Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ds. D. E. Boeke, Hervormd predikaat

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ds. D. E. Boeke, Hervormd predikaat

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Amsterdam, 20 Juni 1913.

Ds. D. E. Boeke, Hervormd predikaat te Eierland of Texel, volgt blijkbaar, trots zijn ietwat geïsoleerde standplaats, met groote belangstelling het kerkelijk leven op het „vasteland"; vooral de Evangelisatiearbeid heeft de warme sympathie van zijn hart. Vandaar, dat h^ in April van dit jaar naar Amsterdam toog om ons Congres voor Gereformeerde Evangelisatie bg te wonen, en waar hij op dit congres zelf niet aan het woord kon komen, gaf hij nu de „indrukken" van ons congres opgevangen, weer in een vlot geschreven brochure, onder den titel Gereformeerde Evangelisatie bij Kirberger en Kesper te Amsterdam uitgegeven.

Reeds op zichzelf valt het feit te waardeeren, dat deze Hervormde predikant — hij was, meenen we, de eenige — ons g Congres bijwoonde, en nog meer, dat hij op zoo .sympathieken toon over ons Congres schreef. Als vurig voorstander der „Volkskerk" en trouw volgeling van Dr. Kromsigt, kan hij wel niet geheel nalaten tegen ons ker kelgk standpunt te reageeren; ook is het beeld, dat hij met zijn camera opving van de verschillende , 'sprekers, wei eenigermate beïnvloed door zijn persoonlijke sympa thieëa en kan men zeer goed mer ken, wie onzer voormannen het meest en wie het minst bij de heeren der Volkskerk in de gratie staan; maar al is het beeld daardoor ietwat subjectief gekleurd, toch neemt dit niet weg, dat we dit vlugschrift gaarne aan onze lezers aanbevelen en dat we zee^* de poging van Ds. Boeke waardeeren, om wat in onze kringen over den Evangelisatie-arbeid gedacht wordt, ook in Hervormde ikringen n meer bekend te maken. Ds. Boeke moge een kerkelijk man wezen, h^' is toch niet zóó ia zij a Kerk opgegaan of hij heeft nog een open oog voor het goede wat buiten zijn Kerk gevonden v/ordt. Hq vindt het heerlijk, dat de Gereformeerde Kerken, „die veelal met hare leden zoozeer „afgescheiden" zgn van de massa onzes volks, ontwaken tot een brandenden ijver om de verlorenen te zoeken en het Evangelie ook buiten haar dikke muren uit te dragen". Hij komt met verontwaardiging op tegen de voorsteiling, die bij enkele Hervormde broeders schijnt te bestaan, alsof het evangeliseeren van onze Kerken alleen ten doel zou hebben „deltjes te vangen", en verklaart ronduit, dat wie zoo denkt, „het Congres onrecht doet en het miskent in de eerl^kheid, Christelijke liefde en heilige erbarming met het verlorene". Hij brengt warme hulde aan menig goed woord op het Congres gesproken, en vooral het referaat van Prof. Bavinck wordt met veel lof vermeld. „Met weemoed" en zelfs „met dreigende bitterheid" moet hij voorts het feit erkennen, dat de Volkskerk nog altqd blind blijft voor of af keerlg van h levensbeiangder Kerkelijke Evangelisisatie en dat ons congres in dit oplicht wel een bescha' mend voorbeeld voor de Hsrvormde Kerk was. Voorts spreekt er een waarlijk Christelijke geest uit zijn wensch, dat in de toekomst geen hatelijke cozicurrentie op dit gebied tusschen Hervormden en Gereformeerden moge bestaan om eikander zielen „af" te vangen, maar alleen een edele wedijver om medearbeiders te z^n tot ultbrel ding van het Koninkrijk des Heeren.

Ook met de critiek, die hij op den arbeid van het Congres uitoefent, kunnen onze Kerken winst doen, voorzoover deza Cïitiek den aigemeenen arbeid aangaat. Voorzooveer hij daarentegen critiek wil oefenen op de gehouden referaten, schq'nt dese critiek ons Ietwat voorbarig. Eerst wanneer de acta van Congres in het licht verschenen zija en rustige overweging van het gesprokene mogeiqk is, kan grondige critiek aan het woord komen; nu was ze praema' tuur. Daarbij komt, dat Ds. Boeke zelf een beslist voorstander is vaa Kerkelijke Evaagelisatie en daarom niet best te spreken is over degenen, die met hem van inzicht verschillen en voor den vr^en arbeid der geloovigen nog een terrein willen over» houden. Toch zou het onbillijk wezen, een al te ernstigen maatstaf aan te leggen aan d^ze weergave van vluchtig opgevangen indrukken. Meer dan dit geeft dit vlugschrift niet, en zoo bedien is er alie reden om Ds. Boeke dankbaar te wezen voor deze crayonteekening, die hij van ons congres ons gaf.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 22 juni 1913

De Heraut | 4 Pagina's

Ds. D. E. Boeke, Hervormd predikaat

Bekijk de hele uitgave van zondag 22 juni 1913

De Heraut | 4 Pagina's