Beeldendienst.

Het stukske uit het reis-journaal van mej H. S. S. Kuyper, dat we overnamen, heeft om de krasse veroordeeling, die daarin werd uitgesproken over den beeldendienst, niet alleen in de Grieksche, maar ook in de Roomsche kerk, de ergernis opgewekt van onze Roomsche landgenooten. Onder den pseudoniem Famulus schreef pater Bensdorp, de onvermoeide polemist, een scherp artikel in het Huisgezin, en de heer Th. A. Smit zendt ons het volgende woord van protest:

Mijnheer de Redacteur!

Mag ik u vriendelijk opname van het volgende verzoeken ?

In De Heraut van Zondag 23 April wordt een gedeelte aangehaald der „Brieven uit Rus land", in Timotheus door mej. H. S. S. Kuyper geschreven. Daarbij de volgende opmerking.

De schrijfster vergist zich, wanneer zij meent, „dat de groote zonde van de Roomsche kerk is: het zich gedurig schuldig maken aan afgoderij en beeldendienst". Immers wanneer een katho liek de beeltenis van Jezus Christus of van een heilige versiert met bloemen en licht, met edelsteenen en kostbare metalen, wanneer hij zulk een beeltenis kust, daarvoor het hoofd of de knieën buigt, dan is dat niet voor het beeld zelf, maar ter eere van hem of haar, die door dat beeld wordt voorgesteld. En wanneer een katholiek bij zijn gebed voor zulk een beeltenis eerbiedig neerknielt, en smeekend zijn oogen er op gevestigd houdt, dan meent hij niet, dat het beeld hem kan helpen, dan bidt hij niet tot het beeld, dan doet hij zulks alleen, omdat hij zich aldus gemakkelijker en levendiger hem of haar kan voorstellen, tot wie hij zijn gebed richt. Dus ook in de katholieke kerk geen af goderij, geen beeldendienst, geen aanbidding of vereering van eene beeltenis welke dan ook, maar aanbidding van Jezus Christus, het mensch geworden Woord, en vereering zijner ook door Hem met eere en glorie gekroonde verlosten. Met beleefden dank voor de opname,

TH. A. SMIT, Pastoor.

Geesteren bij Tubbergen, 24 April 1905.

Op de quaestie zelve gaan we niet in.

Vooreerst kan een redactie geen polemiek voeren over een artikel, dat ze niet zelve schreef, maar enkel overnam.

En ten tweede zou oprakeling van deze oude controvers ons geen stap verder brengen. Al is het toch volkomen just, dat de Roomsche kerk volgens haar ofïïcieele leer geen eere toebrengt aan de beelden zelf, maar aan Christus en de heiligen, die door deze beelden worden voorgesteld, gelijk de heer Smit opmerkt, daarmede is toch het bezwaar van de Protestanten tegen dezen „beeldendienst" volstrekt niet uit den weg geruimd. Vooreerst, omdat de theorie en de praktijk elkaar ook hier niet dekken. En en tweede, omdat indien de gemaakte on­ a derscheiding juist was, zelfs de heiden a niet van beeldendienst zou kunnen beschuldigd worden, daar de heidenen toch even­ e d min de beelden zelf vereeren, maar de godheid, die door deze beelden wordt voorgesteld. En indien de heer Smit hierop zou antwoorden, dat de zonde van dezen heidenschen beeldendienst dan ook niet schuilt in het zichtbaar afbeelden van de godheid, maar in het aanbidden van valsche goden, dan loopt hij terstond spaak met het Oude Testament. De kalverendienst bij Israel doelde wel degelijk op een vereering van Jehova, en is toch door de profeten als in strijd met dit Gods gebod veroordeeld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen