Feminisme.

Een interessant geschrift zag bij Reveil te New-York en Chicago, het licht onder den titel: Does Woman represent God?

Een volgend maal hopen we hieruit een en ander meê te deelen. Thans volstaan we met op de hoofdstrekking van dit geschrift de aandacht te vestigen.

De schrijver, die in Perzië vertoeft en het Oostersche leven van nabij gadesloeg, gaat uit van de stelling, dat de volkomen gelijkstelling van man en vrouw er noodzakelijk toe leidt om de vrouwelijke idee op voet van volkomen gelijkheid in onze absolute idee, en alzoo ook in onze voorstelling van het Goddelijk Wezen op te nemen.

Dit hebben dan ook, naar hij oordeelt, alle Oostersche godsdiensten gedaan. Astarte naast Moloch, Venus naast ApoUo, Doerga naast Sivva. l-Cn met name vestigt hij er de aandacht op, hoe het Oostersche pantheïsme ten slotte de vrouwelijke idee van een Urgruud aller dingen ten slotte geheel de religie en geheel de wereldbeschouwing beheerschen laat.

Doch juist te dezen opzichte nu, zoo oordeelt hij, verschilt de Christelijke religie, en in het gemeen de religie, gelijk die in de Heilige Schrift van Oud en Nieuw Verbond geopenbaard is, pertinent van alle heidensche godsdiensten.

In de Heilige Schrift wordt nooit de vrouwelijke idee, maar uitsluiteiid de manlijke idee in de voorstelling van het Goddelijk Wezen opgenomen.

God is Vader, niet Moeder. God zegt tot Israël: Ik ben uw Man. Christus is niet de Dochter maar de Zoon van God. Hij is de Bruidegom, niet de Bruid. Ook de engelen verschijnen nooit in vroimiengedaante. Kortom, bij alle hoogere verheffing, wordt steeds door de Heilige Schrift de vrouwelijke idee onder de manlijke gesubsumeerd.

Hiermede, zoo wijst hij verder aan, stemt dan ook volkomen overeen, al wat de Heilige Schrift over de splitsing van de ééne mettsclielijke idee in de manlijke en vrouwelijke leert; en dat wel niet alleen in het Oua(^j, ^ maar evenzoo in het Nieuwe Tesment, ' zelfs in het Nieuwe Testament nog sterker en scherper dan in het Oude.

Wat hem tot schrijven bewoog, is hetgeen hij in het Oosten als gevolg van het opnemen van de vrouwelijke idee in het absolute, dat is in het Goddelijk ideaal, om zich heen zag.

Gevolgen die in de eerste plaats ten slotte juist op degradatie van de vrouw uitloopen, en gevolgen die in het algemeen neerkomen op chaotische zedelijke verwarring.

Zonder te ontkennen, dat steeds meer moet gestreefd worden naar verruiming van het vrouwelijk leven, en naar beter verzekering harer rechten, protesteert hij deswege tegen de hoofdidee van het Feminisme, in zoover het de idee van man en vrouw identificeeren wil.

Dat is z. i. de grondfout.

En hij roept alle Christenleeraren op, wel toe te zien, dat ze niet door hun zwijgen, een uitwisseling ten deze van de Christelijke voor de heidensche idee in de hand werken, die ten slotte van onberekenbare gevolgen voor het geheel van onze sociale en religieuse verhoudingen zou zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen