Buitenland

Engeland. Saamwerking van kerken. Zoowel in Amerika als in Engeland wordt er geijverd voor eene nadere aaneensluiting der kerken, of liever voor de saamwerkinj van verschillende kerken voor een en hetzelfde doel. In November van dit jaar wil men te New-York een „Inter Church Conference" houden, om te beraadslagen over de vraag, hoe de kerken hebben te arbeiden om Christelijke beginselen te doen gelden bij de oplossing van nationale en sociale vraagstukken. Men wil daar handelen over het fabriekswezen, matigheid, onderwijs, woningen, internationale arbitrage en over vele andere zaken. Reeds hebben eenaantal kerken, die te samen een 18 millioen leden tellen, hare medewerking toegezegd.

Sommigen rechtzinnigen komt deze vergadering wel wat verdacht voor, omdat zij vermoe den dat zij dienen moet om de grenzen der verschillende kerken te vetfliuwen, terwijl de modernen er boos over zijn, omdat de Unitariën niet tot haar werden uitgenoodigd. Het komt ons voor, dat de conferentie veel nut kan afwerpen, als ze bijv. de zaak van het huwelijk en de echtscheiding ernstig bespreekt en de resul taten der bespreking gebracht worden voor de wetgevende machten in de nieuwe wereld.

The Examiner, een Engelsch blad, bespreekt de vraag waarom er voortdurend strijd zou moeten bestaan tusschen de vrije kerken en de Anglicaansche kerk. De vijand is toch voor de poorten, als zij nog niet binnen de vesting gedrongen is; de grondslagen van het geloof worden ondermijnd; het opkomend geslacht groeit in onverschilligheid omtrent den Godsdienst op, en indien het ooit noodig was om al de krachten te vereenigen in den grooten kruistocht tegen de zonde, dan is het wel in den tegenwoordigen tijd. Terwijl de kerken twisten, schrijdt de vijand maar altijd voorwaarts, — zoo betoogt genoemd orgaan.

Het is verblijdend, dat dergelijke woorden worden gesproken. Men wijst daarbij op de bekende samenkomsten te Keswick en Mildmay waar het mogelijk bleek, dat de belijders van den ChristuSjbehoorende tot verschillende kerken, bij elkander komen, om zich te sterken in den strijd voor het Koninkrijk Gods. Verkeerd achten wij het echter dat men, zooals het invloedrijke blad The Christian voorstaat, zich vereenigen zal op de belijdenis van de Godheid van Christus.

Immers, dan zal men ook de Roomschgezinden tot de vergaderingen moeten oproepen, en dat ligt niet in het plan. Zelfs schijnt men de Ritualistische Anglicanen niet tot medewerking te willen oproepen. In elk geval blijkt uit het feit dat men saamspreken wil, hoe het gevoeld wordt, dat de kerken geroepen zijn tegen den wassenden stroom van het ongeloof een dam op te werpen.

Van den Revival in Wales en andere streken verneemt men den laatsten tijd geheel niets. Het scheen een wijle alsof door deze opwekking de kerkmuren zoo niet afgebroken, dan toch zeer verlaagd waren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen