Recht der leden.

Hier en daar duikt tot onze blijdschap weer de vraag op, of aan de leden der kerk niet meerder invloed op de keuze van leeraars, ouderlingen en diakenen in het ambt moet worden toegekend.

Dit is daaruit te verklaren, dat lang niet alle kerkeraden op dit stuk prijselijke regelingen hebben getrofifen.

Het desbetreffend artikel laat speelruimte, en opent de mogelijkheid, om óf den kerkeraad zich bijna door coöptatie te laten aanvullen, óf ook om de keuze voor den kerkeraad bijna geheel aan de gemeente te laten.

Hier te Amsterdam b. v., in onze talrijkste Gereformeerde kerk, is de invloed van de leden der kerk reeds zeer ruim toegemeten. Het kan nog ruimer. Maar althans hier is de toeleg doorzichtig, om de leden der kerk niet terug te zetten.

Er zijn echter ook Gereformeerde kerken hier te lande, waar de kerkeraad al zeer sober en schriel met den invloed der leden is omgesprongen, en schier alles in eigen hand hield.

Dit nu geeft klacht. Het prikkelt tot protest. Het doet uitzien naar zuiverder toestanden.

En dit verheugt ons.

Men vergete toch niet, dat het hier niet maar kerkeraadsleden geldt, maar het roepen tot het ambt. Niet de keuze van leden voor een bestuur, maar het zelfstandig, hoofd voor hoofd, roepen tot de bediening. En ook geldt het onze belijdenis, dat de potestas ecclesiae, d. i. de kerkelijke machtsbevoegdheid, door Christus onzen Koning niet in den kerkeraad, maar in de gemeente is gelegd.

Dit is zelfs een hoofdi'vok. van het Gereformeerde kerkrecht.

De regeling die voor deze zaak in de Dordsche Kerkenordening vervat is, put dan ook de volle diepe gedachte van ons kerkrecht op dit punt geenszins uit.

Waren onze kerken in de i6de eeuw geheel vrij geweest en hadden ze het beginsel ten volle kunnen toepassen, het desbetreffend artikel zou anders geluid hebben.

En de historie der kerken toont dan ook, hoe in tal van kerken, zoo vóór als na 1619, de aanwijzing van den persoon voor het ambt zelf rechtstreeks van de leden der kerk, in vergadering opgeroepen, is uitgegaan.

We steunen daarom van harte de pogingen, die ook nu weer, hier en ginds, worden aangewend, om den invloed van de leden der kerk meer tot zijn recht te laten komen.

Oligarchie is in de Gereformeerde kerk contrabande.

Mits maar, en dit worde onverbiddelijk vastgehouden, niet de verkiezingsdenkbeelden uit de pohtiek op kerkelijk gebied gekopieerd worden, en men maar wel versta, dat het hier is en blijven moet aanwijzing van de personen voor het ambt en niet verkiezing van de leden van een Bestuur.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen