De zorge voor onze zieken begint

­ De zorge voor onze zieken begint Comfessioneel te worden.

Hierop aangedrongen hebben we niet. ZoolaDg het kon en ging, lachte het ons veeleer toe, allen Christelijken arbeid op het terrein der liefde, een meer gemeenschappelijk karakter te laten dragen.

Maar de Synodalen willen niet.

In het Diaconessenhuis te Utrecht heeft Ds. Merens den strijd aangebonden.

Ds. Merens den strijd aangebonden. Die schooae, gezegende stichting moest Synodaal worden; en de heer Van Beeck Calkoen moest weg, omdat hij doleerde; en straks gaan ook tal van pleegzusters er uit, omdat ze evenals de heer Van Beeck Calkoen, met de Doleantie meegaan.

De teerling is dus geworpen.

We mogen niet langer stilzitten.

Tweeërlei moet derhalve gebeuren.

Er moet hoe eer hoe beter gezorgd voor de oprichting en inrichting van een Gereformeerd ziekenhuis, en er moet gezorgd voor de opleiding van Gereformeerde ziekenverplegers en verpleegsters.

Een grootsche, maar ook een schoone en bezielende taak, die slechts genoemd hoeft, om duizenden harten te doen opengaan en de beurs te ontsluiten.

Een ware uitkomst is het hietbij, dat welhaast alle Gereformeerden hiertoe kunnen saamwerken, en dat mannen als Prof. Lindeboom, Ds. De Gaay Fortman, de heer Hovy en zoovele anderen, Hiertoe de handen kunnen ineenslaan.

Ja, niets zou schooner zijn, daa indien de vereeniging van alle Gereformeerden in Nederland, die uiterlijk tegen de helft van het volgende jaar mag te gemoet gezien, bezegeld kon worden door het in het leven roepen met vereende krachten van zoo schoone stichting.

De Roomschen hebben reeds lang hun ziekenhuizen. Ook de Joden hebben hun ziekenhuis. De Synodalen krijgen nu hun Diaconessensticbting. Waarom zouden dan de Gereformeerden achterblijven.'

Geheel een veld van uitnemenden arbeid opent zich hier, en Veldwijk toont hoe uitnemend zich het Gereformeerde leven voor het in het leven roepen en in stand houden van zulk een stichting leent.

Men aarzele dus niet, maar sla onmiddellijk de hand aan den ploeg.

Eén ziekenhuis is vooreerst voldoende. Vooral zoo dit min of meer in verband staat met het optreden van ziekenverplegers en ziekenverpleegsters in alle steden en dorpen, onder de leiding der Diaconieën.

Immers dit is nu uitgemaakt, dat ons optreden ook in deze kerkelijk moet wezen.

Niet meer de telkens teleurgestelde poging van het mengelmoes. Het zuiver Gereformeerde karakter mag thans niet verloochend worden. Niet om anderen uit te sluiten, want al wat lijdt, heeft aanspraak op het mededoogen der barmhartigheid.

Maar wie tol ons komt, moet vooraf duidelijk weten: Het huis waar ge intrekt of de verpleger die tot u komt, is niet iets tusschen heidens, niet vleesch noch visch, maar beslist Gereformeerd van belijdenis en wandel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen