Vereenigingsleven.

TEHUIS VOOR ZEELIEDEN TE MAASSLUIS.

Rampen als die, welke in het begin dezes jaars met de Berlin plaats had, vestigen natuurlijk in zeer bijzondere mate de aandacht op de zoo gevaarvolle taak, die op de schouders van den zeeman rust.

Trouwens, de Noorderpier van Hoek van Holland vyas slechts getuige van éen van de zeer vele ongelukken, die in den loop van 1907 met schepen plaats grepen, en nog steeds gaat er haast geen week voorbij, of we hooren van ongevallen, die of geheele schepen ten gronde doen gaan, of dan toch ten minste den levensdraad van een grooter of kleiner aantal schepelingen afsnijden.

En waar in ons land, om zijn natuurlijke ligging, de ' aandacht bij voortduring op de zee en haar luimen moet gevestigd zijn, daar spreekt het wel vanzelf, dat in een jaar, hetwelk niet ten onrechte het rampjaar wordt genoemd, de blikken zich nog meer dan anders naar de zee richten, en de sympathieën in zeer bijzondere mate uitgaan naar al wat gedaan wordt, om ongelukken ter zee te voorkomen, maar ook om den nood, door zulke ongelukken ! trots alle veiligheidsmaatregelen aangebracht, zooveel mogelijk te lenigen; terwijl ze bij de christenen in den lande daarenboven, en zeker niet in de minste mate, uitgaan naar hetgeen verricht wordt om de zedelijke en godsdienstige belangen der zeelieden te bevorderen.

Van die meerdere sympathie kan ook het Tehuis voor Zeelieden te Maassluis getuigen.

En die sympathie van ons christenvolk verdient deze inrichting ten zeerste.

Want de drangreden tot de oprichting van dit Tehuis, zooals we die weergegeven vmden in de rede, waarmede de vooriiiier de loe jaarvergadering opende, vindt onder ons volk allerwegen instemming.

De voorzitter zeide er toch dit van: „Die waarlijk Christen is of waarlijk Christen wordt, die kan het dan ook in eene omgeving, waar de zonden en de ongerechtigheden gediend worden, onmogelijk meer uithouden. In zijn hart, in zijn huis, in welke omgeving hij ook zijn moge, overal bindt hij den stiijd tegen de zonde aan, en daar, daar eerst kan hij zich tehuis, waarlijk tehuis gevoelen, waar God naar Zijn Woord geëerd, gediend en geprezen wordt

Zoowel hier als elders zijn er, Gode zij dank, onder onze zee-en visscherlieden niet weinigen, bij wie de begeerte geboren is om God naar Zijn Woord te dienen. Ook onder hen, die jaarlijks van elders herwaarts komen en hier worden aangemonsterd, om, als het seizoen voor onze groote haringvisscherij is aangebroken, mede ter vischvangst uit te gaan, zijn er niet weinigen, die zich alleen daar kunnen tehuis gevoelen, waar Gods Naam en dienst in eere is. Welnu, voor dezulken werd in de eerste plaats dit „Tehuis" opgericht."

Terwijl dan voorts nog de bedoeling voorzit, ook anderen, die wel niet uit zich zelve een „christelijk" tehuis zouden opzoeken, aan te lokken, om hen zooveel mogelijk te onttrekken aan de verleiding, waaraan het visschersvolk in zoo buitengewoon ernstige mate blootstaat.

Zeer verblijdend is het dan ook, dat de Maas--sluische bevolking getoond heeft, dat zij bereid is, dezen noodigen arheid, als een waartoe de Heere haar riep, ruim met haar geldelijke bijdragen te steunen.

Zoo kwam het, dat — waar men eerst, bij de oprichting van de vereeniging, niet wist waar men toch het noodige geld van daan zou halen, — men 4 jaar later reeds in staat was een pand te koopen. Daar zich echter kort daarna zulk een uitstekende gelegenheid voordeed, een geschikt huis te huren, stapte men van de eigen bouwplannen af, en huurde men het tegenwoordig in gebruik zijnde gebouw, dat nu reeds ruim 5 jaar tot tehuis dient.

Dat het Tehuis inderdaad in een leemte voorziet, moge blijken uit de cijfers van ontvangsten in het Tehuis, die een getrouw beeld van de stijging van het aantal bezoekers geven.

Die cijfers waren toch aldus: van Juni tot Dec. r902 / 993.0S en gedurende hetzelfde tijdvak van 1906 / 1728.99. Dat beteekent eene verdubbeling zoo ongeveer in s jaar tijds.

Dat het aantal bezoekers ten zeerste afhankelijk is van de geschiktheid voor hun taak van degenen die aan het hoofd staan, spreekt als van zelve. En de genoemde cijfers leggen dan ook een gunstig getuigenis af omtrent de gelukkige keuze van het bestuur bij de benoeming van de twee echtparen, die achtereenvolgens als concierge fungeerden.

De wijze, waarop zij hun taak vervulden, moest wel van invloed geweest zijn op den stand van de finantien der vereeniging, die er heel wat gunstiger uitzien dan die van de meeste christelijk-philantropische inrichtingen.

Tegenover inkomsten ten bedrage van/1649.80 waarbij / 474.06 aan batig saldo op de exploitatie en / 43S'SÖ **•* huishuur van het indertijd gekochte doch niet betrokken pand, staan aan uitgaven slechts f 836.09. Zoodoende figureert op de rekening over 1906 een batig saldo van / 8i3.8i, welk bedrag naar de Spaarbank kon gebracht worden.

Een klacht was er nu en dan, maar een klacht die tot groote dankbaarheid reden gaf, n.l. dat de zaal te klein was.

Maar door de gunstigen stand der finantien kan ook aan die klacht tegemoet gekomen worden.

Op welke wijze voor geestelijk voedsel voor de zeelieden gezorgd wordt, hoe de_ Vereeniging de godsdienstige en zedelijke belangen vanden zeeman bevordert, moge blijken uit de omstandigtieid, dat de volgende bladen geregeld in het Tehuis ter lezing liggen:

De Maassluische Courant; Het Gereformeerd Weekblad voor Maassluis en Omstreken; De Standaard; De Nederlander; De Rotterdammer; De Heraut; De Bazuin; DeZondagsbode; De Blijde Boodschap; Zeewaarts.

Ook werd een bibliotheek ten dienste van de visschers opgericht. Aan visschers, die het Tehuis bezoeken en ter haringvisscherij uitgaan, wordt degelijk Christelijke lectuur meegegeven.

Rijke stof tot dankbaarheid heeft deze vereeniging. De Heere heeft haar weg voorspoedig gemaakt, en maakte het zoo gemakkelijk met den noodigen ijver en de vereischte liefde aan den arbeid te blijven. Moge het nu maar bij voortduring blijken, dat ook deze arbeid door ons christenvolk wordt gewaardeerd en daarom gesteund.

Het is zoo schoon, te weten dat er ook onder ons vanouds om zijn stoerheid bekend visschersvolk velen nog zijn, die God liefhebben en dienen.

En nu is het zoo waar, wat Ds. Sluyter in het verslag schrijft:

„Eene godsdienstoefening, zooals die op de Ruyters vaartuig plaats had, zal zeker in onzen tijd wel tot de zeldzaamheden behooren, maar toch weerklinkt ook nu nog het psalmgezang op de baren.

De Ruyter was onversaagd als vlootvoogd, maar ook een vrijmoedig Christen. Hij schaamde zich niet om op te komen voor zijn innigste overtuiging.

Voorwaarts — maat dan op dienzelfden weg — in de kracht en mogendheid des Heeren.

Voorwaarts — met moed en met opgewektheid."

Het psalmgezang op de baren niet te doen verstommen, ziedaar in een enkel woord het geheele doel van de Vereeniging die het Tehuis oprichtte en in stand houdt, door de gunste Gods.

Een doel dat bij uitstek schoon genoemd mag worden.

Van harte wenschen we, dat ook verder het Tehuis zoo zegenrijk moge werken als tot nu toe.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen