Medische Zending.

Amsterdam, 18 December 1896.

Onder Medische Zending verstaan we, dat er een kundig geneesheer naar ludië gaat, die tevens vol vuur en ijver voor de zaak zijns Heeren is, en die in zijn geneeskunde het goede middel vindt, om aanraking, zelfs zeer intieme aanraking met den Javaan, den Sumatraan en den Soembanees te krijgen, en van die aanraking gebruik maakt om met hem te spreken over de dingen des Koningrijks, hem naar Christus te lokken, en hem, vindt hij gehoor, aan de kerk of aan door de kerk gezonden Dienaren over te geven.

Geen vermenging dus.

Niet een zelfde man die twee dingen te gelijk wil doen, én arts én predikant zijn, en veel minder nog een soort hybridisch wezen, half arts en half predikant.

Want wel is het op zich zelf denkbaar, dat een predikant in ludië ook eenig verstand van de geneeskunde hebbe, en vooral dat hij, naar de hoeomopathische therapeutiek dezen en genen helpe; maar zoo iemand is geen arts.

Om arts te zijn moet men tegenwoordig zoo duchtig en deugdelijk studeeren, dat er minstens zes jaren mee heengaan.

In theologie en medicijnen beide zóó door te studeeren, dat men in beide studiën volleerd zij en doctoreeren kunne, is, een enkel wondergenie nu daargelaten, onmogelijk geworden, sinds én de studie in de theologie én ook in de medicijnen 7, 00 duchtig is uitgebreid.

Een gewoon, kundig man, kan tegenwoordig maar één van tweeen zijn, óf een kundig theoloog, óf een kundig arts.

En nu kan wel die theoloog er ook wat geneeskunde bij doen, op de wijs waarop een huisvader voor de kranke leden van zijn gezin zorgt, maar dan is hij géén arts. En zoo ook kan een kundig arts er wel wat aan Schriftonderzoek bij doen, op de wijze waarop een geloovig huisvader zijn kinderen leert en voorgaat in het gebed, , maar dit maakt hem nog geen theoloog.

En overmits nu de Zending altoos het beste moet hebben, en er alzoo geen missionair predikant moet uitgaan, of hij moet een door en door kundig theoloog zijn, en er geen missionair arts moet uitgaan, of hij moet een door en door kundig arts zijn, zoo volgt hieruit, dat beiden niet in één persoon te vereenigen is, en dat elk gezondene van tweeën één moet zijn, óf arts óf theoloog.

Dat Christus en zijn apostelen beide saam deden, én prediken én kranken genezen, bewijst hiertegen niets.

Immers noch de Christus zelf, noch zijn apostelen predikten of genazen als vrucht van studie, maar krachtens de inwerking van Goddelijk licht en van Goddelijke kracht.

Johannes en Petrus hebben nooit in de theologie gestudeerd, en eveneens nooit gestudeerd in de medicijnen.

Beide gaven van prediken en genezen bezaten én Petrus én Johannes op bovennatuurlijke wijze, door rechtstreeksche inwerking van den Heiligen Geest.

En in zulk een geval bestaat alzoo het beletsel, om twee dingen te gelijk te doen, niet.

Stond er ook nu een man op, die op gelijke wijze wonderen kon doen, zonder studie, zoo zou hij in gelijk geval verkeeren.

Maar thans nu én voor de theologie én voor de medicijnen, omvangrijke studie, en daaraan voorafgaande duchtige gymnasiale voorbereiding vereischt wordt, kan één mensch niet beide tegelijk en goed doen, eu moet dus gescheiden blijven, wat saam niet meer gaat.

Toch neemt dit niet weg, dat we aan zulk een gebruik maken voor de Zending van den geneeskundigen dienst door een kundig arts ongemeen veel hechten.

Reeds Voetius w ees er voor twee eeuwen op, hoe dit vaak de beste methode was.

Het ontsluit huis en hart; het lokt wie anders van verre blijft staan; en het brengt de Heidenen en Mahomedaneu althans onder zekeren invloed van eerbied voor de macht van een Christelijk leven, waar zulk een geneeskunde uit voortkomt.

En dit is juist gezien.

Immers alleen in de Christen wereld is de geneeskunde allengs gerijpt tot die volle ontwikkeling, waarmee men thans in staat is ook de niet-Christelijke landen te zegenen.

Zulk een arts de dessa's ingaande, genezende wie krank is, en onderwijl tevens van den grooteuMedicijnmeester sprekende, is een getuige van den Christus, die wonderen kan werken.

Beschikt hij bovendien over een Hospitaal, waarin hij de kranken v/ekea lang bij zich heeft; heeft een missionair predikant in zulk een hospitaal vrijen toegang; wordt er in zulk een hospitaal gebeden en gelezen en vertroost; dan is het niet te zeggen, wat werking er niet van kan uitgaan. Mits er dan ook een Dienaar des Woords ter plaatse zij, en de kerk er tot openbaring kome, en de vrucht der Medische Zending op geestelijk gebied door de kerk kunne worden geplukt.

Reeds nu zijn bij de 400 zulke artsen uit Europa en Amerika naar de landen der donkerheid uitgegaan.

Zegene de Koning der kerk aller arbeid, en moge eerlang ook naar onze Indien minstens een tiental mannen worden uitgezonden, om. Dr. Scheurer achterna, door zulk een medischen dienst de zaak van Gods Koninkrijk te bevorderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen