Gelijk men zich herinneren zal,

Amsterdam, 2 Oct. 1914.

Gelijk men zich herinneren zal, deelden we indertijd mede, dat de Theologische School te Grand Rapids tot Directeuren der Vrije Universiteit het verzoek had gericht om degenen, die aan deze School het candidaatsexamen in de Theologie hadden afgelegd, vrij te stellen van de verplichting, dit examen opnieuw te moeten doen, wanneer zij aan de Vrije Universiteit hun studie wenschen voort te zetten om den doctoralen graad te verkrijgen.

Zoolang Art. 11 van het Reglement der Vrije Universiteit ongewijzigd bleef, kon echter aan het verzoek niet worden voldaan, omdat dit artikel geen dispensatie van het candidaatsexamen toelaat. Het is daarom, dat Directeuren op voorstel van den Senaat, in wiens handen dit verzoek was gesteld, besloten hebben dit struikelblok uit den weg te ruimen en de slotalinea van artikel 11 nu aldus te lezen:

Van het afleggen van het propaedeutisch examen en van het candidaats-examen in de theologie kan geheele of gedeeltelijke vrijstelling worden verleend aan den bezitter van een diploma, afgegeven door universitaire instellingen van onderwijs of onderzoek, of door Theologische scholen, waaruit blijkt, dat hij met goed gevolg deze examens of een daarmede gelijkstaand examen heeft afgelegd.

Door den Senaat worden bij afzonderlijk besluit, na ingewonnen advies van de Theologische Faculteit, de bedoelde instellingen aangewezen, alsmede de diploma's en getuigschriften en de daarmede te verbinden instellingen omschreven.

Deze aanwijzing eener instelling, die voor dispensatie in aanmerking komt, kan ten allen tijde worden ingetrokken.

Dit besluit is niet alleen voor de Theologische School te Grand Rapids, maar ook voor de Theologische School onzer eigen Kerken van groot belang, want de weg is nu geopend om naar den wensch van vele Kerken ook aan de candidaten van onze Theologische School deze dispensatie te verleenen. In dat opzicht toch is het thans vastgestelde artikel veel ruimer dan de gelijkluidende bepaling voor de Rijksuniversiteiten in de Hooger Onderwijswet, aangezien daar de mogelijkheid dezer dispensatie alleen gesteld wordt voor buitenlandsche Universiteiten en Theologische Scholen. De Vrije Universiteit heeft juist door deze beperkende bepaling weg te laten, duidelijk willen doen uitkomen, dat ze bereid was deze dispensatie ook te verleenen aan de leerlingen van Theologische Scholen ia ons vaderland.

De beslissing, aan welke Theologische Scholen deze aanwijzing zal worden verleend. staat thans aan den Senaat, en deze zal spoedig desaangaande de noodige besluiten nemen. Op deze beslissing vooruitloopen, willen we niet. Maar wel kan thans reeds geconstateerd, dat de voorstelling, alsof Directeuren uit »star conservatisme" in geen geval deze dispensatie wilden verleenen, met de feiten in strijd is. Op de eerste officieele aanvrage die tot hen gericht werd, is door hen het artikel in het Reglement, dat deze dispensatie belette, gewijzigd. En voorts mag wel worden opgemerkt, dat de Senaat zeker niet tot deze wijziging van Artikel 11 zou geadviseerd hebben, wanneer hij de wenschelijkheid niet had ingezien, om van dit recht tot dispensatie ook eventueel gebruik te maken. Natuurlijk zal de Senaat daarbij te waken hebben, dat niet door te groote vrijgevigheid het Avetenschappelijk peil van den doctoralen graad dalen zou, maar wanneer het onderwijs en de exameneischen van zulk een Theologische School genoegzame waarborgen aanbieden, zal de Senaat wel geen bezwaar maken de dispensatie te verleenen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen