Verscheidene maanden geleden

Men schrijft aan de N. Rott. Cour. uit Barradeel dit:

Verscheidene maanden geleden bood de kerkeraad der christelijke gereformeerde gemeente te Tzummarum, in onze burgerlijke gemeente, aan nu wijlen den Koning een adres aan, waarbij, ter voldoening aan art. i der wèt van 10 Sept. 1853 {Staatsblad no. 102), als bepaUngen betreffende de inrichting en het bestuur dier kerk werden ingezonden gedrukte exemplaren van de Dordtsche Kerkenorde, zoomede van eene Belijdenis des geloojs en van een Catechismus, Door den minister van justitie is hierop thans, ingevolge hem indertijd door den Koning verstrekte machtiging eene beschikking genomen. Daarbij is overwogen, eensdeels, dat de ingezonden «Belijdenis des geloofs" en «Catechismus" niet inhouden bepalingen betreffende de inrichting en het bestuur der kerk, als bedoeld bij gemeld wetsartikel, en daarvan derhalve geen mededeeling aan de regeering wórdt vereischt, anderdeels: i. dat meergemelde kerk, blijkens het schrijven van haren kerkeraad, zich beschouwt als eene op zich zelf staande gemeente; 2. dat de ingezonden Dordtsche kerkenorde voorschriften bevat voor eene kerk, uit meerdere gemeenten bestaande. Op grond van een en ander is aan den kerkeraad te kennen gegeven: i; dat van voormelde «Belijdenis des geloofs" en «Catechismus" om bovengenoemde reden geen mededeeling aan de regeering wordt vereischt; 2. dat voormelde ^Dordtsche kerkenorde" op den mede hierboven vermelden grond niet kan worden aangenomen als „bepalingen betreffende inrichting en bestuur der Christelijk gereformeerde kerk te Tzummarum."

Deze beslissing van den Minister van Justitie is van gewicht; ook al is ze ten deele stellig onjuist.

Oxijuist is zijn beweren, dat de Dordtsche kerkenordening „voorschriften bevat voor een kerk uit meerdere gemeenten bestaande". Dit toch is niet zoo. De officieele, authentieke tekst bewijst, dat ze niet voorschriften voor een kerk, maar voor meerdere kerken bevat, die confederatief verbonden zijn.

Maar ze is van gewicht deze beslissing, omdat er uit volgt, dat de Regeering, zoo de Christelijke Gereformeerde kerk, eenvoudig met schrapping van heel het reglement van 1869, de „Dordtsche kerkenordening" als reglement inzond, deze zou aanvaarden. Maar van nog meer gewicht schijnt ons deze beslissing, omdat ze o. i. de doodsklok*Iuidt over de wet van 1853.

Immers het standpunt der Regeering, dat het haar onverschillig is, wat een kerk belijdt, toont dat het collegiale kerkrecht in de wet van 1813 op de brutaalste wijze heefc gezegevierd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen