Gelijk men weet, houdt in Amerika

Gelijk men weet, houdt in Amerika het oud en vroom gebruik nog stand, dat de president der Vereenigde Staten jaarlijks een dankdag uitschrijft, waarop het volk vermaand wordt hun dageiijkschen arbeid te staken en in hun huizen of kerken saam te komen, om den Almachtige te danken voor de veelvuldige zegeningen, die in het afgeloopen jaar ontvangen zijn.

Ia de dankdagproclamatie door den president Th. Roosevelt dit jaar opnieuw uitgevaardigd, spreekt de president gulden woorden, die waard zijn door elk volk ter harte te wrorden genomen. Na eerst er op gewezen te hebben hoe hoog de materieele welvaart in Noord Amerika gestegen is, gaat hij aldus voort:

„Juist omdat we in materieelen welstarrd zoo toegenomen zijn, zijn we den Almachtige schuldig evenzeer in zedelijk als in geestelijk opzicht in wasdom toe te nemen. Stcffsiijke welvaart is voor de naties, evenals voor de personen die een natie vormen, een onmisbare grondslag voor het bestaan. Maar het fundament zonder meer baat niet. Want het leven is verspild en erger dan verspild, als het alleen wordt besteed, om die dingen op te stapelen, hoop op hoop, die uitsluitend dienen voor lichamelijk genot of voor macht, die alteen op rijkdom berust. Op stoffelijke welvaart als grondslag moet worden opgetrokken het gebouw van het hoogstaand le*? cn van den geest, indien onze natie haar groote roeping waardig zal vervullen. De dingen van het lichaam zijn goed; die van het verstand zijn beter; maar boven alles gaan de dingen der ziel; want zoowel bij de natie als bij het individu is het op de lange baan het karakter, dat den doorslag geeft. Laat ons daarom als volk ons beslist kanten tegen alle kwaad en — met onbekrompen barmhartigheid, vriendelijkheid ert goedwilligheid jegens alle menschin, maar tegelijk met bet onverzettelijke besluit, om al het verkeerde neer te vellen — streven met al de kracht, die ons geschonken is, naar gerechtigheid in het publieke en private leven.”

Zeker, van een Christelijk staatsman zou men nog een anderen en dieperen toon hebben verwacht. Deze proclamatie blijft te veel in het zedelijke hangen. En hoe hoog we ook de z; delijke veerkracht schatten, hooger staat toch onder „de dingen der ïiei" de religieuze zin, zonder welken de zedelijkheid op den duur geen standhoudt Maar afgezien daarvan blijft dit stuk van Atnerika's president merkwaardig, omdat het getuigenis aflegt tegen zingenot en matnmomdienst en de oogen van het volk richt op de hoogere zedelijke en geestelijke goederen, waardoor een volk alleen waarlijk groot kan zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen