UITSPRAKEN OVER GODS BELOFTEN

Koelman in De Wekker der Leeraren, over het preken van velen zijner dagen. Hij zegt daar: Hier komt bij, dat daar zij korte predikatiën doen, zij nog lang en breed verklaringen maken, en dat dikwijls van teksten, die zeer klaar zijn, immers met weinig woorden konden opgeklaard worden; en dewijl hun verklaringen zo ver gezocht en breed vallen, zo is 't dat ze tot de toepassing, welke de ziel van de predikatie is, weinig zeggen; zij spreken breed voor 't verstand, tot verlichting, 't welk dikwijls eer wordt een verduistering, maar weinig tot verwakkering en bewerking van de wil en genegenheden. En als zij dan nog toepassen, 't welk niet anders dan uitnemend schadelijk en verderfelijk kan zijn, zo maken zij hun toepassing zo algemeen, dat alle natuurlijke mensen die wel kunnen verdragen; ja als zij Christus en de genade prediken, zo prediken zij die zo ruim, zonder tekenen of bepalingen, dat de honden het brood der kinderen licht wegnemen en die handen der onbekeerden in hun zonden gesterkt worden; daar de vromen vreesachtig zijn, om zich met zulke algemene onbepaalde troost te verkwikken; zij prediken zo de vertroostingen en beloften, en passen ze zo toe, zonder onderscheid en zonder merktekenen tot aanwijzing van degenen welke dezelve door een goddelijk recht en eigendom hebben, eveneens alsof het al wedergeborenen en ware gelovigen waren, die hen hoorden; zij doen niet gelijk goede herders, die de schapen van de bokken scheiden, noch als getrouwe huisverzorgers Gods, die 't Woord Gods recht snijden, en een iegelijk zijn bescheiden deel geven, betonende daarmede als Gods mond te zijn, dewijl zij 't kostelijke van het snode scheiden; maar zij hebben zoveel voorgevende liefde, dat ze al hun toehoorders voor bekeerden houden; daar toch de Heere gezegd heeft: Velen zijn geroepen en weinigen uitverkoren.

En op p. 73 zegt hij: Ontdekt de burgerlijke zondaar; de uiterlijke belijder, de bijna bewogenen om een christen te worden, de tragen, de lauwen, de afkerigen van harte; ontdekt die, zeg ik, aan zichzelve, opdat zij zichzelve kennen mogen; doet hen verstaan, dat Gods beloften aan hun niet zijn voorgesteld, terwijl zij zodanig zijn. Gij moet maken dat hun harten, die nog steeds 't hart van hunne verfoeilijkheden nawandelen, de schrik overdenken: doet het hun blijken, dat zelfs het voorstellen van de kostelijkheden aan anderen beloofd, met zich voert de grootste bedreiging die er te bedenken is, want zij hebben dit geluid voor eenieder, die zodanig is. Wee u, want gij hebt noch deel noch lot in deze zaak; gij hebt Christus nog niet aangenomen, en daarom vervloeken u zelfs de beloften des Evangelies, wilt ge niet afgesneden worden, van 't goede der zelve te hebben, zo omhelst Hem.

Jacobus Hollebekius zegt in zijn Geestelijke Krijgsman, Ed. Donner, op p. 198: Indien de zoete beloften des Evangelies zouden worden toegepast op de roekeloze en ongebonden kinderen der wereld, en vleselijke belijders der heilige waarheid, zo zouden dezelve opgeblazen en vermetel worden, en gestijfd om in hunne zonden voort te gaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen