Buitenland.

Engeland,

De strijd van Episcopal»», en Nonconformisten over de school.

De Congregationalisten zijn meer dan eens, door de Episcopalen beschuldigd, dat zij rae« en meer naderen tot de Unitariërs dat is tot dezulken die de leer van de Drieëenheid loochenen. Deze werpen de gedachte, dat zij zouden neigen tot hen die de hoofdwaarheid van de Christelijke kerk veriverpenv verre van zich, doch wanneer men weet hoe & t down-grade movemeiit, gelijk de begaafde Spurgeon het toenemend ongeloof in de Baptistische en de Congregationalistische kerken genoemd heeft, velen heeft me= degesleept, zal men er zich niet over verwoa^ deren, dat men de opmerking maakt dat weldra de gelederen der Unitariërs zullen versterkt worden door de velen die modern Thought volgeii; Dat het dien weg opgaat, blijkt uit den schoolstrijd die in deze dagen in Engeland getoerd wordt.

In de Engelsche openbare scholen wordt de Bijbel gelezen en uitgelegd. De Episcopalen verlangen dat daarbij zal worden gevoegd het onderwijs in de Apostolische geloofsbelijdenis, of wanneer dit niet gegeven wordt dat dan d< ® bedienaren van den Godsdienst gelegenheid gC' geven worde de kinderen die tot zijn gemeent» behooren te onderwijzen in de leer hunner kerk.

Al de niet-Episcopalen of Nonconformistea, weerstaan dit streven der Episcopalen met haad. en tand en drijven allen op de spits Om gedaan, te krijgen, dat de schoolbesturen niet in de handen der Episcopalen komen, In Birmingham, is eene circulaire verzonden - — onderteekend door 17 CongregationaHstische, 16 Baptistische, 13 Wesleyaansche, 14 Methoditische, 3 Presby. teriaansche, 3 Unitarische en 3 andere predikers, waaronder de Joodsche Rabbijn, — waarin dekiezers van het schoolbestuur bezworen wordeu om toch de Episcopalen te wederstaan. Het heet in dit stuk dat in een stad, die beroemd is geworden door hare groote Nonconformistea die daarin arbeidden, het niet aangaat, dat men wederkeert tot een middeneeuwschheid, hetwelk eene beleediging is voor de beste traditiën van haar openbaar leven.

Men bemerkt het dat het aan groote woordea niet ontbreekt, In den naam der Protestantschevrijheid, die gebouwd werd op de getrouwheid en het lange lijden der vaderen, worden de kiezers gesommeerd om eene partij te wederstaan, die geen eerbied heeft voor de Engelsche historieen voor de eerste beginselen van het geloof der Nonconformisten, Eigenaardig is het dat een stuk waarin zulke uitdrukkingen voorkomen, mede geteekend werd door drie Unitarische predikanten en, . . , door den joodschen Rabbijn! Ge«a wonder dat de Congregationalisten verdacht worden van Unitarische neigingen. Hoe weinig sympathie we ook voor de Engelsche Episcopalen gevoelen van wege hun drijven in de Roomsche richting, toch zouden we, in Engeland wonende, in deze aan hunne zijde staan. Het Bijbelsch onderwijs kan toch niet zonder eenige uitlegging gegeven worden, en dat men daarom scholen verlangt, waarop Bijbelsch onderwijs gegeven wordt in den geest van de belijdenis der kerk waartoe de ouders behooren, kunnen wij niet euvel duiden.

Wel verwondert het ons dat noch door Episco-palen noch door Nonconformisten het denkbeeld van de vrije school gekoesterd wordt. De gedachte dat de staat alleen scholen heeft te stichten waar de ouders in gebreke bleven, schijnt in Engeland geen voorstanders te hebben.

Wij zijn er echter van overtuigd dat Tele-Engelsche Nonconformisten daarom zoo bang zijn voor een schaduw van leenstellig onderwijs in de school en omdat zij eigenlijk neutrale of godsdienstlooze scholen verlangen en omdat zij van de hoofdwaarheden van het Christendom zoozeer afweken, dat zij bevreesd geworden zijn voor de invloeden der hoogkerkelijken, die ijveren voor een Bijbelsch onderwijs dat de belijdenis hunner kerk ten grondslag heeft.

Frankrijk. Beweging van Roomsche priesters, die hun kerk hebben verlaten.

Reeds bestaat er sedert eenige jaren in Frankrijk eene vereeniging tot ondersteuning vaa Roomsche priesters, die hun ambt wenschen neer te leggen, omdat zij zich niet meer in de Roomsche kerk tehuis gevoelen. Deze vereeniging wordt ook in Nederland door ethischen en modernen gesteund. Het schijnt dat in den laatsten tijd de gevallen dat Roomsche ambtsdragers hun ambt gaan nederieggen of in tegenspraak kwamen met de leer hunner kerk, zich hebben vermenigvuldigd. Althans er is een nieuw blaadje in het leven geroepen om denzulken, die de Roomsche kerk hebben verlaten of zich in haar midden niet tehuis gevoelen tot een orgaan te zijn. Dit blaadje draagt den titel van: „Le Chretien francais. Bulletin de la Réforme évangélique dans le catholicismen".

De redactie geeft te kennen dat zij bestaat uit geestelijken, waarvan sommigen de Roomsche kerk reeds den rug toekeerden, terwijl anderen er nog in bleven. Maar allen willen zij een godsdienstige hervorming, een verjongd Katholicisme.

Het pausdom wordt in het eerste nummer van dit blaadje eene eerbiedwaardige instelling genoemd, wanneer het breken wil met een verleden vol dwaling en vol leerstukken van eigen vinding, maar te veroordeelen als het blijft vastgeroest in den hoogmoed zijner anti-christelijke privilegiën.

De eenheid der Roomsche kerk wordt een kwaad genoemd als zij wordt gevestigd op de bouwvallen van de liefde en van de gemeenschap in Christus.

Opmerkelijk is het dat deze heeren het uitroepen; dat het thans de tijd niet is voor geloofsbelijdenissen. Toch kunnen zij niet zonder geloofsbelijdenis en verwijzen daarom, wanneer men vraagt wat zij gelooven, _ naar een verklaring van den pastoor van Plomion. Deze pastoor werd van de Roomsche kerk afgesneden, omdat hij in een voordracht opgewekt had tot een verbond 'met de protestanten, ter bevordering van het rijk van Christus.

Voorts meldt de redactie dat zij niet roept: „Wordt katholiek, of wordt protestant. Want de hoofdvraag is of men Christen is".

Men bemerkt hieruit leeds van welken geest deze gewezen priesters zijn. Zij beweren twintig in getal te zijn, die namelijk de kerk van Rome hebben vaarwel gezegd, terwijl beweerd wordt dat nog meerderen meenen in den schoot der kerk voorshands mogen blijven, omdat zij denken dat eene hervorming van de kerk in de kerk zal plaats hebben.

De redacteur van het Bulletin dat om de twee maanden verschijnen zal, is de gewezen abt Bourrier, vroeger vicaris van de parochie St. Martin te Marseille, Deze heer schreef een brief aan zijn bisschop vol holle phrases om hem te kennen te geven dat hij met Rome brak. Hij is daarop predikant te Sevres, M«adon en Bellevue geworden.

Ook de heer Victor Charbonnel, een gewezen abt, behoort onder de medewerkers. Deze heeft moeilijkheden met zijne kerkelijke overheid gekregen, omdat hij een vurig voorstander was van een herhaling van het parlement der godsdiensten, op de tentoonstelling te Chicago ge houden, op de in 1900 te verwachten wereldtentoonstelling te Parijs. Het verwondert ons niet dat Victor Charbonnel door de Roomschgezinden met wantrouwen werd aangezien, wijl hij door te ijveren voor een herhaling van de komedie in Chicago, feitelijk te kennen gaf dat hij zijne kerk op één lijn stelde met de afgoderijen van het heidendom.

De Fransche protestanten hadden een man als de heer Bourries niet zoo voetstoots als predikant moeten aannemen. Door zijn schrijven in het Bulletin geeft hij te kennen dat de zaak der kerk eene tamelijk onverschillige is. Als predikant in eene Gereformeerde kerk kan men toch dezulken niet gebruiken, die beweren, dat men evengoed Roomsch kan blijven als da men de Roomsche kerk kan verlaten om to de protestanten te gaan behooren.

De beweging die door de twintig gewezen Roomsche priesters op touw gezet werd, schijnt ons van geringe beteekenis. De geestelijke achtergrond ontbreekt. Men vindt het wat te erg in de Roomsche kerk, men is door den tijdgeest aangegrepen en nu wil men zijn geschut richten tegen Rome, dat ten deele tegen den geest des tijds front maakt. Was men tot de overtuiging gekomen dat het Evangelie van Gods vrije genade in Christus door Rome onkenbaar is gemaakt, dat de zielen in verkeerde richting worden geleid, dat boven alles in de Roomsche kerk God niet tot zijn eer komt, v/e zouden ons verblijden.

Maar nu is dit niet het geval. Het optreden van de gewezen Karmelieten-pater Hyacinthe Loyson beloofde indertijd veel meer. Doch hoe wegsleepend Frankrijks eerste redenaar eene katholieke hervorming bepleitte, men kon aan zijn schrijven en spreken, (wij hadden het voorrecht hem te hooren) bemerken, dat in zijne belijdenis het rechte besef van zonde en ongerechtigheid werd gemist, en daarom heeft het ons niet verwonderd dat de man die een redenaars talent ontwikkelde gelijk weinigen, geheel fiasco heeft gemaakt, zoodat hij er eindelijk toe gekomen is om eene verbroedering met Mahomedanen voor te staan!

De beweging die hij op touw zette is op niets uitgeloopen.

In den boezem van het protestantisme is het treurig gesteld, zoodat het ons niet verbaasd dat balsturig geworden Roomsche priesters zich daarbij zoeken aan te sluiten. Waar vindt men de mannen die het belijden, dat alleen van terugkeer tot de Gereformeerde belijdenis en kerkenordening heil te verwachten is? En zoo er enkelen gevonden worden, die dit erkennen, waar zijn de mannen die eene actie in die richting weten op touw te zetten en door te voeren?

Ook in zoogenaamde evangelische of orthodoxe kringen won het denkbeeld veld van eene verzoening met de liberalen, om aldus de eenheid van de Gereformeerde kerk voor het oog der wereld te handhaven en den indruk te geven dat men tot één gi-oot Gereformeerd huisgezin behoort.

De Fransche protestanten weten tegen de naderende verkiezingen geen andere leus op te heffen, dan voor zedelijkheid. Men wil slechts /iilke candidaten kiezen, die tegen verspreiding van schandelijke lectuur zijn, die de ontucht op den publieken weg zoeken te weren en die tegen dierengevechten zijn. Maar van een program van beginselen op Gods Woord gegrond hoort men niets.

WiNCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen