Opgenomen!

MEDITATIE

door P. Vermeer, Epe

En als Hij dit gezegd had, werd Hij opgenomen, daar zij het zagen, en een wolk nam Hem weg van hun ogen. Handelingen 1 : 9

E Hemelvaart van Christus behoort tot Dde voornaamste stukken van het christelijke geloof. Hier hebben we als het ware de sleutel waardoor ons de toegang ontsloten wordt tot alle hemelse rijkdommen, ja tot het hemelse paradijs zelf. De Hemelvaart van Christus wil onze ogen openen voor een hogere werkelijkheid dan die waarin wij nu leven, een werkelijkheid die op aarde alleen met het oog van het geloof kan worden gezien.

Nadat Christus uit de doden is opgestaan, is Hij nog veertig dagen op aarde en geeft Zijn discipelen nader onderwijs in het Koninkrijk van God. Niemand was getuige van Zijn opstanding, zoals ook geen mens erbij was toen God hemelen en aarde schiep. Met de Hemelvaart ligt dat anders. De discipelen mogen Hem met eigen ogen zien opvaren naar de hemel.

In gedachten zien we de Heere met Zijn discipelen staan op de Olijfberg even buiten Jeruzalem. Hoe anders is het nu dan vóór Pasen. Nog maar kort geleden kroop Hij aan de voet van deze berg in het stof, nu staat Hij met de Zijnen op de berg vlak voor Zijn ingang in heerlijkheid als Overwinnaar van zonde, dood, hel en graf. Nog even, dan mogen Zijn voeten de hemelse gewesten betreden en zullen Gods engelen Hem juichend inhalen.

Als Christus Zijn laatste woorden op aarde heeft gesproken, raken Zijn voeten los van het stof dat wij, nietige aardwormen, bewonen. Nu gaat Hij scheiden van de aarde waarop eens Zijn kribbe en kruis stonden, de aarde die Hem kort geleden nog in haar schoot ontving. Zie, daar gaat Hij, de Mensenzoon, de beloofde heerlijkheid tegemoet. Geen wet van zwaartekracht kan Hem hinderen. Zeker, als Zoon van God heeft Hij nooit opgehouden in Zijn heerHjkheid te zijn en bleef Hij hemel en aarde vervullen met Zichzelf. Maar nu zien we Hem aan in Zijn menselijke natuur. Hij gaat erven wat de Vader Hem beloofd heeft. Ja zie, daar gaat Hij, Gods grote Zoon, de heerlijkheid tegemoet, die Hij bij de Vader had eer de wereld was. In goddelijke kracht vaart Hij op naar het hoge hemelhof en houdt Zijn handen zegenend boven de Zijnen. Zijn lichaam neemt Hij mee. Zijn zegen laat Hij achter.

Onze tekst wil ons iets leren wat we beslist niet mogen vergeten, namelijk dat de Hemelvaart van Christus geheel is naar de wil en bedoeling van de Vader. Daarom zegt de tekst, dat Christus werd opgenomen. Gód neemt Hem op. Het is hier als bij de opstanding. De Schrift zegt zowel dat Christus door eigen kracht is opgestaan als dat de Vader Hem heeft opgewekt. Het eerste strijdt niet met het tweede. Als Zoon van God heeft Christus van eeuwigheid af deel aan het wezen van God. DeVader, de Zoon en de Heilig Geest zijn de enige, eeuwige en waarachtige God. Welnu, zo vaart Christus op in eigen kracht. Maar ook kan het worden gezegd zoals het in de tekst staat: Hij werd opgenomen. Daarin mogen we een bijzonder werk van de Vader zien. Hij neemt Zijn eniggeboren Zoon naar diens menselijke natuur van de aarde op. Gods eeuwige Zoon komt als Mensenzoon bij de Vader thuis!

De discipelen zien met eigen ogen hoe hun Meester als door een onzichtbare hand van de aarde wordt opgetild. Zij zijn de betrouwbare getuigen van Hemelvaart. De op- neming van Christus is een historisch feit, betrouwbaar en zeker. Allen die de Hemelvaart van Christus loochenen hebben de leugen lief en Gods rechtvaardig oordeel blijft op hen.Wie leerjongere werd van het Woord, leest met blijdschap en hoop deze woorden uit de Schrift en zegt met allen die de verschijning van Christus hebben lief gekregen: de Heere is waarlijk opgenomen, de Vader haalde Hem thuis naar Zijn eeuwige raad en wil.

Hier gaat voor Gods strijdende kerk op aarde een rijke bron van troost en zaligheid vloeien. In het opnemen van Zijn geliefde Zoon spreekt de Vader uit dat Hij allen in Zijn eeuwige woningen zal ontvangen, die de Zoon van harte als hun Zaligmaker beminnen. Hemelvaart is de kroon op het werk van Christus. Wat de eerste Adam door zijn zonde bedierf, heeft de tweede Adam hersteld. De schuld is betaald, de Vader is tevreden met het offer van de Zoon en rekent dat de Zijnen toe, als hadden zij het zelf volbracht. Daarom is er voor de menselijke natuur een plaats bereid in Gods heerlijkheid. In Christus zet God Zijn volk reeds in de hemel. Zo wil God de harten van de Zijnen in het strijdperk van dit leven opheffen naar de hemel, want zo zeker als Christus de hemel is ingegaan zo zeker zullen zij daar eens komen die in Hem hun Verlosser vonden. Dat geeft moed en uitzicht voor hen, die de Heere vrezen en Zijn komst verbeiden.

Het is goed om nog een ogenblik te peinzen en te mediteren over de plaats waarheen Christus is opgenomen. O zeker, een kind kan het zeggen: de Heere is opgenomen in de hemel. We hebben het immers over de Hemelvaart van Christus. Niet voor niets staan twee luisterrijke hemelgezanten bij de discipelen op de Olijfberg. Ja, Hij is opgevaren naar de hemel!

Intussen is het voor de moderne mens maar wat moeilijk om te geloven dat er nog méér is dan alleen onze zichtbare werkelijkheid. Wij weten van een geweldig uitgestrekt heelal, we filosoferen over z'n uitdijende grenzen en over zwarte gaten in de ruimte waarin het licht gevangen wordt, maar ergens komt er een grens aan ons denken en filosoferen. Daar laat ons voorstellingsvermogen ons in de steek. We kunnen het ons maar niet goed indenken dat het voor ons besef oneindige heelal toch eindig is en dus begrensd. Want als we zeggen dat het heelal een grens heeft, komt onherroepelijk de vraag: en wat is er dan voorbij die grens? Gelukkig maar dat we het Woord Gods hebben. Daarom weten (!) we van een andere werkelijkheid. Er is meer dan de ruimte waarin wij werden geboren, leven en sterven. De hemel is er ook nog! En naar die hemel heeft Christus onze menselijke natuur meegenomen.

Wat de hemel precies is? Het antwoord op deze veel gestelde vraag kan alleen maar voorlopig zijn, want veel is ons hier nog verborgen. Het zal in elk geval iedere verwachting ver te boven gaan.

Iets kunnen we er wel van zeggen. Het is de plaats waar God de Heere woont in luister en heerlijkheid, de plaats waar het nimmer nacht is en waar de dood en het verderf niet wonen. De heilige engelen zijn daar en dienen God zonder ophouden en prijzen Zijn Naam. Daar zijn ook zij die in de Heere ontsliepen. Zij wachten op de dag waarop de lichamen worden opgewekt en met de zielen worden verenigd. Dan zuUen zij de Heere tegemoet gaan in de lucht om altijd bij Hem te wezen. In de hemel wandelen nu al Henoch en Elia, want zij hebben de dood niet gezien. Daar is ook de ziel van uw ontslapen geliefden die zich in het geloof de Heere mochten aanbevelen en nu geborgen zijn in de hoede van Gods hand. Daar zult ook u zijn als u hier in het geloof wandelt en sterft. In de hemel is het Vaderhuis met de vele woningen. Nee, de hemel kan de God der heerlijkheid niet bevatten, zelfs de hemel der hemelen kan dit niet. God vervult hemel en aarde. Toch heeft het God goed gedacht een plaats te maken waar Hij zoveel van Zijn heerlijke glans vertoont als engelen en verlosten dragen kunnen. Die plaats noemen wij hemel. De verlosten zingen er hun schoon Hosanna. Het is het Vaderland hierboven, plaats van rust en van rivieren en wijde stromen, het land waar men de Koning ziet.

Naar dit heerlijk oord voer Christus dus naar Zijn menselijke natuur op. De Vader nam Hem op en heeft Hem gezet aan Zijn rechterhand en regeert door Zijn hand eeuw in eeuw uit alle schepselen. In deze Koning woont de volheid van God Hchamelijk. Zalig die Hem kennen!

In onze tekst staat dat een wolk Hem wegnam van hun ogen. Het zal hier wel om meer dan een gewone wolk gaan. Op meerdere plaatsen in de Schrift geeft Gods overdekkende wolk uitdrukking aan de verhulling vv^aarmee God Zijn handelen omgeeft. We zullen hier •wel mogen denken aan de overdekkende wolk van God. Voor aardse ogen blijft zo de plaats verborgen waar Christus mag binnengaan. De wolk wijst aan al ons peinzen en mediteren een grens. De geopenbaarde dingen zijn voor ons, de verborgene voor de Heere onze God. Zo komt het ook hier weer aan op het wandelen door geloof. Wij gelóven dat deze Christus de Voorspreker voor Zijn volk bij de Vader is en dat de Zijnen Hem op Vaders tijd zullen volgen naar Zijn heerlijkheid. Een apostel zegt dat het nu nog niet geopenbaard is wat wij zijn zullen, maar dat we Hem straks zullen zien gelijk Hij is, want wij zuUen Hem gelijk wezen. Daarvan doet de Heilige Geest verzekering in de harten. Hij verenigt de gelovigen met de verhoogde Middelaar, houdt in levend rapport met Hem en doet bidden, hopen, wachten en verwachten.

Zeg eens, hoort u ook bij hen die gelovig volhardend op de uitkijk staan, op de grens van tijd en eeuwigheid? Alleen in deze verhoogde Christus biedt God de zondaar Zijn vrede aan. Een andere weg tot verlossing is er niet en is ook niet nodig. Deze weg is namelijk veilig en betrouwbaar. Blinden kunnen hier zelfs niet dwalen. Maar wie deze weg niet gaat, gaat gewis op de weg naar het eeuwig verderf. Op welke gaat u? Kus de Zoon eer het duister wordt. Hij is hoog en verheven en heeft macht om zelfs het meest verharde zondaarshart te breken en te vervullen met Zijn vrede. Weet dat God deze Gekruisigde tot een Heere en Christus gemaakt heeft. Wie in Hem gelooft zal met Hem erven en met Hem zitten in Zijn troon, ja God neemt die op in Zijn heerlijkheid!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen