Frankrijk.

Volkomen terecht is er in de christelijke pers op gewezen, dat de drieste wijze, waarop het liberale Ministerie in Frankrijk tegen al wat christelijk is woedt, ons tot waarschuwing moet zijn.

Dat deze strijd zich inzonderheid richt tegen de Roomsche Kerk en het Protestantisme met rust laat, mag ons geen oogenblik misleiden. De Protestantsche kerk telt in F'rankrijk nauwelijks mee op politiek gebied en is voor het grootste deel aan het moderne ongeloof overgeleverd. Het stuiten der congregaties, het verbod aan kerkelijke personen om op school onderwijs te geven, het wegnemen van het kruisbeeld uit de gerechtszalen is geen strijd tegen de Roomsche superstitie maar tegen het Christendom zelf. Wat Combes en de liberale partij in heel Frankrijk wil is, dat al wat aan Christus en het Christendom herinnert op het publieke terrein zal gebannen worden. Hel is de oude geest der Fransche revolutie, die zich in al zijn bittere vijandschap tegen God weer openbaart. En juist dit drijven van het Fransche liberalisme kan ons toonen, wat ook ons vaderland zou te wachten staan, wanneer dezelfde beginselen bij ons de overhand verkregen.

Wat men hiertegen aanvoert, dat het liberalisme ten onzent toch een veel gematigder karakter vertoont, houdt om tweeërlei reden geen steek.

Vooreerst toch is het opmerkelijk, dat geen der groote liberale bladen dusver den oed had openlijk te protesteeren tegen etgeen het Ministerie-Combes in Frankrijk estond. Toen in de zaak Dreyfus het recht erd aangerand, vond het J'accuse van Zola eerklank bij heel de liberale partij, maar u de religie naar de hartader gestoken ordt, bewaart men een onverschillig stilwijgen.

En ten tweede is het bekend genoeg, dat eel deze actie in Frankrijk uitgaat van en eleid wordt door de Vrijmetselaarsloge, die n Combes een willig werktuig vindt. Terwijl e invloed der Loge op onze liberale partij el geheimer, maar daarom niet minder eker werkt.

Wat dusver het liberalisme ten onzent in oom hield was niet het eigen beginsel, maar et feit, dat het meerendeel van ons volk og te vast verknocht is aan de Christelijke eligie om een gewelddadig optreden als in rankrijk met lijdzaamheid te dragen.

Maar zoodra door onderlinge verdeeldeid de christelijke actie haar kracht op olitiek gebied inboet en de liberale partij met het socialisme in bond zich meester oelt van den toestand, zal het blijken, dat eze coalitie even vijandig tegenover de eligie op politiek terrein staat, als het liberaal-socialistische ministerie van Combes.

Wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen