gestudeerd aan de studie theologie was begonnen, wel eens naar de doordeweekse bijbellezingen in Opheusen kwam. Zijn liefde tot Edwards was toen al duidelijk. Het verslag dat Edwards heeft geschreven over de opwekkingen in zijn gemeente Northampton, had hij in die tijd heruitgegeven onder de titel Die God leeft nog. De liefde tot de Engelse en Amerikaanse puriteinen verbond ons aan elkaar en vooral de liefde tot die God en die Middelaar die de puriteinen hebben verkondigd.

Ook in onze levensgang waren en zijn er overeenkomsten. Ds. Van Vlastuin maakte, afkomstig uit een oud-gereformeerd-ledeboeriaans milieu, de overstap naar de Hervormde Kerk, terwijl ikzelf dat heb gedaan vanuit de kringen van ds. Hofman en Verloop. In beide milieus was nog iets van het besef aanwezig dat de Hervormde Kerk de planting van God in Nederland is en dat de Heere hoe vervallen deze kerk ook is, daar nog in wil werken. In beide kringen was een reserve tegen over het streven zelf een zuivere kerk te vormen. Zo was het voor hem. en mij niet moeilijk de overstap naar de Hervormde Kerk te maken en tegelijkertijd een blijvende verbondenheid te blijven gevoelen voor het milieu waaruit wij afkomstig waren.

Wat ons tenslotte vanaf 11 januari jl. ook nog aan elkaar heeft verbonden was dat wij gepromoveerd zijn aan de Theologische Universiteit van de Christelijke Gereformeerde Kerken in Apeldoorn. Beiden werden we aangetrokken door de grote wetenschappelijke kwaliteiten van prof.dr. W. van 't Spijker. Misschien heeft het ook wel iets te maken met het feit dat wij beiden met alle liefde die wij tot de Hervormde Kerk hebben, de kerk van Christus heel nadrukkelijk tegelijkertijd breder en dieper weten dan de Hervormde Kerk. In ieder geval was de promotie een heel fijne dag. De verdediging van een proefschrift heeft iets van een middeleeuws steekspel waarbij de vragenstellers de promovendus uit het zadel proberen te wippen. Ook ik heb als eerste opponent daarin men best gedaan, maar omgekeerd heeft drs. en nu dr. Van Vlastuin gepoogd zijn belagers van het lijf te houden.

Met familie, vrienden en kennissen hebben wij 's avonds, zoals dat na een promotie de gewoonte is, nog een etentje gehad. Verschillende vrienden voerden het woord. Prof. Van 't Spijker wees enerzijds op het betrekkelijke van een doctorstitel - daar kunnen wij niet mee zalig worden - maar onderstreepte tegelijkertijd het belang van doctoreren. De Reformatie heeft nooit willen weten van een tegenstelling tussen wetenschap en godsvrucht. Hij wees ook op het feit dat Luther in zijn strijd de kerk te reformeren in alles wat daar op af kwam veel steun geput heeft uit de eed die hij afgelegd had als doctor in de theologie. Hij had toen beloofd de Schrift trouw en zuiver te prediken. Daarom noemde Luther zichzelf graag 'doctor der Heilige Schrift.' Kand. P. den Ouden noemde nog hoe ds. Doornenbal, nadat zijn vriend Gerrit Achterberg een één of andere literaire prijs had ontvangen, hem toesprak vanuit Psalm 84 vers 12: 'de HEERE zal genade en ere geven.' Ds. Doomenbal heeft toen gezegd dat genade de hoogste eer is en dat eer enkel genade is.' In dat licht stond de promotie van ds. Van Vlastuin. Daarom hebben we op zijn verzoek de avond ook besloten met het zingen van Psalm 68 vers 10: Geloofd zij God met diepst ontzag! Hij overlaadt ons, dag aan dag, Met Zijne gunstbewijzen. Die God is onze zaligheid; Wie zou die hoogste Majesteit Dan niet met eerbied prijzen? Die God is ons een God van heil; Hij schenkt, uit goedheid, zonder peil, Ons 't eeuwig, zalig leven; Hij kan, en wil, en zal in nood. Zelfs bij het naad'ren van den dood, Volkomen uitkomst geven. We mogen terugzien op een goede en gezegende dag waarop iets van de tegenwoordigheid van de Heere werd ervaren (en dat is toch de hemel op aarde) en waarop echt duidelijk werd dat ware theologische wetenschap de opbouw van Gods kerk en bevordering van de godsvrucht zoekt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen