Het gebeurde te Nicuwerkeik

Het gebeurde te Nicuwerkeik is in zooverre voor onze kerkeraden leerrijk, als het geschikt is, om het rechte besef te verlevendigen van de verhouding, waarin een Gereformeerde kerkeraad tot zijn leeraren staat.

Die varhouding toch is niet die van een accoord tusschen dezen kerkeraad en zijn leeraar, als ging hun wederzijdsche betrekking derden niet aan; maar wordt beheerscht door het kerkverband, waarin zij beiden met andere kerken staan.

Dit is niet het geval met de ouderlingen en diakenen, omdat deze ambten eenuitsluitend plaatselijk karakter hebben. Een ouderiing van Amsterdam is, als hij in Buiksloot komt, geen ouderling maar een particulier geloovige. En een diaken van Rotterdam zou zelfs in Charlois niet mogen collecteeren.

Een dienaar des Woords daarentegen, die te Nieuwerkerk beroepen en in den dienst gesteld is, mag met consent van beider kerkeraden, ook te Amsterdam en te Rotterdam het Woord en de Sacramenten bedienen.

Uit dien hoofde nu is de regeling van de positie der Dienaren nooit door eenige Gereformeerde kerkordening aan den kerkeraad alleen overgelaten.

Een Dienaar des Woords kan noch scheiden noch komen dan met approbatie van andere kerken, in classis vereenigd.

Een Dienaar des Woords mag een kerk, die hij dient, niet verlaten, en de kerkeraad mag hem niet verlaten, zonder het advies en oordeel der classis.

En wordt een Dienaar des Woords onbekwaam of krank, dan is zijn kerkeraad toch verplicht, hem óf tot aan zijn dood toe, óf totdat hij van de kerk scheidt, te onderhouden.

Dit alles geldt niet van de Br. ouderlingen en Diakenen, maar wel van de Dienaren des Woords. Nietals waren deze iets meer, iets hooger, of iets beter dan ouderhngen en diakenen, maar alleen omdat hun Dienst niet uitsluitend plaatselijk is, maar een algemeen karakter voor de gezamenlijke kerken bezit. Waar dus ook tegenover staat, dat iemand ouderling of diaken wordt, zonder dat de classis hem examineert en approbeert, maar dat niemand zonder zulk een examen en zulk een approbatie van de classis, in den Dienst des Woords kan komen.

Rechten staan hier dus tegsaovtt plichten. Er is geen wilkeur noch voorrang in het spel. Al het verschil is gelegen in het heel ander belang dat de gezamenlijke kerken hebben bij de zuiverheid van den Dienst des Woords en der Sacramenten.

Daarop en daarop alleen komt het aai). Reden waarom een predikant van Amersfoort dan ook te Rotterdam wel het Woord en de Sacramenten mag bedienen, maar b.v. niet den kerkeraad zou mogen presideeren.

Uit dien hoofde nu is het noodzakelijk en verplichtend, dat elke kerkeraad voor alle dingen die de positie van den Dienaar des Woords raken, het advies en het oordeel der classis inwinne.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen