VOORWERPELIJKE EN ONDERWERPELIJKE HEILIGMAKING

Voorwerpelijke = de volmaakte gehoorzaamheid van Christus aan de Wet Gods; de onze door toerekening en aanneming, gevende een recht ten eeuwigen leven; Ik zie geen zonden in Mijn Jacob en geen overtreding in Mijn Israël, en in Openb. v. Joh.: In hun mond is geen bedrog gevonden. Is alleen ons deel als wij door het geloof met Christus vereenigd zijn, en den zal de Geest van Christus ons vanzelf brengen tot beoefening van de ONDERWERPELIJKE, welke bestaat in een haten en vlieden van de zonden, en lust en liefde om niet alleen naar sommige, doch naar ALLE geboden Gods te leven. Dan is de Voorwerpelijke heiligmaking tot troost bij alle gebrek in ons en de onderwerpelijke is nuttig in de volgende opzichten:

1e. Zij dient om God te verheerlijken en wel den Vader in Zijn verkiezende liefde, de verlossende liefde des Zoons en den Heiligen Geest in zijn heiligende kracht.

2e. Zij dient om ons te verzekeren van de oprechtheid des geloofs, want zonder de werken is het geloof dood.

3e. Zij dient om onze naasten te stichten en voor Christus te gewinnen, of bij volharding in de zonden.hen te veroordeelen in hun geweten.

Antinomianen verwerpen de onderwerpenlijke heiligmaking. Zij worden genoemd Wetbestrijders, wij verdeelen hen in Antinomianen in de leer, en die, in de practijk.

Antinomianen in de leer zijn zij, die door Gods Geest vernieuwd & geheiligd zijn, dus die de zonden in grond en wezen verfoeien en toch door eenzijdige begrippen teveel met de echte antinomianen meeheulen. Doorgaans loopt het uit op een dor leven, losse wandel en donker sterfbed. Als zij genade hebben, zullen zij evenwel ingaan.

Antinomianen in de practijk zijn menschen die spreken over de vrijheid die in Christus Jezus is, maar waarmede zij niet anders bedoelen dan vrije vroomheid. Hij heeft wel een schijn van godzaligheid, maar leeft in verborgen zonden, althans hij ziet de zonde niet zooals zij waarlijk is, n.l. "Godonteerend" Hij mag probeeren dit te maskeeren en veel laten om in de achting der menschen niet te dalen, maar in het verborgene is zijn zonde hem een lust en geen last. Hoe of hij dit echter ook bedekt, vroeg of laat openbaart hij zich, door de zonde te vergoedelijken als zwakheid te achten, de oude mensch laat zich z.g.n. niet bekeeren. Hij spreekt over de tweemensch, alsof hij niet in een en dezelfde persoon verantwoordelijk blijft. Hij gaat soms zoover om te laten uitkomen: "Laat de oude mensch zich maar doodzondigen, opdat de nieuwe mensch leve door Christus. En dat lijkt nu wel gewichtig , maar is geheel onbijbelsch.

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen