UIT GENADE

Dat is het zalig goed waar al Gods gunstgenoten deel aan krijgen. Eeuwige souvereine genade zal het zijn waardoor zij het hemelse Sion eens zullen mogen betreden.

Wij willen thans van onze gewone gang bij het schrijven ener meditatie eens afwijken en het woord, in enkele vervolgstukken geven aan Jacobus Trigland, de machtige strijder voor de leer van vrije genade tegenover de Remonstranten. Wij slaan daartoe op het Tweede deel zijner Werken. uitgave 1639, pag.638. Wij lezen daar:

Om te tonen, dat die lastering der Remonstranten ten enemale ongegrond is, heb ik in mijn boek aangewezen. dat God niet alle mensen simpelijk belast in Zijnen Zoon te geloven of beveelt te geloven dat Jezus Christus voor hen gestorven is. Maar dat Hij die belofte van Zijne genade geen anderen doet voorhouden dan hen, die door de prediking der Wet overtuigd zijnde van hunne zonden, daardoor zijn verootmoedigd en verslagen in hunne harten. Ziet mijn boek op Jes. 66:1,2. pag.165-172.

Daarom moet de mens eerst door de Wet overtuigd worden van zijne zonde en bedorvenheid en daardoor vernederd worden voor God, eer men hem mag bevelen in Christus te geloven, of hem voorhouden de genadige vereniging met God in Christus Jezus. Maar als dat aan de mens is te weeggebracht, dat hij door de Wet is overtuigd en verslagen, dan mag en moet men hem roepen en nodigen tot Christus, en bevelen in Christus te geloven.

Niet met een geveinsde, onredelijke en wrede roeping, maar met een waarachtige oprechte, in Gods waarheid, genade en gerechtigheld wel gefundeerde, en liefelijke barmhartige roeping, die uit de gezegende en waarachtige mond onzes enige, getrouwe en volkomene Zaligmakers Jezus Christus gegaan is, Matth. 11:28. Komt allen tot Mij, die vermoeid en beladen zijt, en Ik zal U ruste geven. Hier moest zich de Remonstrant regelrecht tegen aankanten. Dit moest hij bewijzen onschriftmatig te wezen, en met de Heilige Schrift wederleggen, als hij mijn gronden wil omstoten. Maar dit is hem onmogelijk. Ja zo onmogelijk als het is de Schriftuur zelf te wederleggen. Daarom ontwijkt hij dit, en neemt wat anders. dat hij zichzelf voorstelt te bestrijden, waarop hem dunkt. dat hij met zijn redelijk verstand wat spitsvondig kan zijn. Hij zegt dan op pag.30, 31: Dat te zeggen, dat God de mensen eerst roept tot boete en erkentenis hunner zonden, tot berouw en leedwezen over hunne zonden, eer Hij wil, dat ze geloven, is niet anders dan een gezochte uitvlucht, en een doekje voor het bloeden. En geeft daarvan deze reden: Want die boete, dat berouw, die bekering is (bij Trigland, St.) zowel een vrucht van de vereniging, als het geloof zelf.

Wel Remonstrant, is niet de boete, het berouw, te weten het berouw, dat naar God is, hetwelk werkt onberouwelijke bekering tot zaligheid (waarvan de heilige apostel Paulua spreekt, 2 Cor.7.10) en de ware bekering tot God, een vrucht van Gods genade aan de mens? David bidt immers, Ps.51.12. Schep mij een rein hart, o God! en geef mij een nieuwe geest. Daar wordt gebeden in Jer.31:8: Bekeer Gij mij, o, Heere! zo zal ik bekeerd zijn; en in Klaagl.: Breng ons, Heere! weder tot U. Het is de Heere (zo Hij zelf getuigt, Ezech.36:26): Die een nieuw hart en een nieuwe geest in ons geeft. Die het stenen hart uit ons wegneemt en ons een vlesen hart geeft.

Wordt vervolgd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen