Uit de Pers.

In de Zidd MoUandsche Kerkbode lezen wij;

Vtreenigd.

De beteekenis van de vereeniging der gereformeerde kerken in Nederland begint allengs door ailen, die tot die kerken behooren, steeds beter gevat te worden. En lioe meer die beteekenis wordt verstaan, lioe meer de gereformeerden zic'i in de lot stand gekomen eenheid verblijden.

Wat die vereeniging is, dat hebben alle gereformeerden steeds gewild en gezodit, al wisten ze niet, lioe ze tot de vervulling van dien wensch zouden komen.

Ieder toch, die in de gereformeerde belijdenis staat, wenscht immer, dat allen in die belijdenis staan nvDc'i.ei.-. • - Elk, di«, uiCt '^tt^re ger^fo! u'ieof de uclij-"* ders in kerkelijke gemeenschap leeft onder de gere formeerde kerkenorde, is van overtuiging, dat alk gereformeerde belijders in zoodanige kerkelijke gemeenscliap en onder de gereformeerde kerkregeering zullen leven. En evenzoo zien alle gereformeerde kerken, die naar de gereformeerde kerkenorde in gereformeerd keirkverband leven, er naar uit, dat elke kerk, die met haar dezelfde belijdenis en dezelfde kerkenorde volgt, ook tot hetzelfde kerkverband met haar zal behooren.

Hoe bedroeven zich de gereformeerde kerken, wanneer eene kerk, die met haar in belijdenis en kerken orde overeenstemt, zich aan het ksAveriatid onttrekt. Zij rekenen dat tereciit eene zonde te zijn tegen de kerken Christi bedreven, eene zonde tegen het lichaam des Heeren en daarmee tegen den Heere zelven. De belijdenis toch eischi de eenheid van kerkverband van alie gereformeerde kerken.

En de gereformeerde kerkenorde eischi evenzeer de eenheid van kerkverband van alle gereformeeide kerken. Wie die eenheid niet wil, verloochent daarin de gereformeerde belijdenis, en verloochent daarin de gereformeerde kerkregeering.

Een gereformeerde heeft hierin geen wil, geen keus. Zijn beginsel dwingt hem tot de eenheid. Hij moet voor zich en voor anderen ten ernstigste op die eenheid staan, zoo liet bij hem met de gereformeerde belijdenis, met de gereformeerde kerkregeering, met gereformeerde kerk meenens is. Hier is geen nagel tusschen te krijgen.

Of wij zijn niet gereformeerd, maar sectarisch; — óf wij willen de eenheid van allen, die in de gereformeerde belijdenis en kerkregeering vereenigd zijn. Het gaat niet aan te zeggen: «ik ben goed gere formeerd, maar ik heb in die vereeniging, in belijde nis, kerkenorde en kerkverband toch geen zin." Wie er zóó voor staat leeft bij zijn nin en niet bij zijn belijdenis. Hij wil een kerk naar zijn ain en niet naar zijn belijdenis. Hij zoekt een kerkelijke gemeenschap en een kerkverband naar zijn zin en niet naar zijn belijdenis. Vandaag is zün zin zus en morgen is zijn zin zóó. Wie mét Iiem vereenigd wil zijn, moet zich met zijn zin vereenigen; naar zijn zin zich schikken ; en met zijn zin op en neer gaan. Hij gaat heden als hij zin heef: mee; en trekt zich morgen als hij zin krijgt terug; en overmorgen, als 't hem in den zin komen wil, verscheurt hij de kerk; totdat hij weer zin heeft om te vereenigen. Dat zou een diep zondig kerkelijk leven worden. Een door en door eigenzinnig, willekeurig, grillig, zelfzuchtig vleeschelijk kerkelijk leven. Zoo doet een ingebeeld behaagziek nufje; geen man, geen gereformeerde, geen Christen.

De Christen, de gereformeerde leeft niet bij zijn zin maar bij Gods wil, bij Gods geopenbaarden wil. Hij eischt op kerkelijk gebied dan ojk, wat de eisch des Woords en mitsdien der belijdenis is: eenheid in belijden, in kerkenorde, en derhalve ook eenheid van kerkverband.

Die eenlieid is van Godswege verplichtend. Er is niets, dat vrijheid geeft, om die eenheid te weigeren.

Er is niets, dat vrijheid geeft, om die eenheid te verstoren. .

Weiger alle leeraars, die niet bekwaam zijn om te leeren, - goedl Ontsla ouderlingen en diakenen, die den toets niet kunnen doorstaan, - best! Sta er op, dat elk leeraar en elke kerk independentistische of laba distische, of welke willekeurige eigenwijsheid en pause lijkheid en eigendommelijkheid en ijdelheid ook, gevangen zullen geven; en in gereformeerde paden onder en naar de gereformeerde belijdenis en kerkenorde in den éénen kerkeraad en in het ééiie kerkverband zullen leven; en alle Woord in klank en schrift, waarmee ze de gereformeerde kerk beschadigen of ondermijnen, zullen nalaten en afleggen; - uitstekend! Eisch, dat de kerk niet een speelballelje zij van dezen of dien maar kerk, die zich tegenover alle eigendunkelijkheid in den Naam des Heeren gelden laat, als de gemeente Gods, de pilaar en vastigheid der waarheid; een muur tegen alle sectarissen, tegen allen, die voor hun lief hebberij hun eigen vischvijvertje willen hebben, hun eigen troontje willen oprichten, hun eigen tempeltje willen bouwen; eisch, dat de kerk zich tegen die allen geiden laat en eik in conscientie en handeling zijn plaatsje leert houden, als zijnde niet het lichaam maar slechts een lid dat aan het lichaam onderworpen is; eisch, dat de kerk alle gedachte, dat Ds A of baas B of vrouw C de kerk is, neerwerpe, - die eisch is recht in eeii gereformtCf ie kerk; in een kerk\ Maar juist, zoo ge die ei? chen stelt, zoo het u daarmee ernst is, onderwerp uzelven dan allereerst aan den eisch van de éénheid der kerken, waar ze in belijdenis en kerkregeering in dezelfde en gelijke rechten staan. Hier is het »shibboietli", waaraan zij, die waarlijk de gereformeerde kerk voorstaan, te kennen zijn De anderen zeggen altijd «Schibbolet"; - dat is: zij komen met »ik". Ik vind, en'«fc wil, en ik vraag, en ik gevoel en ik vrees, en ik heb gezegd, en ik zal. Het begint en het eindigt met ik en mi/n en loi; en ons. Hier wordt de waarlijk godvruchtige gerefor meerde adem gemis De Christen, de gereformeerde leeft niet bij zijn zin maar bij Gods wil, bij Gods geopenbaarden wil. Hij eischt op kerkelijk gebied dan ojk, wat de eisch des Woords en mitsdien der belijdenis is: eenheid in belijden, in kerkenorde, en derhalve ook eenheid van kerkverband

Het karakter van de echte gereformeerde belijdenis. van de zuivere waarheid, ja van het Christendom is, dat het ik er in gekruisigd is. Iemand moge nog zoo hoog opgeven van gereformeerd en van geestelijke kennis en ervaring, — zoo hij het nog altijd over zichzclven heeft, is het ik niet gekruisigd, en is hij in zijn zieitleven nog niet gereformeerd. Hij mint Jeru-M.'tri: nog jiii: i boven" zijn recliteriiaud, ca is-iOt hei nuchtere, alle »ikken" geringachtende, maar daarom zoo waarlijk godvruclitige en godverheerlijkende gere-Jormeerde kerkelijke leven niet bekwaam. In flfe< kerkelijk leven komt God tot zijn eere, en het lichaam van Christus tot zijn recht, — maar alle vleesch is daar gras, en alle heerlijkheid van een mensch een grasbloem, afgevallan en verdord. Alleen in het lichaam van Christus vindt elk zijn waarde door het lichaarh. Allo naam wordt daar neergeworpen; slechts één naam vervult heel den tempel. Wie is zelfs Paulus, en wie is Apollos anders dan dienaars door welke gij, o kerke Christi hebt gelooid. Alles is uwe; doch ^" zijt van Christus I Gij als gemeente, als kerk!

Dit waarlijk Christelijke, kerkelijke, • gereformeerde werpt alles wat zich ook in de gereformeerden tegen de eenheid der gereformeerde kerken verheffen wou, neer. Geen gereformeerde kan eenige wettige vrijheid vinden, om tegen de eenheid der gereformeerde kerken op de belijdenis en onder de kerkenorde zijn tong te verroeren. Het eenige wat liem daartoe bewegen kan, is »ik." De eenheid met kerken die naar de gereformeerde belijdenis en kerkenorde willen geregeerd en geoordeeld worden, mag geen gereformeerde weigeren. Slechts wie zelf niet waarlijk onder die belijdenis en die kerkregeering bukken wil, kan tegen deze eenheid in verzet komen. Maar daarmee verlaat hij dan ook de kerkelijke gereformeerde f aden, de om, zij het dan ook met gereformeerden naam, in een eigen schismatiek prieeltje zijn genoegen te zoeken. Vereenigd!

Vereenigd in belijdenis en kerkelijk leven, — dat was aller gereformeerden wensch.

En de vervulling van dien wensch is verkregen. Alle gereformeerde kerken, die door de goede hand Gods sinds '34 en '86 uit het doolhof van het Hervormd kerkgenootschap werden uitgeleid en aanvankelijk door het bijkomstige reglement van %g gescheiden bleven, zijn, nu dat reglement wegviel en alleen belijdenis en kerkenorde bleven, in den wettigen weg en naar den eisch van belijdenis en kerkenorde tot vereeniging gekomen.

Alle onderscheid tusschen die kerken viel nu weg; die kerken zijn nu één. Geen A of B onderscheidt ze meer. Slechts waar twee of meer kerkeraden zijn, worden voor den korten tijd, die nog voor de regelmatige ineensmelting noodig is, die kerkeraden door een verschillenden letter aangeduid. Maar volstrekt niet om daarmee een verschil aan te geven. Wie nog spreekt of schrijft van afgescheidenen, of doleerenden, van Christelijk Gereformeerd, of Nederduitsch Gereformeerd, die doet onrecht. De kerken zijn één. En ze besloten, die eenheid uit te drukken door zichzelven en elkander te noemen: Geen verschil mag meer gemaakt worden.

Gereformeerde kerken.

De leeraars behooren nu door het kerkverband tot de Gereformeerde kerken; tot de ééne zoowel als tot de andere.

De theologische school te Kampen is nu de school der gereformeerde kerken; van de ééne zoowel als van de andere.

De zendingsarbeid is thans die van de gereformeerde kerken, van de ééne zoowel als van de andere. De candidaten in de godgeleerdheid van de Vrije Universiteit, die classicaal examen deden, zijn thans candidaten der gereformeerde kerken; van de ééne zoowel als van de andere.

De vacatuurbeurten moeten thans vervuld door de leeraars der gereformeerde kerken, en de dassen zullen wèi doen in het aanwijzen der leeraars hierop te letten, opdat èn de leeraars èn de kerken de eenheid mogen gevoelen en oefenen. Het moet ernst zijn met die eenheid.

Zoo zal ook bij benoemingen in de classicale vergaderingen en synoden alle pogen om een dienaar des Woords of ouderling uit dezen of dien vroegeren kring van kerken boven een uit den anderen vroegeren kring te verkiezen moeten onderdrukt worden.

In alles moet de eenheid uitkomen. Alle verschil moet wegvallen. Slechts naar geschiktheid en bekwaamheid of ervaring worde, overeenkomstig de kerkenorde, voor zooveel noodig gevraagd. En overigens zal gelijkheid moeten onderhouden worden en de toerbeurt gelden.

De hulp voor ondersteuning van studenten voor emeriti predikanten, voor predikants weduwen en weezen gaat voortaan van allen samen uit.

O worde de rijkdom, die in het wegvallen van »mijn" en »dijn, " van »gij" en »wij, " van »hen" en »ons" geschonken werd. genoten.

Dit is het heerlijke van Christus' kruis, waarin met den apostel de gemeente des Heeren roemt, dat Hij deze twee tot één gemaakt heeft.

Worde daarin dan ook onze roem gevonden. En zij het een roemen niet in onszelf, maar in den Heere.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen