Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Engeland. Actie der Church Association. Een proces over het bezit van kerkelijke goederen.

De „Church Association", eene vereeniging die zich ten doel stelt om Roomschen praktijken uit de Anglicaansche kerk tegen te gaan, heeft besloten een fonds te vergaderen van ƒ 24.000. Om dit geld bijeen te krijgen is een oproeping gedrukt, waarin betoogd wordt dat de zeer ernstige toestand waarin de Engelsche staatskerk verkeert de aandacht van alle leden tot zich moet trekken.

Het bestuur van de „Church Association" acht het onvermijdelijk dat de vrienden der kerk zich herhaaldelijk op de rechtbanken zullen beroepen. De afgoderij der Ritualisten, en hun verachten van de wet der kerk, de onverschillige houding van den bisschop van Londen,

en de weigering om recht te doen, hebben schandalen in het leven geroepen, voor welke de Ritualisten en niet zij die tegen hunne wederrechtelijke handelingen protesteeren verantwoordelijk zijn. Het bestuur kan niet aannemen dat de zaak van den heer Kensit die zoo stout tegen het invoeren van Roomsche cere­ moniën ijverde, nadat de rechtbank ten eersten instantie tegen hem heeft beslist, den doofpot zou ingaan. Het bestuur heeft reeds de hulp ingeroepen van de rechtbank om te verkrijgen dat de tabernakel tot bewaring van de hostie in een kerk te Londen zal worden verwijderd.

De vereeniging zal een gerechtelijke vervolging doen instellen wanneer dergelijke gevallen zich voordoen en daarom vraagt zij de noodige middelen van alle ware vrienden der Engelsche kerk.

Het is te denken dat de geschillen, die thans de Episcopaalsche kerk beroeren ten slotte door den rechter, en eindelijk door het Parlement zullen worden beslist.

Of dit ten slotte de mannen in het gelijk zal stellen, die de kreet aanheffen no popery 1 Het is moeilijk te voorspellen. Het Engelsche Parlement heeft al eens in een dergelijke zaak beslist. Het gold toen de quaestie of Presbyteriaansche gemeenten die van lieverlede Unitariêel geworden waren, d. w. z. die den leer der Heihge Drieëenheid verwierpen, in het bezit konden blijven van de goederen die aan de Presbyteriaansche kerk waren vermaakt. Eene zekere Lady Hewley had aan de Presbyteriaansche gemeente een kapitaal geschonken tot stichting en instandhouding van liefdadige instellingen. De Presbyteriaansche kerk die deze kapitalen in bezit had, was Unitarisch geworden. De rechter die uitspraak moest doen over de quaestie of de Unitarische gemeente in het bezit van Lady Hewley's kapitaal mocht blijven Sir Lancelot Stad well wist wel, dat Lady Hewley zich zou omkeeren in haar graf wanneer zij wist, dat hare goederen gebruikt werden tot ondersteuning en verbreiding van het ongeloof.

Hij besliste daarom dat de nagelaten goederen alleen konden worden aangewend in overeenstemming met de gevoelens der erflaatster.

Het groote publiek juichte deze uitspraak toe. Doch de partij die in het bezit was van de schenking beriep zich op het Engelsche parlement. De Unitarische gemeente toonde aan, dat hunne puriteinsche voorvaders hun geleerd hadden, alleen de autoriteit der Heilige Schrift te erkennen. Het is trouwens een feit dat de Puriteinen der 17de eeuw het gezag van geloofsbelijdenissen en formulieren verwierpen, al waren zij in de leer Calvinistisch. Na drie of vier geslachten kwam het uit, dat de gemeenten al heetten zij Presbyteriaansch, in den regel Unitarisch geworden waren. De Unitariërs beweerden dat zij de les, waarin zij door de Puriteinsche vaderen onderwezen waren, gevolgd waren.

Zij hadden de Schrift laten spreken en waren tot de Unitarische leer gekomen. Door getrouw te zijn aan het beginsel der vaderen, waardoor zij de Schrift alleen lieten spreken, waren zij gekomen tot het Unitarisme; zij konden het niet helpen dat zij tengevolge van hunne getrouwheid aan het beginsel der vadeïren, van dezen waren gaan verschillen.

Het parlement bevestigde de Unitarische gemeente in haar bezit en vernietigde het vonnis van de Bench waarvan Lancelot Stadwell president was.

Wij vreezen dat de anti-Ritualisten duizenden zullen kunnen betalen aan proceskosten en aan honoraria voor advocaten, zonder dat het recht triumfeert. Het collegiale kerkrecht heeft ook in Engeland den boventoon. Ook daarom moeten zij in Engeland die vreezen voor een contrareformatie, den vijand in de eerste plaats met geestelijke wapenen die Gods woord aangeeft, bestrijden.

— Een rectificatie.

Wij hebben een fout te herstellen.

Er is door ons medegedeeld dat de zoon van C. H. Spurgeon, dit jaar benoemd is tot voorzitter van de Baptistische Unie. Een onzer geachte lezers heeft er ons opmerkzaam op gemaakt dat wij ons hierin hebben vergist, omdat niet de zoon van den beroemden overleden prediker Spurgeon, maar diens broeder tot voorzitter van genoemde Unie werd gekozen.

Deze broeder van den bekenden Spurgeon heeft den strijd tegen de down grade movement niet medegestreden. Hij liet zijn broeder getuigen tegen het ongeloof dat in de vrije kerken en niet het minst in de Baptistische kerken ingedrongen was, maar stond hem niet ter zijde.

Ten slotte verbrak Spurgeon de band die liem aan de Baptistische Unie verbond, omdat hij gevoelde dat het niet aanging in kerkelijk verband te leven met kerken die de hoofdwaarheden van waarop de Christelijke kerk gebouwd is, loochenen.

Nu zou het natuurlijk zeer treurig zijn indien de zoon van den man die den moed had om den strijd tegen het ongeloof aan te binden, en die zijns vaders plaats heeft ingenomen als voorganger der Baptistische kerk te Londen, het werk van zijn vader ging verloochenen.

Uit den juichtoon die er in Engelsche bladen die de dotvn grade bevorderen, opging, toen een Spurgeon tot president der Baptistische Unie benoemd was, meenden wij te mogen afleiden, dat Spurgeon's zoon en opvolger was aangewezen.

Dit was een vergissing die wij bij dezen, tot onze blijdschap herstellen, hem dankende die er ons opmerkzaam op maakte.

Spanje. De toekomst volken. der Latijnsche

Hetgeen in deze dagen van Spanje gezien wordt, doet vragen wat de toekomst zijn zal van de Latijnsche volken?

Spanje is eenmaal de eerste macht in Europa geweest; het heeft den scepter gezwaaid over Amerika, en het is nu gedaald tot eene natie van den tweeden rang. dfe met de razernij der wanhoop, worstelt voor het bezit van zijn laatste koloniën in de nieuwe wereld! Zijn niet alle Latijnsche volken op hetzelfde afbellende spoor? Duitschland heeft en op militair en op handelsterrein Frankrijk overvleugeld.

Hoe laag is de zedelijke standaard in Italië.

Hoeveel bloed heeft het dempen der jongste oproeren gekost! Frankrijk heeft zich na de nederlaag van 1871 wonderlijk snel hersteld; maar het niet toenemen der bevolking, de uitbreiding der pornographische literatuur, de dingen die bij het proces-Dreyfusz aan den dag kwamen, doen zien, dat het rijk zedelijk aan het zinken is.

Men heeft gevraagd, zou het volk van Garibaldi, dat zoozeer van geestdrift voor de zaak der vrijheid en van de eenheid van Italië gebrand heeft, moeten uitkomen op een zedelijk en financieel bankroet?

Wij vreezen, dat de Latijnsche volken zoozeer achteruitgaan, alleen omdat men geen keuze heeft tusschen Ultramontanisme en Liberalisme. Beide leiden tot onderdrukking van de vrijheid van conscientie. Beiden dringen tot uitwerping van de elementen, die tot reformatie van land en volk kunnen strekken. De dragonades hebben Frankrijk van duizenden harer uitstekendste burgers beroofd, maar er is toch. nog een overblijfsel hoe gering, hoé klein ook, te vinden. Jammer dat ook dit overblijfsel, blijkt onder den invloed te zijn van revolutionaire beginselen

Italië heeft nog zijn Waldenzen, maar wat bezit Spanje ? Een handvol protestanten, nauwelijks meetellend bij de millioenen der bevolking.

Italië heeft nog zijn Bresera's, zijn Dante's, zijn Savonarola's gehad. Spanje heeft zich met blind fanatisme geworpen op het Ultramontanisme, zonder dat er eenig tegenwicht van beteekenis aanwezig is. Het is het vaderland van de inquisitie geworden. Het werd de beul van die afschuwelijke instelling, tot groote schade van Europa en Amerika. Het beginsel van dwang in zake de religie heeft Spanje ongelukkig gemaakt; de brandstapels der ketters leverden een tijdlang een even geliefkoosd schouwspel op als thans de menschonteerende stierengevechten.

Ellendig blijkt de toestand der Spaansche koloniën te zijn, wanbeheer en onderdrukking hebben de Cubanen dikwerf tot wanhoop gedreven. Het kan zijn dat men oorspronkelijk in Spanje gedreven is door de zucht om in de koloniën het Evangelie, gelijk men dit verstond, te verkondigen.

Doch als men dit ideaal gekoesterd heeft, men gaf het ook weder spoedig prijs. Het denkbeeld bijv. dat het goud rijkdom op zichzelve geeft, onafhankelijk van arbeid en industrie, heeft Spanje uit een maatschappelijk oogpunt bedorven. Dit was reeds merkbaar in de dagen van Philips II. Men kan daarvan de Joden niet de schuld geven omdat alle Joden zonder uitzondering uit Spanje werden gebannen tegen het einde der middeneeuwen.

De industrie staat in Spanje nog op lagen trap; evenzeer de landbouw. Hoe weinige Spaansche producten dingen mede op de wereldmarkt, wanneer men den wijn buiten rekening laat?

In Frankrijk zijn er, die er naar verlangen, dat een man als Napeleon opstaan zal, om een eind te maken aan den strijd der partijen, die het daar gevolgd parlementaire stelsel tot eene belaching maken.

Maar in Spanje heeft geen koning meer absolute macht uitgeoefend dan Philips II. Hij deed door zijn leger de wereld beven en toch, de achteruitgang van Spanje openbaarde zich kennelijk sedert het optreden van die monarch waarmee de Eatijnsche volken, de beginselen van Gods Woord blijven verwerpen, de belijders van dat Woord stelselmatig tegenstaande, dan gaat het zout dat voor bederf behoedt, steeds meer ontbreken.

Ons dunkt, de geschiedenis der laatste dagen

bewijst dit zonneklaar.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 24 juli 1898

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 24 juli 1898

De Heraut | 4 Pagina's