DE GEEST UIT DE HOOGTE

Straks zullen we op de Pinksterdag weer gedenken hoe de Heilige Geest, tien dagen na Jezus' hemelvaart, te Jeruzalem is uitgestort geworden.

Reeds eeuwen tevoren was dit heilrijk feit aangekondigd geworden.

En zo wijst ook Jesaia hier de komst des Geestes als de grote Plaatsvervanger van de Heere JEZUS hier op aarde aan. Reeds in het begin van dit hoofdstuk sprak hij van de Nieuw-Testamentische tijd met en na de verschijning van de Heere Jezus in het vlees. Vervolgens geschiedde er een oordeelsaankondiging voor de geruste vrouwen te Sion, beeld van het goddeloze Oud-Israel in onderscheiding van het overblijfsel naar de verkiezing.

Doch nu, met ons vers hier, vervolgt hij de beschrijving van de tijd onder de nieuwe dag, die met en na Christus komst zou aanbreken. De Geest zou uitgegoten worden uit de hoogte. Dat ziet vanzelfsprekend op de gaven van de Heilige Geest. Want de Persoon des Geestes is daar niet vatbaar voor.

Uit de hoogte, uit de hemel alzo, zou Hij uitgegeten worden, zoals Petrus op de Pinksterdag er van gewaagt, dat de in heerlijkheid verhoogde Middelaar de belofte van de Heilige Geest ontvangen hebbende van de Vader, uitgestort heeft wat de verzamelde feestgangers zagen en hoorden. Hand. 2.33.

Zo zou de Heilige Geest dan naar het profetisch woord bij Jesaia uit de hemel komen met Zijn zalige werkingen en gaven als de Geest van Christus tot heil en zaligheid van Gods volk. En wat kostelijke gave des Vaders en des Zoons was toch met Zijn overvloedige genadegaven voor Gods overblijfsel.

Verder zou Hij over hen uitgestort worden, en dat wil immers zeggen, onder hen, in het midden van het Joodse volk komen. En zij zouden het zien en horen, doch voor het merendeel zonder Zijn dierbare gaven voor zich te ontvangen.

Hij zou ook voor hen, dat is hen ten goede, uitgestort worden. En zo immers ziet het op dat volk onder de Joden, waarvan de profeet zegt: Ik zal Mijzelven doen overblijven een arm en ellendig volk, die zullen betrouwen op de naam des Heeren. En zo ook op geheel de Nieuw-Testamentische kerk, de toegebrachten uit de Heidenwereld ingesloten. En wat is dat een zalig goed, voor wie het te beurt mag vallen. De Heilige Geest toch met Zijn zaligmakende gaven te mogen ontvangen is het kenteken bij uitnemendheid van het kindschap Gods. Immers, zo zegt Johannes: Hieraan kennen wij, dat Hij in ons blijft, namelijk uit de Geest, Die Hij ons gegeven heeft.

En zo is Hij niet alleen onder en voor, maar ook in hen. De gave des Geestes hier toch is een geestelijke, inwendige gave, die in de harten van Gods volk afdaalt. Zie het in de discipelen op de Pinksterdag. Zij werden vervuld met de Heilige Geest, zalig vol met Hem.

Mocht hier eens een nawerking van zijn in de komende Pinksterdagen. God mocht Zich in Christus eens verheerlijken in de geestelijke levendmaking van arme zondaarszielen. Hij mocht Zijn volk eens willen gedenken en hen bekleden met Zijn heil, de Geest mocht nog eens uitgegoten worden, ook onder ons als die duurverworven Geest van Christus.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen