Buitenland.

Engeland. Een gewichtige rechterlijke uitspraak.

Het Heerenhuis, het best te vergelijken met onze Eerste Kamer, heeft onlangs, als Hoog gerechtshof, een rechterlijke beslissing genomen, waarvan het gevolg is, dat enkele gemeenten met 24 predikanten, beheerders zijn geworden van goederen en fondsen, tot een gezamenlijke waarde van 120 millioen guldens. Zij krijgen nu 1001 kerken tot hunne beschikking, terwijl een 1100 tal predikanten en hunne gemeenten alle recht op de te voren gebruikte kerken en pastorieën en de kapitalen ontnomen wordt.

In 1843 werd in Schotland de Free Church, de Vrije kerk, gesticht, op grond van een vonnis dat hetzelfde Heerenhiris uitsprak, hetwelk ten gevolge had dat 289 predikanten hun ambt in de Schotsche Staatskerk neerlegden en met vele gemeenteleden een Vrije Schotsche kerk gingen stichten. Deze afscheiding was het gevolg van het feit, dat de rechtbank aan de kerken het recht ontzegde, hetwelk haar in 1839 was gegeven, om leeraars die zij niet begeerden en toch door de heeren, die het coUatierecht had den, werden opgedrongen, te weigeren. Door de uitspraak van het Heerenhuis moesten de kerken eiken leeraar dien de patroons, welke het coUatierecht uitoefenden, beriepen, ontvangen; en terecht heeft men zich daartegen verzet.

Maar te voren had zich de Vereenigde Presbyteriaansche kerk afgescheiden. In 1900 vereenigden zich de Vrije Schotsche Kerk en Vereenigde Presbyteriaansche Kerk onder den naam van „de Vereenigde Vrije Kerk van Schotland". Alle leden en predikanten der Presbyteriaansche Kerk waren het met de vereeniging eens, doch bij de Vrije Schotsche Kerk bleek een kleine minderheid te zijn, die zich daarbij niet kon neerleggen. Met 643 tegen 27 stemmen besloot de General Assembly der Vrije Schotsche Kerk zich met de Presbyterianen te vereenigen; maar de minderheid beweerde daarbij, dat zij nu de voortzetting waren van de Vrije Schotsche Kerk en dat hun nu ook de goederen en fondsen dier Kerk toekwamen.

Het kwam tot een kerkelijk proces. In vier instantiën verloren de mannen der minderheid het geding, maar bij de eindbeslissing heeft het Engelsche Heerenhuis, met vernietigingvan alle voorgaande vonnissen, de minderheid in het gelijk gesteld. Het hof van appèl van het Heerenhuis besloot hiertoe met drie tegen twee stemmen.

De gronden waarop de meerderheid der rechters den eisch der 24 mannen van de Vrije Schotsche Kerk toewezen, zijn de volgende.

De bewering der 24 was dat de minderheid der leden van de Vrije Schotsche Kerk zich had schuldig gemaakt aan „breach of trust", (misbruik van vertrouwen) wijl door hunne handeling de goederen en bezittingen onder hun beheer zouden dienstbaar gemaakt worden en strekken tot onderhoud en instandhouding eener andere inrichting, namelijk de Geünieerde Vrije Kerk. Deze bewering is door de meerderheid der rechtbank beaamd.

In de eerste plaats hebben de 24 gezegd dat de mannen, die geld gaven voor het stichten der Vrije Schotsche Kerk, mannen waren die, in den beginne althans, voorstanders waren van het beginsel eener Staatskerk. De Vereenigde Vrije Kerk is het met dat beginsel in hét geheel niet eens.

Voorts zeggen zij dat de Vereenigde Vrije Kerk afgeweken is van de leer der Vrije Schotsche Kerk. Deze houden zich aan de Calvinistische leer der voorbeschikking; de leden der Vereenigde Vrije Kerk zijn niet verplicht zich daaraan te houden. Immers de vereeniging in 1900 kwam niet tot stand op grond van eenheid in de belijdenis, doch zij was eene saamvoeging van afdeelingen en organisatiën. Zij heeft allerlei administratieve regelingen gemaakt, zich geconstitueerd als de Vereenigde Vrije Kerk en heeft daarin opgenomen de Vereenigde Presbyteriaansche en de Vrije Kerk, zooals die oorspronkelijk waren opgericht.

De vraag is, of de geloofsleer van een dier twee door de Vereenigde Kerk is aangenomen, of dat een der twee lichamen hare belijdenis heeft laten varen ? Deze vraag moet ontkennend beantwoord worden.

Wij hebben dus hier niet te doen met twee openbaringen van het lichaam van Christus, welke besluiten voortaan saam te gaan leven, omdat zij het in de leer volkomen met elkaar eens zijn. Doch deze twee Kerken zijn overeengekomen, hare leerstellingen buiten het geding te houden en hare geloofsformulieren zoo rek haar te maken, dat wie ze aanvaardt, ze naar eigen geweten kan verklaren.

Zulk een overeenkomst vormt geen Kerk, tenzij men eene Kerk bestaanbaar acht zonder belijdenis. De formulieren in de Vereenigde Kerk dienen niet meer om het geloof der Vereenigde Kerk uit te spreken, doch om het doel der belijdenis, dat de combinatie der twee Kerken zou verhinderen, te verduisteren.

Laat ons er aan toevoegen dat vóór het vonnis viel, naar een vergelijk is gestreefd. Men bood de minderheid den eigendom harer kerken en een kapitaal van ƒ 600, 000 aan Doch dat aanbod werd geweigerd. Het zal nu wel tot een compromis moeten komen. De rechters van het Hoogerhuis bonden dat de winnende partij op het hart.

N.-Amerika. De negers opdejongste Algemeene Synode der Presbyteriaansche kerk.

Op de jongste vergaderirg van G: neral Assembly der Presbyteriaansche kerk hebben de vier neger afgevaardigden zich doen gelden. Zij verklaarden zich met kracht tegen eene vereeniging met de Cumberlandsche Presbyteriaansche kerk, omdat daaruit zou voortvloeien, dat de negers en kleurlicgen zouden genoodzaakt worden afzonderlijke klassen en synoden te gaan houden. Men poogde wel op de ijdelheid der neger-afgevaardigden te werken door hen er op te wijzen dat bij zulk eene indeeling er meer kleurlingen naar de Algemeene Synode zouden gezonden worden, dan lot hiertoe het geval was. Door afzonderlijke indeeling werd wel uitge sproken, dat men oordeelde dat zij eenige trappen lager stonden dan hunne blanke medechristenen, maar dit zou worden vergoed doordat zij zich in grooter getal in de grootste ver gadering der kerk zouden kunnen vertoonen.

De negers lieten zich echter niet verschalken. Zij hadden al te veel beleefd van hunne afzon dering in Jim Crow Cars, dat wil zeggen, zij gevoelden zich al te veel gekrenkt, doordat men hun in het Zuiden niet vergunt om in ge wone spoorwagens te reizen, maar hen nood zaakt in wagons plaats te nemen, die uitsluitend voor negers bestemd zijn. Ze begeerden geen /im Crow Classen en Synoden. Wij moeten hun daarin gelijk geven. Zouden de Ame--«kaansche Presbyterianen, vooral die in het Zuiden gevonden worden, niet weten dat God duidelijk geopenbaard heeft, dat er bij Hem geen aanneming des persoons is?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen