Simson (3)

MEDITATIE

En hij sloeg hen, de schenkel en de heup, met een grote slag; en hij ging af en woonde op de hoogte van de rots Etam. (...) En zij bonden hem met twee nieuwe touwen, en voerden hem op van de rots. Richteren 15 : 8 en 13b

Een eenzame man

We hebben Simson in onze vorige overdenkingen wat beter leren kennen. Hij is het kind van de belofte. De HEERE heeft immers beloofd dat hij zal beginnen om Israël te verlossen uit de hand van de Filistijnen. Simson is een kind van gebed. We hoorden zijn vader bidden om wijsheid voor de opvoeding. Hij is een kind van het wonder. Voor zijn geboorte is er die wonderlijke gewaarwording voor zijn ouders, bij het altaar. Simson is een zonnekind. Een teken van hoop in een donkere tijd. We leerden echter ook de andere kant van Simsons leven kennen. De geschiedenis van de bruiloft te Timnath spreekt boekdelen. Het heeft iets van een dubbelleven. We vragen ons af: is hij nu een knecht van God, of is hij het niet? We kunnen Simson ook een eenzaam mens noemen. Daarin is hij trouwens de enige niet. Er zijn ook in onze tijd veel eenzame mensen. Soms zeggen oudere mensen: ik heb bijna niemand. Vrienden vallen weg, mijn kinderen hebben het druk. Ik ben zo eenzaam. Dat kunnen we overigens ook horen bij jonge mensen. Er zijn jongeren die zich afvragen: wie geeft er echt om mij? Simson is ook eenzaam. Dat heeft natuurlijk voor een groot deel te maken met zijn gedrag. Daarmee maak je geen vrienden. Het heeft echter ook te maken met zijn roeping. De Geest van God drijft hem en daarom lokt hij de Fihstijnen uit. Simson is kampvechter in dienst van God. Hij moet immers beginnen om Israël te verlossen uit de hand van de Filistijnen.

Terug naar huis

We zien hem gaan, na het debacle van de bruiloft. Alleen gaat hij terug naar huis. Als we verder lezen in Simsons levensboek, dan merken we dat zijn eenzaamheid almaar erger wordt. Ten diepste is hij alleen. De Filistijnen zijn natuurlijk zijn aartsvijanden. Maar straks komen zelfs zijn eigen stamgenoten om hem gevangen te nemen. Ze willen hem uitleveren in de handen van de Filistijnen. Simsons eenzaamheid heeft ten diepste met zijn roeping te maken. Het gaat bij Simson net als bij de Heere Jezus. Die heeft de pers ook alleen getreden, en er was niemand die Hem ondersteunde. Zo is het bij Simson ook. En toch is hij niet alleen. Simson is richter bij de gratie van God. Hij zal beginnen om Israël te verlossen uit de hand van de Filistijnen.

Weer naar Timnath

De HEERE zorgt ervoor dat Simson bij zijn roeping wordt teruggebracht. Al gebeurt dat op een andere manier dan Simson had gedacht. Na enkele dagen zien we hem gaan, terug naar Timnath. Zijn boosheid is gezakt; hij gaat zijn vrouw opzoeken. Simson heeft een geitenbokje bij zich, waarschijnlijk een teken van verzoening. Daar gaat hij, door de korenvelden, om zijn vrouw op te halen. Maar als hij in Timnath aankomt, wacht hem een bittere teleurstelling. Zijn schoonvader heeft zijn bruid aan de ceremoniemeester gegeven. Opnieuw blijkt, hoe eenzaam Simson is. Op het immorele voorstel van zijn schoonvader om dan de zuster van zijn bruid tot vrouw te nemen, gaat Simson niet eens in. In woede vertrekt hij. Zo snijdt God de dwaalweg van Zijn knecht af. Want dat moeten we wel in deze geschiedenis opmerken. De HEERE zorgt er Zelf dat Simson bij zijn roeping wordt teruggebracht.

Simson de richter

Kwaad loopt Simson weg, vastbesloten om zich te wreken. Hij vangt driehonderd vossen, bindt ze twee aan twee met de staarten aan elkaar en knoopt in het midden een brandende fakkel. Angstig rennen de vossen weg, achtervolgd door het vuur. En overal waar ze komen, zaaien ze dood en verderf. De tarwevelden veranderen in verschroeide aarde. De reactie van de Filistijnen laat zich raden. Ze zijn buiten zichzelf van woede en ze wreken zich op de schoonvader van Simson. Met die bruiloft was het immers begonnen! Zijn hele huis wordt platgebrand. Een gruwelijk einde. Als Simson ervan hoort, dan komt hij opnieuw in actie. Hij slaat een grote slag: de schenkel en de heup (vers 8). Wij zouden zeggen: hij slaat alles kort en klein.

Het begin van Israels verlossing

Nu zouden we deze geschiedenis kunnen lezen als een heldenverhaal. Simson is dan wel eenzaam, maar ondertussen is hij de held, die zijn tegenstanders te vlug af is. Dan blijft deze geschiedenis echter ondoorzichtig. Wat moeten we beginnen met een man, die alles kort en klein slaat? Simson is geen held van wereldse snit, maar een richter in dienst van zijn God. Ook in deze geschiedenis. Niet dat het allemaal zo makkelijk zichtbaar is. Het werk van God ligt niet altijd aan de oppervlakte. Simson zal waarschijnlijk zijn eigen redenen gehad hebben om de Filistijnen te raken waar hij maar kan.

Toch zegt Calvijn niet zonder reden dat Simson het bevel van God uitvoert. Die in vlam gezette korenvelden verkondigen de Filistijnen dat er een God in Israël is en dat er een richter is opgestaan die Israël zal verlossen. De HEERE laat Zich niet eindeloos tergen. Hij voltrekt het oordeel over de Filistijnen door de dienst van Simson. Dat moeten wij ook bedenken, als we opnieuw leven in een richterentijd: ieder doet wat goed is in zijn ogen. Buiten de kerk en ook vaak in de kerk. De geschiedenis van Simson verkondigt ons dat er een God is Die leeft en Die op aarde vonnis geeft.

Wij zouden geneigd zijn om te zeggen: het mag geen naam hebben, wat Simson doet. Wat zegt dat nu: platgebrande korenvelden en tientallen - misschien honderden gedode Filistijnen. Toch is Simsons levensgeschiedenis heilsgeschiedenis. Hij zal beginnen om Israël te verlossen uit de hand van de Filistijnen. Het komt niet verder dan een begin; maar daarin wijst Simson wel op de Heere Jezus, Die Zijn volk zal verlossen uit de hand van al hun vijanden. Bij Simson is er nog zoveel eigenbelang en eigen wraakneming. De verlossing blijft bij hem nog een torso, ze komt niet tot volmaaktheid. Met Simsons verlossingswerk kunnen wij niet leven en sterven. Maar wie in deze geschiedenis de rode draad van Gods verlossingswerk ontdekt, wordt bepaald bij het volmaakte offer van onze Heere Jezus Christus. Hij heeft het gezegd én gedaan: Ik kom om Uw wil te doen, o God!

De verlosser verraden

Simson is als richter een type van Chris- tus. Dat blijkt misschien nog duidelijker uit de afloop van deze geschiedenis. Na afloop van het treffen met de Filistijnen trekt Simson zich terug op de rots Etam. Opnieuw blijkt zijn eenzaamheid. Die eenzaamheid wordt echter nog erger. De Filistijnen zijn vastbesloten om Simson gevangen te nemen. Spoedig trekt er een leger naar Lechi. De Judeërs zijn verbaasd. Wat is er aan de hand? Waarom zijn jullie tegen ons opgetrokken? Nee, zeggen de Filistijnen, het is ons niet om jullie te doen, maar om Simson. We willen hem gevangen nemen om hem te doden. Ik stel me voor dat de Judeërs opgelucht adem halen. Snel wordt een duivels plan beraamd. Ze sluiten een uitleveringsverdrag met de Filistijnen. Wij zullen hem wel halen, zeggen ze tegen de Filistijnen, dan zullen wij hem aan jullie uitleveren. Daar staan ze, bij de rots Etam. Wist je niet, dat de Filistijnen over ons heersen? We zijn gekomen om je te binden, Simson. Ondank is 's werelds loon, zeggen we. Dat is hier nog veel te weinig gezegd. De verlosser wordt verraden.

Hoe eenzaam is Simson! Maar wat lijkt hij hier op de Heere Jezus. Misschien nog wel meer dan wanneer Simson op zijn sterkst is. Ze hebben Simson gebonden; ze hebben Jezus ook gebonden. Niet alleen omdat mensen Hem verraden hebben; daar zat ook het recht van God achter. Maar toch ook omdat wij mensen geen Verlosser wensen. In Simsons tijd niet; toen de Heere Jezus kwam niet; en nu ook niet. We hebben liever rust. We kunnen zo gewend raken aan de heerschappij van de zonde. Wist u niet dat de Filistijnen over ons heersen? Bent u er al aan ontdekt: dat het ons ongeloof en onze eigen gerechtigheid is, waardoor Jezus gebonden werd!

Simson laat zich binden. Dat is op zich een wonder. Hij kon die drieduizend Judeërs makkelijk verslaan, maar hij doet het niet. Christus laat Zich ook binden. Twaalf legioenen engelen zouden Hem terzijde staan. Ze zijn beide eenzaam Gods weg gegaan. Van Simsons gewilligheid kunnen we versteld staan, maar in Jezus' gewilligheid klinkt het Evangelie. Belijdt u het mee: Hij werd gebonden, opdat Hij ons zou ontbinden!

A.J. Kunz, Groot-Ammers

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen