Buitenland.

Duitschland. Vermindering van het aantal gevangenen.

In het driemaandelijksch blad van de Chemnitzer vereeniging voor Inwendige Zending komt de mededeeling voor, dat in verschillende plaatsen de gevangenissen niet meer vol worden. Voor het eerst kon men in 1905 ten opzichte van het aantal gevangenen zeggen, dat het stationair gebleven was. De gevangenis te Dresden bevatte toen 700 veroordeelden. Daar men verwachtte dat het aantal van hen die tot gevangenisstraf veroordeeld waren, zou toenemen, bouwde men een gevangenis waarin 800 gedetineerden konden ondergebracht worden, welke bij het oude gebouw zou gebruikt worden. Men zag dus aankomen, dat er een 1500 gevangenen zouden komen.

Op den stilstand van 1905 nu volgde niet de d verwachte toeneming, maar een langzame m teruggang. Op dit oogenbl^k staan de zaken n aldus, ^t zelden meer dan 600 gevangenen binnen de kerkeimuren zijn, zoodat men reeds overwogen heeft of men niet het oud gebouw zou laten vervallen. Het tuchthuis Waldheim had in 1891 met de beambten eene bevolking van 2501 bewoners, nu is dit getal tot 1634 geslonken. De vrouwenafdeeling te Waldheim was vroeger met 2 è, 300 veroordeelden bezet, tegenwoordig telt men er 80 ^ 90. In Beieren zijn twee tuchthuizen opgeheven, in Pruisen eveneens. De vrouwen en meisjes die voor den gevangenisdienst waren opgeleid, konden niet geplaatst worden; men zeide haar aan dat zij nog onderscheiden jaren geduld zouden moeten hebben, en deswege boden zij hare diensten aan de inwendige zending aan.

Waaruit dit te verklaren? De juristen zeggen, dat het te danken is aan eene mildere rechtspraak. De senior der predikanten welke in de gevangenissen dienen, geeft voor het hierboven beschreven verblijdend verschijnsel drie oorzaken op: In de eerste plaats zijn de maatschappelijke toestanden verbeterd. Ten tweede wijst hij op den steeds ernstiger wordenden strijd tegen het misbruik van alcoholische dranken. Ten derde is het zijne overtuiging, dat de Godsdienstige beweging onder het volk de moraliteit der bevolking heeft verhoogd; welke beweging in den grond te danken is aan de aanvallen die op het Christendom gedaan werden.

Engeland. Achteruitgang van het ledental in de Vrije Kerken.

De statistiek bewijst, dat de Vrije Kerken in Engeland gestadig achteruitgaan. Het sterkst is dit op te merken bij de Baptisten, waar het ledental, dat tegenwoordig 418 680 bedraagt, in vijf jaar tijd met 16.000 verminderd is, zoodat de teruggang in dien tijd 3pCt. geweest is. Dit is des te meer in hei oog vallend, omdat in het tijdsverloop van 5 jaar 146 nieuwe kerken gebouwd weiden.

Bij de Congregationalisten is de afname van het ledental gering, zij tellen tegenwoordig 454.810 leden. Bij de Wesleyaansche Methodisten is het aantal leden in de laatste vijf jaren steeds verminderd; hun ledental bedraagt 485.244, sedert 1907 verloren zij 13.120 leden, dus 2l/2pCt Ook hebben de andere Methodistische gemeenschappen vermindering in ledental, terwijl dat van de Hernhutters stationair bleef (3803)

De Presbyterianen zijn ietwat vooruitgegaan; zij tellen 86.808 leden. De Kwakeis zijn echter krachtig toegenomen; zij telden in 1910 19 348 leden, dat is 1137 of 9 pCt. meer dan in het voorgaande jaar.

Waaruit is de achteruitgang van het ledental der Vrije Kerken te verUaren? Men wijst er op, dat in Engeland de middenstand achteruitgaat, en die stand is steeds de kracht der Vrije Kerken geweest. Daaruit zou dan te verklaren zijn, dat de Anglicaansche Staatskerk op een normale vermeerdering van leden en Zondagsschoolleerlingen wijzen kan. Het komt ons echter voor, dat deze verklaring niet opgaat. De achteruitgang van den middenstand zou oorzaak kunnen zijn van teruggang in de inkomsten der Vrije Kerken, niet van vermindering van het ledental. Wij zoeken die vermindering in de „down grade", waartegen Spurgeon reeds zijn stem heefl verheven en waardoor hij zich genoopt zag te breken met de Unie der Baptistische Kerken. In de Anglicaansche Kerk is het modernisme ook wel doorgedrongen, doch de band der gemeenschappelijke belijdenis schijnt daarin sterker te zijn, trots het romaniseerend streven van velen. Ook neemt het aantal geboorten in Engeland en Wales gedurig af. Sedert het jaar 1900 is het getal geboorten van 27.5 per duizend tot 24.8 gedaald. Dit kwaad nam nog niet zulke afmetingen aan als in Frankrijk, maar het woekert toch in Engeland voort.

N.-Amerika. Een oordeel van Prof. Steffens over Nieuwe Bati en.

Wij lezen in De Hope:

„Wat men niet alles met den naam van „nieuwe banen" bestempelt. Dr. A. H. de Hartog, een zoon, indien wij ons niet vergissen, van Dr. de Hartog, die in verband stond met de Vrije Universiteit is de redacteur van een maandschrift onder dien naam. Het doel van dit tijdschrift is volgens den redacteur, verdediging en verdieping van de Christelijke wereldbeschouwing. Wij hebben gezien de eerste drie nommers van den vierden jaargang. Het is een wonder in onze schatting, dat deze Nieuwe Banen reeds meer dan drie jaren bewandeld zijn. De eenige, zoover wij oordeelen kunnen in het licht van de drie nommers, die wij gezien hebben, die op die nieuwe banen wandelt, is Dr. de Hartog, met andere woorden, bij is de redacteur en de eenige schrijver.

Maar hoe komt hij op de gedachte m het aanbevelen van zijne denkbeelden van nieuwe banen te spreken? Zijn standpunt is eene parodie of, zoo gij liever wilt, eene caricatuur van het Supralapsarisme. Snpralapsaristen van de echte soort zullen er hartelijk voor bedanken met Dr. de Hartog te reizen op zijne nieuwe banen.

Hebben Supralapsaristen ooit geleerd, dat er een tweevoudige val is, een scheppingsval en een zondeval? Neen, in oude dagen hebben de Gnostieken van zoo iets gedroomd, en in onzen tijd zijn het de pessimistische wijsgeeren, Schopenhauer en Von Hartmann.

Vinden wij ergens in geschriften van supralapsaiische godgeleerden melding gemaakt van een emanatie der schepping uit God? Zulk eene dwaling verafschuwen zij met geheel hun hart. Hebben zij ooit geleerd, dat God zoowel het goede als het kwade geschapen heeft? Dr. de Hartog leert dit, hoewel hij er aan toevoegt, dat God niet de oorzaak is van het kwade. Het bestek van ons blad laat ons niet toe, dieper in deze dingen in te gaan. Wij merken echter op, hoe noodzakelijk het is voor een ieder, zich te wachten voor de beginselen van afval. Wie Dr. de Hartog's opstellen leest, merkt dadelijk, dat hij onder den invloed estaan heeft van de richting, die de Vrije niversiteit vertegenwoordigt. Hij kan zich niet oo gemakkelijk losmaken van die oude traditie. n toch is hij ver afgeweken van de waarheid, ie in de kringen der Gereformeerde kerken oo krachtig gehandhaafd wordt. Laten wij ns in acht nemen voor de eerste beginselen an afval. De Heere verhoede het, dat wij, n plaats van de waarheid te putten uit het oord des Heeren, Goethe, Schopenhauer, Von artmann en andere dwaalleeraars van onze agen als onze leidslieden aannemen".

Wij verheugen ons er in, dat het oordeel van r. Steffens in hoofdzaak overeenkomt met dat at in Geref. kringen in Nederland over de ieuwe Banen uitgesproken wordt. En dan oort, dat de prediking van Dr. de Hartog oor velen gevolgd wordt, ook door hen die en, omdat zij beter konden weten, daaronder iet zou verwachten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen