,, Dood dan uwe leden, die op aarde zijn."

Doodt dan uwe leden die op aarde zijn, namelijk hoererij, onreinheid. Col 3 : %ci.

Als in onzen Catechismus de schoone vrucht wordt uitgemonsterd, die ons van het Kruis van Christus toekomt, wordt ook hierop geroemd, dat Christus door zijne kracht den ouden mensch in ons eerst kruisigt, dan dooddrukt, en daarna begraaft. Een schriklijke executie daarom aan onzen ouden mensch voltrokken, opdat, zooals er bij staat, »de booze lusten des vleesches in ons niet meer regeeren."

Wat zijn die »booze lusten"?

Wat zijn die »booze lusten"? Vooreerst natuurlijk alle ontuchtigheid; alle onreinheid; al datgene waartoe prikkel van wellust verleidt. En dat volstrekt niet eerst bij den volwassen man of opgegroeide vrouw; maar evengoed bij onze kinderen; soms bij kinderen zelfs die nog zeer jong zijn. Men kan, en men moet er niet te veel over spreken, noch ook te breed over schrijven. Er is iets in. deze zonde dat »stom'' maakt en den mond stopt.

zonde dat »stom'' maakt en den mond stopt. Mits men daarom het oog maar open en wakend hebbe. Wakende ook bij zijn kinderen.

Maar toch, er steekt in »die booze lusten" nog veel meer.

nog veel meer. Ga de Tien geboden maar na Elk van die geboden gaat tegen heel een reeks van booze lusten in. Niet alleen de laatste vijf, maar evengoed de eerste vijf. On­

reeks van booze lusten in. Niet alleen de laatste vijf, maar evengoed de eerste vijf. Ongeloof is evengoed een booze lust als hoererij. Afhoereeren van den Heere zijn God, iioemt het daarom de Schrift. En als de heilige apostel ons de booze werken van het vleesch opsomt, toornt hij minstens even sterk tegen haat en nijd en achterklap als tegen wellust, drinklust en onmatigheid.

wellust, drinklust en onmatigheid. Zie dus wel toe, dat ge niet den weg opdoolt, om in kuischheid en matigheid een deugd te zien, die u een vrijbrief leveren zou voor hoovaardij en drift en bitsheid.

voor hoovaardij en drift en bitsheid. Alle zonde heeft maar één wortel. En als er tsvee vrouwen in een stad zijn, de ééne die den vreemden man lokt, en de andere die uiterst deftig en fatsoenlijk is, maar van nijd en trots vergaat, dan zijn die beide vrouwen vergiftigd door eenzelfde gifsmet. Alleen maar het gif werkt bij de eene anders dan bij de andere,

Niet één soort zonde, alle soort zonde tegelijk moet door het geloof bestreden.

moet door het geloof bestreden. Och, uw Catechismus heeft het reeds driehonderd jaar zoo heerlijk door onze kerk uitgeroepen : »Alzoo dat zij niet slechts naar sommige, maar naar al de geboden Gods beginnen te leven."

Als dus de Schrift roept: »Doodt dan uwe leden die op aarde zijn", dan raakt dit een iegelijk mensch. En dan moet niemand denken: »Dat zegt de Schriftjnu voor een dronkaard en een hoereerder, " maar past het u door uw conscientie den prikkel van dit woord in te drijven in u zelven.

Wat uw leden op aarde zijn, vat ge wel.

Wat uw leden op aarde zijn, vat ge wel. Uw leden op aarde staan natuurlijk tegenover »uw leden die in de hemelen zijn." Nu zijn »uw leden" niets dan de onderscheidene deelen van uw persoon, die ge als instrument ontvingt, om mee te arbeiden. Het eerst denkt ge daarbij aan uw hand, uw oog, uw oor, uw voet, en wat leden er meer aan uw lichaam zijn, om waar te nemen, u te bewegen en te handelen. Maar evengoed zijn ook uw hart, uw hersenen, uw bloed deelen en leden van uw lichaam. En bovendien beschikt uw persoon dan nog over de leden van uw inwendigen mensch en de vermogens van uw geest.

Dit al te zaam zijn dus de leden, waarover ge op aarde beschikt. Ze zijn als het ware uw arsenaal en tuighuis. Saam vormen ze uw krachten die u ten dienste staan op aarde.

krachten die u ten dienste staan op aarde. Maar bovendien heeft een Christenmensch nu nog een heel ander arsenaal en een heel andere schatkamer, die niet op aarde, maar in de hemelen is. Een schatkamer, waar hij niet bij kan met hand of voet, en waar oor noch oog macht over heeft, maar die hij ontsluit door het geloof, en waar hij uit grijpt door het gebed.

Die schatkamer ligt in Christus Jezus. Die schat is onuitputtelijk. En als eens de glorie voor Gods kinderen ingaat, zal blijken dat al zijn kleinood en al zijn sieraad uit die hemelsche Schatkamer gekomen is.

Dit nu plaatst u als tusschen twee vuren.

Dit nu plaatst u als tusschen twee vuren. Van den éénen kant roept en wenkt die hemelsche Schatkamer: Neem uit mij. Maar ook van den anderen kant lokt en wenkt die aardsche schatkamer: Gebruik de kracht die ik u bied.

ik u bied. En al naar gelang ge nu van den morgen tot den avond gewoon zijt uit de Schatkamer boven, of uit de schatkamer op aarde, uw instrumenten en uw ingrediënten te nemen, leeft ge als bekeerd of als een onbekeerd mensch.

ge als bekeerd of als een onbekeerd mensch. Wie toch gewoon is zijn instrumenten en ingrediënten uit zijn hemelsche Schatkamer te nemen, die is van den morgen tot den avond werkzaam door zijn geloof en zijn gebeden. En daarentegen wie gewoon is, zich uit zijn aardsche schatkamer te voorzien, die is werkzaam met zijn eigen vermogens, hetzij dan van zijn lichaam of van zijn ziel.

En waren nu die instrumenten en ingrediënten in de aardsche schatkamer maar stom en lijdelijk, zoo ware dit niets, want dan zou zelfs de minste ritseling van geloof er u wel van aftrekken. Maar.zoo is het helaas, niet. Die instrumenten en ingrediënten in de aardsche schatkamer zijn levend. Ze fonkelen u met glinstering toe in het oog. Ze prikkelen door verrukkenden toon uw oor. Ze maken dat uw hand jeukt. Dat uw verbeelding u allerlei begeèrlijks voortoovert. Kortom, er gaat een magische macht van uit, niet ongelijk aan de wondere aantrekking, waarmee de verraderlijke spiegel der zee in haar golven u soms verlokt, om u in haar diepte neer te werpen.

En hierin ligt dus juist het gevaar. Die »leden op aarde" leven. En, doordien ze leven, verlokken en verleiden ze u. Was het wel, dan zouden ze niets dan lijdelijke instrumenten vooru zijn, waarvan ge u bediendet en die u dienden. Maar zoo is het niet. Uw bloed, uw verbeelding, uw hand, uw oog, uw oor, alles leeft, zoekt uw aandacht te trekken, prikkelt u, en wil het nu zóó omkeeren, dat gij uw leden dienen zult, in plaats van uw leden u.

Daarom nu zegt de heilige apostel: Gij, die kinderen Gods zijt, DOODT die leden toch.

die kinderen Gods zijt, DOODT die leden toch. Hij zegt niet: Vernietigt ze. Dit immers kan niet. Want uw oog, uw oor, uw hart, uw bloed, uw hoofd, uw verbeelding hebt ge noodig4 Ge kunt er niet buiten.

kunt er niet buiten. Niet dat ge ze hebt is kwaad; en evenmin is het kwaad dat ge al deze instrumenten bezigt. Integendeel dat is uw Christenplicht. Dat moet ge doen. Met uw hand arbeiden. Snel zijn om met uw voet te gaan. Bezieling aan gezond en warm bloed te ontleenen. Met uw hoofd diep en krachtig denken. Met uw verbeelding inleven in de mysteriën uws Gods.

beelding inleven in de mysteriën uws Gods. Maar dit xakg niet, dat ze leven. Ze moeten dood zijn. Alleen zóó zijn ze instrumenten-Instrumenten die gij gebruikt. Die u tot dienst bereid zijn. En die niet een instrument maken van u, om hen te dienen.

van u, om hen te dienen. Een stoommachine die vanzelf aldoor loopt en werkt, is onbruikbaar en vernielt. En eerst als de stoommachine stipt onder uw controle staat, zoodat zij zich geen oogenblik bewegen kan, dan ah gij wilt en naar gij wilt, doet ze waarlijk dienst. Anders vernielt zij u.

waarlijk dienst. Anders vernielt zij u. En zoo nu ook moeten al uw leden stipt en streng onder uw controle staan. Ze moeten geen lev^en uit zichzelf hebben. Zich niet bewegen buiten u om. Zich niet roeren tegen u in. Niet spreken als gij wilt dat ze zwijgen zullen. Kortom, ze moeten werken als gij ze gebruiken wilt, en werkeloos zijn, als gij ze buiten dienst stelt.

buiten dienst stelt. En in dien goeden, gezonden zin nu wil de Schrift, dat gij, als kind van God, over al uw leden heerschenen uw leden op aarde gebruiken zult, en om dat mogelijk te maken eischt de apostel, dat ze als dood, werkingloos en bewegingloos onder uw controle en heerschappij zullen staan.

happij zullen staan. Ge moet als de ruiter op zijn paard zijn.

Ge moet als de ruiter op zijn paard zijn. Een goed rijpaard beweegt zich niet en roert zich niet, dan voor zoover zijn berijder die beweging wil en beveelt. En als een paard onder den ruiter een eigen wil, een eigen beweging kan hebben, loopt het met zijn berijder weg en bezorgt hem een ongeluk.

weg en bezorgt hem een ongeluk. En toch, dat is helaas, het beeld van den zondaar.

zondaar. Hij is zijn lichaam, zijn hart, zijn hoofd, zijn bloed, zijn verbeelding niet meester. Het loopt alles met hem weg, en brengt hem waar hij niet wezen wil.

niet wezen wil. Tot eindelijk deze zondaar zich bekeert tot den Herder zijner ziele.

n Herder zijner ziele. En dan ja, komt er kracht van boven.

En dan ja, komt er kracht van boven. En de leden worden gedood. Niet het één voor, het ander na. Maar in beginsel alle gelijk.

lijk. En dan werken ze nog wel, en bewegen ze zich nog wel, maar nooit eer en nooit anders dan Gods kind zelf dit wil.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen