Recensie.

Bij den uitgever Fischer zag een rede van Ds. Hoekstra van Schiedam het licht.

Deze rede werd gehouden ter aanbeveling van de Vrije Universiteit.

Ze draagt ten titel: Hei licht schijnende in de duisternis, en draagt geheel dat schoone karakter van klaarheid en helderheid en doorzichtigheid, dat voegt bij zulk een tekstkeuze.

Reeds de practische exegese is zoo schoon. Slechts één voorbeeld.

Gij wordt ziek. Dat is de openbaring van de kiem des doods, die ge met u omdraagt. Daar hebt ge de duisternis. Maar, het heeft God behaagd door zijn algemeene goedertierenheid de menschen middelen te laten vinden, kruiden enz, , waarin Hij een genezende kracht heeft ge­ legd. Dat is het licht, dat in de duisternis schijnt. De dokter geeft u die middelen. De Heere zegent ze. De dood wordt in uw lichaam voor een tijd teruggedrongen. Uw levenskracht wordt onderhouden en gesterkt. Gij geneest. Zie daar het woord: sen het Jicht schijnt in de duisternis." Het is alles door het eeuwige Woord.

-Een tweede voorbeeld. Als God eens had toegelaten en nog toeliet, dat de zonde van het menschenhart zich openbaarde en uitgroeide zooals ze is, dan zou de aarde een hel zijn. Dan zou de een den ander op allerlei wijze vermoorden. Maar dat heeft God niet toegelaten, omdat Hij het menschelijk geslacht in stand houden wil; omdat Hij zijne uitverkorenen vergaderen wil; omdat Hij zijn Koninkrijk op deze aarde door Christus wil laten komen. Daarom beteugelt God de zonde in de harten der menschen, ook der ongeloovige menschen. God geeft, dat er nog voor den dag komt menschelijkheid, meêdoogendheid, hulpvaardigheid, edelmoedigheid, opoffering enz. Dat is niet, dat de mensch niet zoo slecht door de zonde geworden is. Neen, als het aan den mensch hing, zou de zonde geheel uitspatten, en zou niets van die deugden der samenleving gezien worden. Maar het is het licht, dat in de duisternis schijnt: het is door het eeuwige Woord.

Ook de toepassing is in haar kortheid treffend.

Hoor maar:

En neem eens een rechtsgeleerde. Waar blijft de vastigheid van het recht, als het niet uit God afgeleid wordt; als alle rechtsbesef, dat er nog is onder de menschen, en alle eerbied voor dat recht, niet wordt aangezien als een schijnsel van het licht van het eeuwige Woord in de duisternis; en als er niet, om het recht te vinden en vast te stellen, teruggegaan wordt tot Gods geopenbaarde wet ? Waar blijft de klem van het overheidsgezag, als de lampe van Gods Woord wordt weggenomen ?

En de natuurkundige, die ongeloovig is. Gij vraagt hem: vanwaar die schoone orde, die fijne bewerktuiging? Hij moet zeggen: ik v, 'eét het niet. Of: vanwaar ook, in' sommige opzichten, die verwoesting en wanorde in de natuur? Hij weet het niet, dat dat door de zonde is. Of: waarheen zal dat alles nu leiden? Hij moet wederom de schouders ophalen. Hij kan de natuur wel bewonderen. Het licht schijnt wel in de duisternis. Maar voor het eeuwige Woord, dat alle dingen draagt, heeft hij geen oog. De duisternis heeft hetzelve niet begrepen.

En behoeven wij nog iets te zeggen van de Godgeleerde studie? Wat moet er van worden als de vastigheden van de Goddelijke Schriftuur verlaten worden, en daardoor dan ook zelfs geen besef meer gevonden wordt, dat de onbekende God, in wien we toch leven, ons bewegen en zijn, ons alleen door den eeniggeboren Zoon, het vleesch geworden Woord, wordt verklaard ?

Zeer bevelen v/e dan ook de lezing en de verspreiding van dit keurige woord aan.

Het is als - alles van Hoekstra's hand, gezond in de leer, klaar in de voorstelling, afgewerkt in den vorm.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen