Droeve plicht.

Ds, Sillevis Smitt had een droeven plicht te vervullen, toen hij de vorige maand in de kerk van Monster, den eersten Rustdag na het overlijden van Ds. G. Kramer moest optreden.

Hij vervulde dien door het houden van twee predikatiën over Ps. 103:15—18 en over I Petr. 4:18, en gaf thans, op veler aanzoek, beide predikatiën bij J. H. Dunk, te Rotterdam, uit.

Leze men deze beide predikatiën.

Ze zijn zoo ernstig, zoo warm, zoo aangrijpend, zoo schoon in den vorm.

En wat er ons bovenal in aantrok, niet de mensch, ook niet des menschen ongeval staat er in op den voorgrond. Over den geHefden leeraar, wiens lijk nog boven aarde stond, zoogoed als niets. Alleen God de Heere werd in het midden der gemeente in zijn majesteit en in zijn ontferming verheerlijkt. En de stem van den ernst, die van dit plotseling sterven uitging, drong in de gemeente door, niet om het gevoel te prikkelen, maar om uit te drijven tot het denken aan eigen dood, en met dien ingang in de eeuwigheid in het gezicht, te roepen tot eerste bekeering, te roepen ook tot wederbekeering van wie reeds bekeerd was, maar sinds den gloed des levens weer iu zich liet verdooven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen