Een dubbel gevaar.

Bij al de schrikkelijke rampen, die de oorlog over Europa brengt, dreigt nog een dubbel gevaar voor de Christelijke Kerk.

Vooreerst dat het werk der zending daardoor het meest zal benadeeld worden en voor jaren zal worden achteruit gezet. Of het juist is, dat de Mogendheden-zich verbonden hadden bij tractaat, om, wanneer in Europa een oorlog uitbarstte, althans in Afrika elkanders koloniale bezittingen met rust te laten, ten einde de inlandschc bevolking buiten den oorlog te houden, laten we in het midden; maar wel begrijpen we, hoe de zendelingen bitter klagen, dat door het overbrengen van den; oorlog naar de koloniën het zendingswerk groot gevaar loopt. In deze wilden streken, waar de natuurvolkeren alleen' door de overmacht van de Europeesche cultuur in bedwang wordengehouden, en waar de zending onder deschuts van deze Europeesche cultuur veilig. kon gedreven worden, is er niets fatalers. denkbaar, dan dat de Europeesche machthebbers elkander te lijf gaan, met wapengeweld elkaar's koloniën vernielen en daardoor alle macht en gezag over de inlandsche bevolking dreigt te loor te gaan. Te droever is dit, omdat, gelijk algemeen erkend wordt, over het lot dezer koloniën toch niet beslist wordt door den oorlog in de koloniën zelf, maar door den oorlog in Europa. Wie in Europa de overwinning behaalt, zal, bij het sluiten van den vrede, ook over de koloniale bezittingen te beslissen hebbfen-En waarom dan zonder eenige dwingende noodzakelijkheid aan deze heidensche stammen het schouwspel gegund van Christelijke natiën, die elkaar ten bloede toe bevechten ?

En niet minder gevaarlijk schijnt ons in de tweede plaats het feit, dat de Europeesche natiën zich niet ontzien, heidensche hulptroepen te laten aanrukken om in Europa mede te strijden in den volkerenkrijg. Frankrijk riep zijn inlandsche troepen uit Algiers en Marokko te hulp, Engeland laat hulptroepen uit Indië aanrukken, en zelfs zou, naar verluidt, ook een leger Japanners op weg zijn om door Azië en Rusland heen naar 't slagveld te worden gevoerd. Welk een gewaagd spel hiermee gespeeld wordt, behoeft wel niet te worden gezegd. Wat indruk moeten deze heidensche volkeren wel ontvangen van een Christelijk Europa, dat aldus zichzelf verscheurt? Ook in de

dagen van den ondergang van het Romein-•sche rijk hebben de elkaar bevechtende generaals èn stadhouders de hulp der xbarrbaren" ingeroepen, en toen deze barbaren eenmaal hun macht hadden leerén kennen, hebben ze het-Romèïnsche rijk overstroomd, Italië, Spanje eii Noord-Afrika geplunderd en bleef er van de Christelijke beschaving •schier niets over. En al zou het zoo wezen, dat de Europeesche staten, ook nadat de borlog hun krachten uitgeput heeft, nog wel' in staat zouden zijn weerstand te bieden aan een aanval vari deze heidensche volkeren, wanneer zè Europa wilden binnenrukken, hoe zal toch bij deze heidensche volkeren het'trotsche zelfgevoel niet ontwaken, als ze zien, dat'Engeland, Frankrijk en Rusland zonder hun hulp niet overwinnen kunnen; hoe zal daardoor het zedelijk overwicht der Christen-staten in deze heidensche landen geen schade lijden en hoe zal Japan, dat zich tóch reeds zoo' sterk gevoelt iri het Oosterr, niet steeds meer zich k\s de evenknie, ' zoo niet als 'de meerdere, van Europa's cultüurstaten beschouwen gaan?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen