Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Christus en de kracht van Zijn opstanding

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Christus en de kracht van Zijn opstanding

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

RONDOM PASEN

door K. ten Klooster, R, idderkerk

Overweging bij het feit van Pasen

Het is zo'n echte paaspsalm: die van de steen en de tempelbouwers. De steen die tot verbazing der beschouwers van God ten hoofd des hoeks is gelegd. Een werk van God, van Zijn alvermogen, van Zijn hand. En dan zingen we: het is een wonder in onze ogen; wij zien het, maar doorgronden het niet. Dat wonder van de door mensen verworpen, maar door God aangenomen steen is niet te vatten, niet te doorgronden. Maar zien we het, zien we het werkelijk? Dat alles wat mensen op deze aarde bouwen, zo imposant, zo groot toch vergaat? Maar dat daar door God is gelegd de Hoeksteen van de werkelijke tempel, ongeëvenaard in schoonheid? Het echte en ware levensgebouw dat hoog oprijst naar Gods gemaakt bestek? Dat gebouw is pas echt indrukwekkend, groot, verduurt de tijd, is onverwoestbaar. Zien we dat?

Hij leeft

In Zijn afscheidsrede sprak de Heere Jezus in de kring van Zijn discipelen dit woord: Nog een kleine tijd en de wereld zal Mij niet meer zien; maar gij zult Mij zien; want Ik leef en gij zult leven Qoh 14:19. De wereld, ook de kerkelijke wereld, ziet het niet, ziet Christus niet. Ziet niet wat God heeft gedaan, wat Christus heeft gedaan. Wat God doet en wat Christus doet. Dat God in Christus en door Christus werkt aan dat werkelijke aan God gewijde gebouw des levens. Maar zien wij het? Wéten wij van de kracht van de opstanding van de Heere Jezus Christus? Deze weken stonden wij naar de gang van het kerkelijk jaar stil bij de overdenking van het lijden en sterven van de Heere Jezus Christus. Dan zien wij Hem in de staat van Zijn vernedering, op de weg naar Golgotha, de weg van Zijn lijden tot Zijn dood toe en tot in Zijn graf. Maar dat is toch het einde niet. We beperken toch niet het Evangelie van Christus' kruis als iets voor de tijd alleen en gebruiken de Naam Jezus toch niet tot versiering van het leven hier en nu? Gods kerk kent Christus in Zijn opstanding. Opdat ik Hem kenne, schrijft Paulus letterlijk, en de kracht van Zijn opstanding (Pil. 3 : 10a). Is dit niet de eigenlijke kennis van Christus om met de heilige apostel alles wat gewin was schade achten en zien de opstanding van Christus? De vraag klinkt wat is dat toch, de opstanding van Christus? Wat moeten we toch met dat lege graf? De vraagtekens en de ontkenningen waren en zijn niet van de lucht. We houden het er maar bij: de Heere is waarlijk opgestaan! Dat was de jubel op de eerste paasdag. De waarheid en de werkelijkheid ervan drong gaandeweg door in de kring van Zijn discipelen, van Zijn gelovigen. Hij moest daar wel Zelf aan te pas komen. Hij moest hun ogen verlichten opdat ze zouden zien en kennen Zijn opstanding. De opstanding betekent verhoging, het is de vereniging van Zijn ziel met Zijn hchaam in het eeuwige leven. Opdat Hij zou opvaren naar de hemel in Zijn lichaam en zou zitten aan de rechterhand van God, de almachtige Vader. Sommige mensen zijn opgewekt uit de doden om terug te keren in het leven voor een tijd, zoals Lazarus en anderen. Zij waren een teken van Christus, vervulling van de profetie dat Christus de Messias was, illustratie van het Evangelie. Maar Christus opstanding is meer.

Het is niet een terugkeren tot het gewone leven. Daarom zegt Hij ook, omdat Zijn discipelen dat nog niet zo verstaan: raak Mij niet aan, want Ik ben nog niet opgevaren tot Mijn Vader (Joh 20:17). En zeker, Jezus heeft Zichzelf levend vertoond met vele gewisse kentekenen, 40 dagen lang (Hand 1:3), maar dat was om de leugen en de dwaling te weren, het aantasten van de werkelijkheid van Zijn lichamelijke opstanding uit de doden. De betekenis daarvan mocht niet afgezwakt worden.

Jezus is opgestaan in het leven van de onverderfelijkheid en van het onzichtbare en van de heerlijkheid van God, om ten hemel op te varen. Daar komt Zijn opstanding uit, in Zijn hemelvaart. En dan is er na 10 dagen de uitstorting van de Heilige Geest (Hand 2). De tekenen zijn er: de geweldige wind, tongen als van vuur, de verkondiging door de apostelen van de grote werken van God. Het zijn tekenen van de opstandingskracht van Christus. Dan ziet u het gebouw verrijzen. Daar zijn er drieduizend op één dag, dat was nog nooit voorgekomen. Gegrepen door het Woord, verslagen in het hart, gebracht tot het geloof. Het nieuwe leven onder de Joden bot uit. Daar komt beweging. Het leven groeit, de gemeente van Christus groeit. Daar komt beweging om dat leven te verstoren, te verstikken. De vervolger, blazende dreiging en moord, wordt gegrepen uit de hemel (Hand 9) en als een uitverkoren vat afgezonderd om onder de heidenen te verkondigen het Evangelie van Jezus Christus en Zijn opstanding uit de doden. Het breekt door in Jodendom en heidendom en in het leven van de volken.

Tot in eeuwigheid

Dit breekt door dat mensen een eigen levend volk van Christus worden. Mensen die Christus kruis en opstanding gaan verstaan in een levende geloofsverbondenheid met Hem. Met Hem opstaan tot een nieuw leven. Met een wandel in de hemelen, waaruit ze de Zaligmaker verwachten. Hij zal hun vernederd lichaam veranderen opdat het gelijkvormig worde aan Zijn heerlijk lichaam, naar de werking waardoor Hij ook alle dingen Zichzelf kan onderwerpen (Fil 3:20). Dat alles als gevolg van Pasen, de opstanding van Jezus Christus uit de doden.

En waren er in het Oude Testament er al de voorafschaduwingen hiervan (de uitgang van Noach uit de ark, de exodus van Israël uit Egypte, de terugkeer uit de ballingschap), dat alles stuwde naar Pasen. En in dit laatste der dagen stuwt alles naar de openbaring van de volkomen overwinning van de Vorst van Pasen. Dat gebeurt als Hij komt op de wolken van de hemel met de engelen van Zijn kracht, met heel de schare die leeft uit Zijn leven, in de eeuwige zaligheid. En het geloof zegt en zingt: het is een wonder in onze ogen, we zien het maar doorgronden het niet.

Maar daar gaat het toch heen. Want Christus leeft. Hij heeft de dood overwonnen. Toen Adam en Eva vielen in het paradijs was daar de dood. Daar is het mensenleven gekomen onder de heerschappij van de dood. Dat is maar geen ongeluk of een toeval. Het mensdom licht onder de schuld en onder de vloek van de val. Daar is geen redden en geen ontkomen aan. De dood is een geweldige macht. De dood gaat maar door. Welke middelen we ook maar bedenken, aanwenden, wat we ook in beweging brengen, de doodsmacht breken is er niet bij. Hoe het mensdom het ook op allerlei manieren in de hoge vlucht van kennis en kunde probeert - en ze dóen wat, de mensen, door alle eeuwen heen - het is ook vandaag nog alles onder de macht van de dood. Geestelijk en daarom H- chamelijk. Wie redt de wereld, wie redt haar uit de macht van de dood?

Wie redt de mens die Gods rechtvaardig oordeel heeft verdiend? Jezus Christus heeft de schuld geboet, de dood geleden, de gerechtigheid verworven en daarom het leven. De dood kon Hem niet houden en het graf al evenmin. Hij leeft tot in eeuwigheid. Dit is de Hoeksteen die God heeft gelegd. Hij schraagt het hele gebouw. Hij is de Erfgenaam van alle dingen, de Middelaar Gods en der mensen.

Hij heeft het leven en Hij gééft het leven. Hij wendt Zijn opstandingskracht aan. Van de opstanding van Christus gaat een levendmakende invloed uit. Het opstandingsevangelie wordt verkondigd, de Geest van Christus bezorgt het overtuigend thuis. Dan zijn we in ieder geval hiervan diep doordrongen: het echte leven is er alleen maar in Christus. Dat beseffen we tegelijk dat alles wat minder dan Christus is en alles wat buiten Christus de naam mag hebben van leven, maar dat dat de dood is. Maar in Christus, door het geloof in Zijn Naam, door het kennen van de kracht van Zijn opstanding léven we. Dat zegt het begenadigde volk van God.We geloven dat de dood is verslonden tot overwinning. De dood gaat omver. Maar het leven zal leven. Want Christus leeft!

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 april 2004

Gereformeerd Weekblad | 24 Pagina's

Christus en de kracht van Zijn opstanding

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 april 2004

Gereformeerd Weekblad | 24 Pagina's