Met blijde ingenomenheid

Amsterdam, 24 Sept. 1909.

Met blijde ingenomenheid is ook door ons de oprichting begroet van het niéuwe Christelijke . gymnasium te Groningen, dat den schoonen naam van Willem Lodemjk gymnasium dragen zal.

Reeds lang was er sprake van, dat in het Noorden van ons land een Gereformeerd gymnasium zou worden gesticht. Eerst werden onderhandelingen gevoerd met het gymnasium te Kampen en te Zetten, om éen dezer bestaande gymnasia naar Groningen over te brengen; maar toen deze onderhandelingen tot geen afdoend resultaat voerden, scheen men te Groningen den moed op te geven. Toen zette de qverige predikant van Groningen B, Ds. J. J. Miedema, de schouders onder het werk; aan zijn krachtig Initiatief en doortastenden ijver gelukte het, niet alleen de finantieele bezwaren te overwinnen, maar ook de sympathie van mannenbroeders van verschillende kerkelijke gezindheid voor dit plan te winnen, en als vrucht van onderlinge saamwerking werd 3 September j.l. het Christelijk gymnasium te Groningen geopend. Prof. Dr. J. Woltjer was de aangewezen man om de openingsrede te houden en Ds. Wagenaar van Rotterdam leidde 's avonds den bidstond in de Martini-kerk. Aanvankelijk begint dit gymnasium met twee klassen, waarvan de eerst reeds 20 leerlingen telt. Als rector treedt op de heer docts. de Jong, een van Prof. Woltjers leerlingen.

Gelijk de voorzitter Ds. Miedema uitdrukkelijk verklaarde, staat dit gymnasium, al draagt het geen kerkelijke kleur, toch beslist op den grondslag der Gereformeerde belijdenis. Het onderwijs zal niet een algemeen en vaag christelijk karakter vertoonen, maar wordt bezield door den geest der Reformatie, gelijk die in ons land van meetaf een Calvinistisch stempel droeg. Daarom werd dan ook voor dit gymnasium den naam van graaf Willem Lodewijk gekozen, omdat Willem Lodewijk de edele Calvinistische geloofsheld is, aan wien Groningen zijn overgang tot de Reformatie dankt.

Over de stichting van dit gymnasium verblijden we ons van harte. Het aantal onzer christelijke gymnasia wordt zoo allengs uitgebreid. Vreesde men aanvankelijk wel eens, dat de onderlinge concurrentie aan de reeds bestaande christelijke gymnasia schade zou doen, de uitkomst heeft deze vrees wel gelogenstraft. Hoe grooter het aantal der Christelijke gymnasia werd, hoe meer ook het aantal der leerlingen toenam. En juist daarin ligt de groote beteekenis van dit feit. Want menig christelijk ouder, die zijn kind vroeger van de studie afhield, omdat hij vreesde voor den nadeeligen invloed van de openbare gymnasia en er tegen op zag zijn jongen naar een ver verwijderd gymnasium te zenden, heeft thans de vrijmoedigheid gekregen, om zijn zoon te laten studeeren, nu een goed gymnasiaal onderwijs onder zijn bereik is gebracht. Juist dat nu geeft hoop voor de toekomst. Maar al te veel nog gaan we gebukt onder het gebrek aan geestelijke leidslieden, aan mannen van dege studie, die op elk terrein voor onze Christelijke beginselen kunnen opkomen. De macht van het intellect staat tegenover ons. We zijn sterk in aantal, wat de manschappen betreft, maar arm aan officieren. Zal op den duur de doorwerking der christelijke beginselen in ons volksleven stand houden, dan moeten ook de kringen van het hoogere geestelijke leven in ons volk weer voor onzen Koning worden opgeeischt.

Onze worsteling, om door de lagere school met den Bijbel de breede volksmassa van den Christus terug te winnen, droeg zoo uitnemend vrucht. Maar hoe dankbaar we voor die vrucht zijn, we mogen niet rusten, voordat we ook de intellectueele wereld heroverd hebben. Om christelijke rechtsgeleerden, christelijke letterkundigen, christelijke doctoren roept ons volk. En waar het gymnasiaal onderwijs de kweekplaats is, waaruit straks onze christelijke studenten moeten voortkomen, daar kan niet dankbaar genoeg het feit worden gewaardeerd, dat onze christelijke gymnasia gestadig uitbreiden in aantal en kracht.

Moge het nieuwe gymnasium te Groningen onder den zegen Gods tot dat schoone doel meewerken. Van Groningen ging jaren geleden de richting uit, die 't eerst in ons vaderland openlijk met den band der belijdenis brak en den strijd aanbond met de orthodoxie. Straks werd deze Groninger richting, de wegbereidster van het modernisme. En weinig provinciën in ons vaderland zijn zoozeer onder de macht van het modernisme geraakt, als de provincie Groningen. Toch ging het heerlijk werk dat een Willem Lodewijk en een Ubo Emmius voor dit Noordelijk deel van ons land deden, niet geheel te loor. Vooral de Scheiding deed met kracht het geloofsleven weer opbloeien. Het thans gestichte gymnasium moge de kroon op het werk zetten, en worde een middelpunt van geestelijke actie, waarvan voor heel het Noorden een bezielende kracht uitga. In dien zin stemmen we van harte in met de woorden van Prof. Woltjer: vivat, crescat, floreat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen