HET HUIS VAN ORANJE

Over de oorsprong van ons Oranjehuis verkeert men in het onzekere. De oudst bekende afstammeling is graaf Dudo van Laurenberg, die woonde in het graafschap Nassau, wat gelegen is bij Koblenz, in het gebied, waar thans de Lahn stroomt. Deze graaf leefde omstreeks 1100 en zijn opvolger veranderde in 1159 de naam Laurenberg in Nassau. In 1404 steeg het geslacht zeer in aanzien door het huwelijk van Graaf Engelbrecht I van Nassau met een rijke Nederlandse dame Johanna van Polanen, die rijke bezittingen had in Holland, Brabant, Zeeland, Henegouwen en Limburg. Na de dood van Graaf Engelbrecht I kwamen de Duitse bezittingen aan Johan V, en de Hollandse bezittingen aan Engelbreoht II, maar doordat de laatstgenoemde graaf kinderloos stierf, kwamen in 1504 ook de Nederlandse bezittingen weer aan de Duitse tak.

In 1515 huwde Graaf Hendrik III van Nassau met jonkvrouwe Claude v. Chalons, wier broer prins was van het vorstendom Oranje, wat gelegen was in de Provence in Zuid-Frankrijk. Doordat ook deze prins kinderloos stierf kwamen de bezittingen aan de zoon van Graaf Hendrik III, die Rene van Chalone heette. Reeds op 26-jarige leeftijd sneuvelde deze vorst, doch op het slagveld heeft hij al zijn bezittingen vermaakt aan de toen 11-jaar oud zijnde Willem. Deze Willem nu is de grondlegger van onze Oranje-dynastie. Het zal U nu duidelijk zijn, waarom ons Koninklijk Huis, het Huis van Oranje-Nassau genoemd wordt.

Willem van Oranje was een zoon van Willem de Rijke en Juliana van Stolberg. Hij was de oudste van 11 kinderen, die uit dit huwelijk geboren werden. Willem de Rijke van Nassau was in 1530 tot de Lutherse godsdienst overgegaan. Zijn vrouw Juliana van Stolberg was een vrome Christin, die haar kinderen met tedere liefde in de leer, die naar de Godzaligheid is, opvoedde. Het gezin stond ver in de omtrek bekend als een eenvoudig, vroom gezin, waarbij een hechte onderlinge band bestond.

Uit Willem van Oranje's jeugd is weinig bekend. Een schitterende toekomst scheen hem te wachten. Er rezen evenwel bezwaren. De machtige Keizer van Duitsland, Karel V, die ook Heer der Nederlanden was, moest het testament goedkeuren. Ondanks verzet hiertegen, bekrachtigde Karel V het testament, mits Willem naar het hof te Brussel kwam, om daar in de Roomse godsdienst opgevoed te worden.

Ge begrijpt de teleurstelling op de Dillenburg (gelegen in het graafsohap Nassau) waar het gezin woonde, dat met zo'n sterke overtuiging de "vrije leer" was toegedaan. Wat werd er door een Godvrezende moeder gebeden en geworsteld oan de genadetroon.

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen